اختصاصی همای گیلان: بیکاری در استان ما معضلیست که همه خانواده ها را از پادرآورده است معضلی که به عنوان یک غده سرطانی بر گلوی پداران و مادارن سنگینی می نماید و هر روز شاهد ذره ذره آب شدن آنان هستیم .پدران و مادرانی که با امید به اشتغال و اینده روشن فرزندان را روانه دانشگاه نموده و رنج هزینه تحصیل انان را به جان خریده و در این راه از هیچ کوششی دریغ ننموده اند. درحالی که انتظار داشتند اموزش عالی بتواند رافع مشکلات شود فقط موجب ایجاد توقع در فرزندانشان شد و خیلی زود فرزند بیکار، همنشین پدر بازنشسته در خانه شد. غده چرکینی که با حرف درمانی مسئولین درمان نگشت و هر روز در تریبون ها و اخبار٬ امید ایجاد اشتغال داده شد و از سوی مسئولین تنها راه حل معضل بیکاری بخش خصوصی و سرمایه گذاری عنوان شد اما قوانین دست و پا گیراداری مانع ایجاد اشتغال شد و سرمایه گذارانی که مسیر پرتلاطم اخذ مجوز و دریافت تسهیلات را طی کردند پس از مدتی تولید را رها نمودند. تا زمانیکه که برای تولید باید مالیات بدهی اما ازسپرده گذاری در بانک بهره آنچنانی ببری ٬معلوم است کار و تولید باید رها شود !تا زمانی که سود کسی که تلاش می کند از کسی که سپرده گذاری می کند و قدم می زند کمتراست بایدکسی اشتیاقی به کار تولید نداشته باشد. با این تفاسیر چگونه باید مشکل اشتغال راحل نمود؟
در گذشته پدران و مادران همه تلاش خود را صرف تربیت و تعلیم فرزندان می کردند که درنهایت جشن عروسی ارامش را برای آنان به ارمغان می اورد . اما گویا امروز این تکنولوژی غصه ، مدرن و بسیار ریشه دار شده است که برکندن این ریشه عمیق با این تجویزات قابل حل نیست.
امروز در بسیاری موارد اشتغال بکار نیاز به شایسته سالاری ندارد با داشتن پارتی ولابی گری می توان به بسیاری خواسته های دست نیافته رسید.
پدران و مادران! خوب می دانم که نوشته های من هم چندان بکار شما نمی اید فقط می تواند بیان دل گویه های شما باشد.
چرا که بارها از وضعیت بیکاری نوشته ایم اما افاقه نکرد که نکرد!
مقامات عزیز و بزرگوار با شما همه عقیده هستم که نمی شود همه را در بخش اداری مشغول بکار کرد اما برای انها در بخش خصوصی که میتوان شغل افرینی کرد .اما بحث من اینجا گذر از این هفت خان هولناک است که یا مسئولین کار بلد و مسلط بر قانون نداریم یا هماهنگی بین ادارات مرتبط وجود ندارد. از استاندار با درایت و صبور استان گیلان می خواهم که برای این معضل راه حلی پیدا کند.اگر حرفم استدلال ندارد می توانید از صاحبان غم و غصه این امور پرس وجوکنید.
حرفم ،ایجاد دل سردی نیست بلکه دقیقا تقویت نظام است و خواهشا گروه ها و احزاب، این مشکلات را فقط مربوط به این دولت ندانند .این معضل سالهاست لاینحل مانده است . تازه اگر از اول انقلاب عمیقا چاره اندیشی می شد ٬امروز درد اشتغال٬ تیتر اول ما و دغدغه همه خانواده ها، نبود. چقدر درد آور است جوانان ما برای تامین هزینه و مخارج روزمره ٬ چشمشان به دست پدران است ! اگر نگاه واقع بینانه داشته باشیم شاید در دنیای مادی تنها حلقه وابستگی خانواده ها همین امر باشد.
استاندار محترم ، مدتیست برای اینکه نوشته هایم مبتنی بر تحقیقات میدانی باشد٬ پرس و جو از صاحبان کارآفرینی و ایجاد آورندگان کار تولیدی در دستور کار قرار گرفته است و ملاحظه نمودم همه انها، به جای اینکه حل مشکل را توسط ادارات حل نمایند به دنبال ایجاد ارتباط قوی هستند تا راحت تر بتوانند بر معضلات فایق ایند که این می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا لابی گری، واسطه گری، دلال گری و معلولات دیگر را به همراه دارد .جناب دکتر برای حل این معضلات مدیران کارآمد، شجاع و وقت گذار نیاز است نه افراد بی تجربه ! که دیگر گیلان جای خطا و اشتباه نیست .رسم است در کشور ما یا از این طرف بام می افتیم یا از آن طرف .مقطعی مدیران کهنسال در دستور کار ما قرار می گیرد و مدتی دیگر جوانان بدون کارکرد و صفر کیلومتر !در حالی که دین ما، اعتدال و میان روی را سفارش نموده است .اگر در این زمینه عزم جدی لحاظ نکنیم خطر بیکاری بیش از این ما را تهدید خواهد کرد که به صلاح جامعه نیست .استاندار محترم باید کاری کرد تا فاصله مدیران با مردم کم شود و این امر مقدر نخواهد شد مگر این که اشتغال ایجاد شود مگر اینکه بروکراسی های آزاردهنده مهار گردد. مگر اینکه در هر شهرستان کمیته ای نه اسمی بلکه عزمی تشکیل شود تا از رفت وآمدها و وقت گذرانی های بی حاصل مردم جلوگیری بعمل آید.شناخت معضلات اجتماعی باید هدف غایی مسئولین باشد لذا حل معضل بیکاری و دوری از بروکراسی اداری باید به مرحله عمل درآید نه اینکه درحد حرف بماند.
اندکی از این درد گفته شد تا طبیبان، درمان سریع را در دستور کار قرار دهند انشاالله .
علی علی پور مدیر مسئول و صاحب امتیاز سایت همای خبر و هفته نامه همای گیلان