شهرداری با مدیریت ثابت قدم بد است، اما منافعش به کام این آدم های عجیب خوب

همای گیلان: آن‌ها آدم‌های جالبی هستند، خیلی جالب. هر هفته دو سه بار در اتاق‌های خانه میرزا خلیل رفیع جلسه برگزار می‌کنند، در واقع صفحه می‌گذارند پشت سر شهردار شهر، برایش خط و نشان می‌کشند، توی کارش می‌گذارند و بعد می‌روند پی کارشان. کارشان؟ بقیه هفته را یا با هم جلسه می‌گذارند که این هفته به کجای کار گیر بدهند، یا از کدام رسانه به شهردار بتازند. سوژه؟ چیزی که در شهر زیاد است، سوژه است. پیاده راه، سراوان، آسفالت، پروژه آب‌های سطحی، تهاتر، بازآفرینی، شهر خلاق غذا و…

سه ماهِ سال دو نفر با سه نفر، سه ماهِ دیگر سال دو نفر دیگر با سه نفر، سه ماهِ سال معلوم نیست کدام دو نفر با سه نفر، سه ماهِ دیگر سال هیچکدام‌شان نمی‌دانند چند نفرشان با چند نفرند! هر از چندگاهی از حل معاملات ساده ریاضی عاجز می‌مانند و فکر می‌کنند دو به اضافه سه می‌شود ۸! بعد دنبال نفر نهم و دهم می‌گردند.

زندگی جالبی دارند این آدم‌ها. چیز تازه‌ای نیست، اما نکته عجیب در رفتار این آدم‌های عجیب، رفتار عجیب‌ترشان است وقتی پای منافع شخصی وسط می‌آید.

نمونه؟ تهاتر بد است، مگر این‌که پای منافع یکی از این آدم‌های عجیبِ مخالفِ شهردار در میان باشد. در این حالت، آدمِ عجیبِ داستانِ ما چند روزی، یکی دو هفته‌ای سکوت می‌کند و بعدِ موفقیت در کارزارش، برمی‌گردد پای همان برگه «من مخالفم» را امضاء می‌کند. اگر باور نمی‌کنید بروید پای امضاهای مردادماه را نگاه کنید. البته به دقت نگاه کنید.

این آدم‌های عجیب، شش ماه یا یک سال قبل تصویب می‌کنند که شهردار مهرماه امسال همراه مدیرعامل آتش نشانی برای بازدید از تجهیزات پیشرفته به آلمان برود، بعد می‌روند در رسانه‌ها علیه شهردار مصاحبه می‌کنند که چرا شهردار باید برود آلمان؟!

حرفِ درست را هر کس زد نباید نادیده گرفت، حتا اگر از زبان آدم مغرض یا منتقد گفته شود. در پی سفر اخیر هیات شهرداری به اجلاس شبکه شهرهای خلاق در کره جنوبی، از بین این آدم‌های عجیب، آن که شال و کلاه کرده بود به قصد خاور دور که چند ویژگی داشت: هم یکی از این آدم‌های عجیب بود، هم مخالف ارتباطات با شبکه شهرهای خلاق و از همه مهم‌تر، عضو کمیسیون عمران!

به نوشته یکی از رسانه‌ها‌، معلوم نیست که یک مهندس عمرانِ عضو کمیسیون عمران با چه منطقی به عنوان نماینده آدم‌های عجیب به عنوان یکی از اعضای هیات شهر خلاق غذا به کره جنوبی سفر کرد.

اگر فکر می‌کنید مخالفِ همراهی سفرهای خارجی این آدم‌های عجیب هستم، سخت در اشتباهید. هیچ اشکالی ندارد که همه این آدم‌های عجیب از جمله آقای عباس صابر در تمام سفرهای خارجی و داخلی، اصلاً بدون هیات همراهی از خود شهرداری شرکت کنند، اصلاً دور دنیا را در ۱۸۰ روز بچرخند، به شرطی که خیلی عجیب نباشند و بین حرف و عمل‌شان فاصله به اندازه دور دنیا نباشد.

این‌طور نباشد که مثل رییس وقت شورا و یک عضو عجیب دیگر، مخالفِ سفرهای خارجی و ارتباطات بین‌المللی باشند و یکی‌شان بگوید «ارتباطات بین‌المللی می‌خواهیم چه کار» و آن دیگری بگوید «هر رفتی آمدی دارد» و با این بهانه مانع از سفر کاری شهردار رشت به اجلاس مهم یونسکو در چین شوند، اما دو ماه بعد وقتی سرخوشانه نامه استیضاح شهردار را وصول کردند، زودتر از بقیه دست‌شان را به عنوان موافق سفر یکی از آدم‌های عجیب با هیات همراه و شهردار به کره جنوبی بالا ببرند. لابد فکر می‌کردند جریانِ ضدتوسعه ظرف یک هفته موفق می‌شود ثابت قدم را برکنار کند و یکی را سر کار بیاورد که با دودوتا چهارتای آدم‌های عجیب کنار بیاید.

باز هم حرف سر این نیست که چرا فلانی به سفر رفت و فلانی نرفت؛ حرف این است که چرا وقتی پای منافع شخصی و سفرهای خارجی این آدم‌های عجیب به میان می‌آید، نعل وارونه می‌زنند. ظاهراً شهرداری با مدیریت ثابت قدم بد است، اما منافعش به کام این آدم‌های عجیب خوب

//گیلان تایمز