اختصاصی همای گیلان، باید گفت شهرداری املش در شرایطی دور پنجم راه آغازنمود که این شهر وضعیت مناسبی نداشت؛ بدهی زیادی از سنوات قبل برجا مانده بود. از بدهکاری به پیمانکاران تا مغازه داران ازیک سو و عدم پرداخت حقوق واضافه کار کارکنان از سوی دیگر عرصه رابرای شهردار جدید تنگ نموده بود.
در روزهایی که هجوم هرروزه طلبکاران در دفترکارشهردار معضلی بزرگ در شهرداری بود وازسوی دیگرمطالبه گری شهروندان به دلیل عدم توسعه شهری ،روال کار شهرداری را به بن‌بست نزدیک میکرد، شهردار جدید شهر املش راهی جز مدیریت بحران نداشت و به نوعی آزمون دشواری برای شورای این شهر تعریف شده بود. گویا برروی شمشیر دولبه درحال حرکت بودند.
در چنین اوضاعی فقط شهرداری که از کارنامه قوی مدیریتی برخوردار است واز دل شهرداری برخواسته می توانست مشکلات این چنین را حل کرده و مرهمی بر زخمهای چندین ساله این شهر بگذارد.
تنها با شناخت نوع مدیریت رنجبر وتوان مال‌افزایی وی و نوع تفکر خاص اقتصادی و رو به رشد او می شد آینده نگری کرده و دست نوازش بر آلام این شهر بحران‌زده کشید.
چرا که وی همه داشته‌های خود را با جان و دل بکار برد تا بتواند اوضاع بی سامان املش را کمی نظم بخشیده و نارساییهای اداری و مالی موجود را در کمترین زمان تا حد ممکن جبران سازد. شهردار رنجبر به خوبی می دانست که با اعتبارات داخلی نمی توان کارمهمی را اجرا وعملی کرد‌ بنابراین در اقدامی بجا به سراغ مسئولان ارشد رفت از عباسی نماینده مجلس تااستاندار و دکتر نوبخت تا سرانجام توانست اعتباری جذب کرده و آسفالت شاهراه اصلی (نرسیده به املش) را که فریاد اعتراض همگان را بلند کرده بود مرمت وتعمیرکند.
علاوه بر آن حضور پررنگ این شهردار در دفتر کار و بازبودن درب اتاق وی به روی شهروندان نیز موجب شد تا مردم نیز با شهرداردر حل مشکلات عدیده شهر املش همراه شوند.
تا جاییکه ، جرات وشهامت رنجبر در اجرای پروژه ها وبخصوص شروع عملیات ساخت کمربندی آیت الله طالقانی (که یک پروژه ملی است اما ازمحل اعتبارات شهرداری هزینه می گردد) زبان منتقدان را نیز کوتاه نمود و اتمام این پروژه که حداقل ۴الی ۵میلیارد هزینه می طلبد و او کماکان و با ضرس قاطع به دنبال عملیاتی کردن آن هست . الحق در این شرایط که فضای مجازی مدیران را ترسو بارآورده است اقدامات جهادی وی جای تقدیر دارد اما نکته قابل تامل اینجاست که توقع می‌رفت فرماندار شهرستان املش، شهردار را در اجرای پروژه ها همراهی کند که نه تنها همراهی نکرد ؛ بلکه در مصاحبه ای با عنوان “شورا وضعیت شهردار رامشخص کند؛ وضعیت راه اصلی ابتدای شهراسفناک است” عرصه رابرای کارکردن شهردارسخت ترنمود.‌..
با تمام این اوصاف ، بالاخره شهردار املش با پشت سر گذاشتن سختی های زیاد در بین مردم ،فضاهای مجازی حتی شورای شهر در پایان کار موفق و سربلند از عهده وظایف خود بیرون آمد و امروز شاهد هستیم بخشی از مشکلات شهر حل شده و بار سنگین ناهماهنگیها و انباشت مشکلات رو به سبکی و روانی است.‌ این راه ادامه دارد وقطعا با شناخت نوع مدیریت شهردار املش که بی شک جزء نوادر مدیران شجاع استان است، شمار زیادی ازپروژه ها به سرانجام خواهد رسید .دریغ اینکه کسی نبود از فرماندار شهرستان املش بپرسد شما که ادبیاتتان بهداشتی است، ازشما انتظارنمی رفت چنین جملات و عباراتی برزبان بیاورید زیرا لازمه هر آبادی در ابتدا ،خرابی می باشد. به قول شاعر
«توکه نوشم نه‌ای نیشم چرایی..‌.”

جناب دکتر محمودی وحدت ، اتحاد وهمدلی است که موجب توسعه شهرمی شود. اماگویا قراراست همواره شهرداری املش مورد بی مهری مدیران اجرایی شهرستان قرارگیرد.
چه معنایی دارد که نه درهفته دولت ونه دهه فجر پروژه چندمیلیاردی شهرداری محلی برای اجرا یا توجه نداشته باشد اما پروژه چند هزارتومانی دردفترچه خودنمایی کند. مستحضر هستید که پروژه سنگ فرش شما در بخش رانکو  افتتاح میشودنمیشود با پروژه شهرداری مقایسه کرد!این ها سوالاتی است که اینجانب بر حسب وظیفه شغلی می توانم از جناب‌عالی بپرسم.بدیهی است راه پاسخگویی برای شما مفتوح است و صد البته بنده و شهروندان از شنیدن پاسخ‌های صائب و هوشمندانه شما در این باب استقبال خواهیم نمود.

علی علی پور نیاول مدیر مسئول پایگاه خبری همای خبر و هفته نامه همای گیلان

با کانال همای خبر همراه باشید