“بانوی غزل شعر معاصر：سیمین بهبهانی / کبری کریمی پور سورکوهی دانشجوی ارشد زبان و ادبیات فارسی

همای گیلان: سیمین بهبهانی در ۲۸ تیر ۱۳۰۶ش در تهران به دنیا آمد.نام خانوادگی او خلیلی است،او دو بار ازدواج کرد و به واسطه نام خانوادگی همسر اولش ،به بهبهانی شهرت یافته است،زنی که از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت داشت و مدتی هم سر دبیر روزنامه آینده ایران بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در وزارت فرهنگ آن زمان (آموزش و پرورش) خدمت می کرد سیمین از کودکی و نوجوانی سری پرشور داشت چندان که هم سابقه تحصیل در مدرسه عالی مامایی را داشت و هم در دانشکده حقوق دانشگاه تهران درس می خواند.

سیمین بهبهانی به بانوی غزل شهرت دارد و برخی از اشعار او به اندازه آثار کلاسیک شعر فارسی مشهور و محبوب هستند و به خاطر تسلطی که به اوزان شعرفارسی داشت و وزن های جدیدی که خود ایجاد کرده بود مورد استقبال سازندگان آثار موسیقایی قرار گرفت. تازه ترین مورد،سروده “چرا رفتی” با صدای همایون شجریان است.
مهم ترین تخصص شاعرانه او که موجب حیرت و تحسین می شد کشف ،به کارگیری یا ابداع اوزان تازه و نیز سرودن اشعار در مصراع های طولانی بود، در حالی که وزن را با دقت رعایت کرده بود و با مهارتی خیره کننده قالب های کهن را در شکل تازه و با مضامین مدرن عرضه می کرد و چندان در این کار و خلاقیت های نوآورانه در عرصه غزل چیره دست بود که “نیمای غزل” لقب گرفت.شعر معروف او”مردی که یک پا نداشت” درباره جانبازان عزیز جنگ سروده شده است .شاعر در اواخر عمر خود نگاه ویژه اش در خصوص مسایل سیاسی و اجتماعی را در شعر دخالت داد که تا حدی از محبوبیتش کاسته شد.

کبری کریمی پور سورکوهی دانشجوی ارشد زبان و ادبیات فارسی”