- پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر - https://homaykhabar.ir -

شورای اسلامی شهر؛ خوب یا بد!✍️صابر صلاح کار

اختصاصی همای خبر/امام خامنه ای:
مردم به نظام و نهادهاى آن علاقه‌مندند و توقّعى که از مسؤولان دارند، کار و خدمت و انجام دادن وظایفشان است. در این خصوص، فرقى بین شوراى شهر، مجلس شوراى اسلامى، دولت و بقیه‌ى دستگاهها نیست؛ هرکدام وظیفه‌ى خود را انجام دهند، مردم را به خودشان علاقه‌مند و دلگرم خواهند کرد. اگر کسانى وظیفه‌ى خود را انجام ندهند، کوتاهى کنند، به کارهاى دیگر سرگرم شوند و احیاناً افساد کنند – کمااین‌که در بعضى از موارد مشاهده شده است کسانى‌که مردم آنها را براى کارى انتخاب کردند، به‌جاى این‌که به آن کار بپردازند، به کارهایى پرداختند که مطلقاً به نفع مردم نیست، بلکه به زیان مردم است – طبعاً مردم دلسرد خواهند شد. ۱۳۸۱/۱۲/۱۳

بر اساس قانون اساسی، شورای اسلامی شهر و روستا یک نهاد مردمی و تبلور مردم سالاری دینی تلقی می گردد، و همانطور که می دانیم اولین دوره انتخابات آن نیز در اسفندماه ۱۳۷۷ برگزار شد. البته این نهاد با آسیب هایی مواجه است.
امروزه روز متاسفانه در جامعه نظر منفی نسبت به این شوراها وجود دارد و بطور کل در طی گفتگوی تصادفی و کوتاه اینجانب با ۵۰ شهروند، این نهاد را محلی برای رانت و‌ کسب قدرت و‌ ثروت و‌ لابی و‌سرمایه گزاری می دانند تا یک نوع مدیریت تخصصی شهر!
البته با نگاهی به سابقه ی شوراها در سراسر کشور و استان گیلان، میزان جرائم و فساد ها و‌ آبروریزی ها، چیزی جز این نگاه منفی را نمیتوان پیش بینی کرد. این روزها هم درگیری اعضای شورا و شهردار و کشیده شدن آن به دیوان عدالت اداری نقل سخن مجالس است! شهر با مشکلات اساسی و ابتدایی روبرو است از جمله ترافیک، پارکینگ، پسماند، نسق سازی، آسفالت و آب گرفتگی و عدم پیگیری مشکلات محلات و خیلی مسائل دیگر که در اینجا فرصت بیانش نیست و شاید بتوان گفت در رفع آن نیز در توان این عزیزان هم نباشد! عدم تعامل شهردار و شورا نشین ها نیز تایید بسیاری از مباحث قلمداد می شود.

بطور مثال یکی از ایرادات وارده به شورا نبود متخصصین با تحصیلات مرتبط شهری است که اگر هم باشد در حداقل وجود دارد. نکته دیگر وجود رقابت های سیاسی است که گاهی لیستی و سازمانی هدایت می شود که صرفا ورود افراد مورد نظر به شورا اهمیت می یابد نه مصالح و توسعه ی شهر یا روستا… و یا ورود صرفا به جهت هم قبیله بودن مخصوصا در روستاها…

امروز ما چالش های بزرگی در شهر داریم و معضل رای های احساسی و یا لیستی یا تخلفات انتخاباتی و‌ یا قهر مردم با صندوق بر این چالش ها می افزاید.

به باور آحاد جامعه تمرکز اعضای شورای شهر صرف اموراتی به غیر از حل مشکلات و رفع دغدغه و خدمت است عنوان مثال دوستان شوراها همیشه از بی پولی در پروژه ها حتی ترمیم اسفالت می نالند اما این همه فساد و ارتشاء و‌ ریخت پاش در مجموعه شهری به گوش می رسد.

انتخاب و‌ انتصاب افراد نالایق در کرسی های مدیریتی و کارشناسی، عدم اجرای قوانین مربوطه‌ و یا نقص در تدوین و اجرای دستور العمل ها و بخش نامه ها، عدم نظارت و سهل نگاری دستگاه های متولی، سوء استفاده اعضای شورا یا شهرداران و پرسنل انها و نبود برخورد قاطع، زد و بندهای سیاسی و اقتصادی، رانت و رشوه و تبانی افراد سوء استفاده کننده از جایگاه این نهاد مردمی، و کمیسیون فساد انگیز ماده ۱۰۰ و غیره … از جمله آسیب های این روزهای شوراها هستند.

مردم عزیز ما به صورت مستقیم(اعضای شورا) و به طور غیر مستقیم(شهردار) را انتخاب می کنند و بر این اعتقاد هستند که آنها نالایق و امانت دار خوبی نبوده اند. این دلگیر بودن عموم مردم از این نهاد خدمتگزار نیازمند واکاوی بیشتر است، مثلا در آخرین انتخابات شورای اسلامی شهر رشت، نفر اول با ۱۲ هزار رای موفق شد، که اگر با جمعیت کل شهر رشت و حدودا جمعیت ۴۰۰ هزار نفری واجد شرایط نسبت بگیریم درصد مشارکت بسیار بسیار پایینی را نشان می دهد (تخلفات انتخاباتی مرسوم از جمله خرید فراوان رای را هم محسوب نکنیم)و مطالبه عمومی جامعه از دستگاههای اطلاعاتی و بازرسی و نظارتی و قضایی برای اهتمام بیشتر به مدیریت شهریست.

بی‌شک تحقیق، بررسی و آشکارسازی ریشه‌های فساد در حوزه مدیریت شهری و دستگیری و برخورد قاطع با افراد فاسد و خائنان به مردم، باعث ثبات بیشتر مدیریت شهری خواهد شد و قطعاً درس عبرتی نیز برای سایر افرادی که زمینه فساد در آنها نیز وجود دارد، در آینده خواهد بود و این کار به نحوی ارج نهادن به زحمات و خدمات مدیران و کارکنان سالم و زحمتکش سایر دستگاه‌های اجرایی و حتی حوزه مدیریت شهری خواهد بود و عاملی پیشگیرانه قبل از وقوع جرم (در کنار سایر امور حوزه مدیریت شهری از جمله شفافیت، اصلاح و بازنگری قوانین و دستور‌العمل‌ها، انتخاب افرادی متدین و امین‌تر در دوره های بعدی، آموزش و توانمندسازی دوره‌ای مدیران و پرسنل نهادهای محلی، نظارتهای جدی و مستمر، مداوم و دقیق، ورود نظارتهای مردمی در کنار نظارتهای دولتی در حوزه مدیریت شهری) است.

در پایان توصیه می کنم بخش های جذاب و‌ فساد زا مانند کمیسیون ماده ۱۰۰ و‌ غیره(مثلا اصرار تعیین شهردار یک منطقه برای منافع خاص) از اختیارات و قدرت این نهاد مردمی حذف شود تا مشخص شود خادم های واقعی چه کسانی هستند و آن وقت باید دید انگیزه برای ورود به این پارلمان شهری برای انبوه کاندیداها چیست! همچنین گزارش عملکرد هر یک از اعضا بصورت شفاف باید به سمع و‌ نظر شهروندان برسد تا مشاهده شود نشستن آن فرد در صندلی شورا با ننشستن او تفاوت دارد یا خیر!

صابر صلاح کار

با کانال همای خبر همراه باشیدhttp://@homaygilanir [1]