اختصاصی همای گیلان، یاد سقراط بزرگ بخیر که می گفت: مادرم قابله زنان است و من قابله حقیقت ، به راستی که مادرش به زنان کمک می کرد تا فرزندی بدنیا آورند و جهان شادمان شود و خرد نیز با طرح مکتب لاادری ، به حقیقت زایی و درنهایت به حقیقت اندیشی مساعدت ها کرد و چون فروغ اندیشه اش برای پستونشینان دردسر ساز شد، جام شوکران را به او نوشاندند.
پانزدهم اردیبهشت ماه هرسال در ایران عزیز، روز گرامیداشت مقام ماما است . قابله ایی که با لطف و اذن خداوند ، هم زمان حیات دو تن را در اختیار دارد، مادر و فرزند.
دیرزمانی است که ماماهای کشورمان غنچه های لبخند را طبق طبق از اتاق عمل ، نثار مردم می نمایند، مردمی که مضطر و هراسان ، انتظار می کشند تا شیون بهجت آور نوزادی را بشنوند.
چند سالی است که حجم کار ماماها ، افزایش یافته است ،ازدحام کار و بیخوابی های ممتد شب و نیمه شب آسایش را از هر کسی می رباید و آرامش او را می زداید ، من اما در مراکز درمانی ماماهای فراوانی را دیدم که با عزت ، شکوهمندی و حسن خلق با مادران باردار و همراهان شان همراهی می کنند و از رهگذر این نشاط شغلی ، جامعه ایی را غرق سرور می سازند.
من به عنوان یک زن و یک مادر ، دست مریزادی نثار می کنم به همه آنان که در کسوت سپید ، التیام بخش آلام مردم و بیماران و اهدا کننده شادی به کانون خانواده ها هستند.

با کانال همای خبر همراه باشید