اختصاصی همای گیلان: در سرمای چندروز پیش ،سی ام آذر ماه ،برای عکس دار کردن شناسنامه یکی از عزیزان دلبندم عازم ثبت احوال رشت -چهارراه پورسینا- شدم .اسمان من وهمه شهروندان را مهمان اختلاطی از برف وباران کرده بود ،مردم راکه می دیدم ناخود اگاه زمستان شاعرشکست ،اخوان ثالث به ذهنم می رسید.
در ثبت احوال گرمایی را دیدم که همه اندیشه ام را محصور کرد:گرمای تکریم از مردم ،در نظام اداری :ارباب رجوع واز باب تعارف ویا اخلاص :ولی نعمتان .
[1]
در فاصله ی ده دقیقه ایی که من غرق گرمای خیره کننده کارمندان شریف بودم حدود چهل نفر دیگر نیزمراجعه کرده بودند ،من شاهد بودم که ان ها نیز طبق طبق مهربانی کارمندان وظیفه شناس را دشت می کردند وبا لبخندی از رضایت خود را در اغوش باد،باران وبرف رها می کردند .
اری من درکلاس درس اداره ثبت واحوال رشت وبویژه از جناب اقای بهزاد حسن زاده درس انسانیت ومدارای با مردم را اموختم ،درسی از سر صدق وصفا ،تکریمی دیدم هوشمندانه ومهر بانانه .کاش توانسته باشم قدرشناس ان همه افق های روشن بوده باشم،ودست مریزاد ی نثار می کنم به همه انان که در ثبت احوال خصوصا ثبت احوال رشت مهربانی را رج می زنند .
/دکتر محمدتقی یونسی رستمی