آوای شاهپرک ها/جلال میرزااقایی

اختصاصی همای گیلان:کم کم بهار دلپذیر سفره سبز ش را بر می چیند و با هزاران آرزو و دلبستگی ،ما را ترک می کند .چقدر امید و آرزو و توان و عمر گرانمایه را به همین دل بستن ها ،گره زده بودیم .اگر از جنس آدمهایی باشی که چو شاهپرک، دلبسته و وابسته و فارغ از دنیای تاجران عشق ،شیدای نگاه خورشید و ماه و گل و نوای هَزاران باشی و گلزار مرغزاران و چون پسرکی در شالیزاران ،دلبند و دلبسته باشی و بهر وصالش ،زهر چه غیر او ،گسسته باشی،آنگاه همه اون خاطره ها و لبخند ها و گاهی هم اشک ها ،چه زیبا و مقدس در تارو پود تو جای و جان می گیرند و ترا چون حواریون صومعه عشق ،مجنون و مفتون و مدیون آن نگاه قدسی میکند که چندین بهار عشق را به پایش ریختی و می در ساغر عشق انداختی و دل و جان به سر و کویش باختی و با هزیمت بهار ،این کوچه ها چه دلتنگ و دلگیر می شود .

پاکی وجدان و لبخند معصومانه در گذر عمر و تاریخ حیات در پارادوکس فلسفه زیست سیاسی و حیات بهاری ،آنچنان ترا پیچ و تاب و اضطراب در گذرگاه پیچ های تحولات قرار می دهد که نه تنها آب روان عمر بلکه آفتاب تموز را همدم بهاران می کند.
وقتی که شاهپرک های زیبای زندگی و عاشقانه های امید و سرزندگی ،بهمراه بهاران کوچ می کنند و دل و دنیا و نوای ماندن ِ عاشقانه را ،در کوچه باغ های خاطره بر جای می گذارند ،دیگر راهی بجز کوچ نگاه ،کوچ نوا ،کوچ نگارش ،کوچ آوای کوچه های عشاق برات نمی ماند .
آری گاهی اوقات باید رفت و همگام شاهپرک های رنگارنگ هم باید رفت وگرنه اگرت پرِ پرواز بگیرند آنگاه مرغ مقلد خواهی شد و نشسته و شکسته و زبان بسته .
وقتی در تبسم گل ،عهد و وفایی نبود و آتش به خرمن امیدت افتاد و ناله و نوای قلم ،در برهوت سرد بی حسی های دوران ،زمین گیر میشود آنگاه این هجر جانسوز را فقط دوای هجرت ،چاره است و بس.
مرغ دل که به بند گران غم و هجران ،مبتلا شد راهی بجز پرواز چو شاهپرک ها نمی ماند .شهد شیرین گلهای وصال بهاران و خاطره دلنشین آوای چکاوک ها و طعم انگبین همنشینی گل ،شرری به جان شاهپرک عاشق انداخت که هجر بهاران ،او را بیقرار و حیران و سر گشته می کند .
آوای سرد فصل ها و حدیث گرم و جانسوز وصل ها و همه نگارش و نگارینه در نوک قلم چو منقار ها که از شهد همنشینی گل ،عسل وصال میساخت تا عطر جانبخشی در حیات باشد و بهاران را در سراپرده امید ،آب حیات.

آری !

شاهپرک ها باید بسوی سرزمین امید و آرزوها و سبزینه ها و کوچه های وصال بسوی گلستان ها ،پرواز کنند و اینک که بهار قصد کوچ دارد و دنیای زیبای شاهپرک را همدمی و هم نفسی نیست ،همسفر بهار میشود و با کاروان خاطره ها ،رهسپار می شود .باکانال همای خبر همراه شوید