چرا مربیان ورزشی کشورمان بعداز سالها زحمت و تلاش از بیمه و بازنشستگی برخوردار نیستند؟/ سیدرضا میرحسینی

اختصاصی همای گیلان، همانطور که مستحضرید مربیان ورزشی نقش بسیار پررنگی در سلامت ، پایداری و بقاء یک جامعه دارند.ولی بسیار مظلوم واقع شده و هیچ توجهی به انها نمیشود.
مربیان ورزشی نقش مهمی در تأمین بهداشت روانی افراد جامعه دارند و بر اعتماد به نفس و چگونگی روابط آنها با دیگران تأثیر بسیار دارند. مربیان ورزشی کسانی هستند که سالهای زیادی از عمر با ارزششان را صرف ورزش و تمرین و افتخار افرینی فرزندان این مرز و بوم نمودند، ولی دریغ از کوچکترین توجهی به انها…
نخستین عامل سرنوشت‌ساز در تربیت فرزندان مان در باشگاه های ورزشی، مربی است. بدون یک مربی ورزشی خوب و زحمتکش رسیدن به اهداف ورزشی در یک جامعه غیرممکن است. انسان همواره جهت رشد و به کمال رسیدن به مربی خوب و دلسوز نیاز دارد.اگر بپذیریم که اموزش یکی از شاه راه‌های حیات هر جامعه است، فرزندانمان هر کدام نقش مهمی در این حیات و پویا بودن جامعه دارند، لذا لازم است همین فرزندان به خوبی تربیت شده و دارای فضایل اخلاقی و معنوی باشند تا بتوانند رشد و پیشرفت ایجاد نمایند و باعث افتخار این سرزمین باشند. مربیان ورزشی شهر ، استان و کشورمان در سالهای اخیر بی‌ادعا فعالیت و تلاش نمودند، گمنام و ناشناخته گام برداشتند و صبورانه با وجود تمام چالش ها و سختی های موجود ادامه دادند .
یکی از مشکلات مربیان ورزشی، نداشتن بیمه ای است که هنگام بیکاری و بازنشستگی از مزایای آن برخوردار شوند. بیشتر مربیان توان مالی پرداخت هزینه های بیمه خویش فرما را ندارند ،
متاسفانه مربیگری در کشورمان شغل محسوب نمی‌شود و هیچ جایگاهی برای مربی قائل نشده‌اند. بیمه شدن از درخواست های چندین ساله همه مربیان در رشته های مختلف ورزشی است که متاسفانه تاامروز هیچ اقدامی در اینصورت انجام نگرفته است.از نظر بسیاری از پیشکسوتان آینده درخشان برای مربیگری وجود ندارد و تجربه نشان داده بسیاری از مربیان فعال ورزشی که عمر خود را برای ورزش و تمرین گذاشته اند نه تنها از وضعیت مالی خوبی برخوردار نیستند ، بلکه در پیری دچار مشکلات مالی شدیدی میشوند.مربیانی که عمر خود را صرف ورزش و اموزش فرزندان این سرزمین نمودند ، خواسته زیادی از مسئولین خود ندارند! خواسته مربیان ورزشی این است که بیمه ای داشته باشند که در دوران بازنشستگی دغدغه هزینه های زندگی و درمان را نداشته باشند. متاسفانه گاهی شاهد این هستیم به علت نداشتن بیمه به منظور تامین هزینه درمان مربیان و پیشکسوتان ورزشی جشن گلریزان برگزار میکنند ، تا بخشی از هزینه ها به این صورت تامین شود که این کار در شان پیشکسوتان و مربیان کشور ما نیست،کسانی که عمرشان را صرف اموزش و تعلیم ورزشکاران نمودند بخواهند اینگونه تحقیر شوند. سوالی که برای بیشتر مربیان ورزشی مطرح است اینست که چه نهادی باید انها را مورد حمایت خود قرار دهد؟
سازمان ورزش و جوانان در این راستا چه نقشی دارد؟
برای داشتن جامعه ای سالم و جوانانی با انگیزه باید به مربیان ورزشی ان جامعه اهمیت داد و نگاه ویژه ای به انها داشته باشیم .اگر جوانان به سمت ورزش و سلامتی هدایت شوند جامعه ای پویا و سالمی خواهیم داشت. انشاءالله برای مربیان باسابقه ای که سالهای زیادی از عمرشان را صرف ورزش و تمرین و افتخارافرینی برای کشورمان نموده اند چاره ای اندیشیده شود تا انها نیز در دوران بازنشستگی دچار بحرانهای مالی نشوند و به زندگی خود ادامه دهند.
امیدواریم با نگاه ویژه رهبر فرزانه انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و ریاست محترم قوه قضاییه
حجت الاسلام سیدابراهیم رئیسی و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، مشکل بیمه و بازنشستگی مربیان ورزشی ما هرچه زودتر حل شود تا مربیان با انگیزه بیشتر به اموزش و تمرین بپردازند.

✍️سیدرضا میرحسینی
مربی و داور رسمی فدراسیون کاراته
مربی امادگی جسمانی و قایقرانی
(استان گیلان) ۹۹/۲/۳