تلفیق نقشهای خانوادگی و اجتماعی ، رسالت بزرگ زنان کارمند
زنان کارمند با ایجاد الگوی موفق از تلفیق نقشهای خانوادگی و اجتماعی، به افزایش سرمایه اجتماعی و انسجام ملی هم یاری می رساند.
به قلم: حدیثه فلاح کریمی ، کارشناس رسانه و فعال اجتماعی
چهارم شهریور در تقویم جمهوری اسلامی ایران ، به مناسبت گرامیداشت خدمات کارکنان دولت و به یاد شهیدان رجایی و باهنر “روز کارمند” نامگذاری شده است. این روز بهانه ای برای ارج نهادن به تلاشها و خدمات کارمندان و نیز بیان مشکلات آنان است.
کارمندان همواره به سبب الزامات و چارچوب های قانونی ، سعی در انجام وظیفه محوله دارند و به عنوان قوه محرکه و چرخ دنده های اصلی نظام اجرایی کشور، نقش تعیینکننده ای را در پیشبرد اهداف سازمانی و تحقق توسعه اجتماعی ایفا می کنند.
در این میان زنان کارمند جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهند ، چرا که آنان علاوه بر ایفای نقش در محیط کار و جایگاه اجتماعی ، مسئولیت های خانوادگی و مادری را نیز بر دوش میکشند و همین امر ضرورت توجه ویژه به سلامت روان ، حفظ امنیت اجتماعی و حمایت های ساختاری از بانوان شاغل در ادارات و نهادها را دوچندان می کند.
زنان کارمند بعضا در محیط کار با چالش هایی چون فشار کاری ، مسئولیت های چندگانه و محدودیت های ناشی از نبود امکانات زیرساختی کافی مواجه اند که این شرایط اگر بدون حمایت روانی و اجتماعی رها شود ، به مرور فرسودگی شغلی و آسیبهای روحی را به همراه دارد.
ایجاد سازوکارهای حمایتی برای ارتقای سلامت روان زنان شاغل ضرورتی اجتناب ناپذیر است ، زیرا این امنیت افزایی روان ، نقشی تعیین کننده در افزایش بهره وری و بهبود کیفیت خدمات قابل ارائه از سوی آنان دارد.
به یقین زنانی که آینده شغلی خود را در ذهن امن و پایدار ترسیم می کنند، با انگیزه و آرامش بیشتری در محیط کار حضور می یابند و این آرامش علاوه بر بستر خانواده ، به جامعه نیز منتقل می شود.
در نگاه کلان، زنان کارمند از ارکان مهم توسعه پایدار اجتماعی محسوب می شوند و مشارکت آنان نه تنها به ارتقای سطح خدمات اداری و اجتماعی کمک میکند، بلکه با ایجاد الگوی موفق از تلفیق نقشهای خانوادگی و اجتماعی ، به افزایش سرمایه اجتماعی و انسجام ملی نیز یاری می رساند.
از منظر اسلامی هم زنان به عنوان سرمایه های اخلاقی و انسانی جامعه محسوب میشوند و در مرتبه ای بالاتر از نیروی کار مطلق قرار میگیرند ؛ به گونه ای که کرامت آنان محور برنامه ریزی ها ، پایه توسعه اجتماعی و ضامن سلامت معنوی نسلها به شمار می آید.
البته تحقق این جایگاه بدون زیرساخت های حمایتی ویژه برای ایفای نقش مادری ممکن نیست. فراهم کردن تسهیلاتی چون مهدکودک های سازمانی، مرخصی های حمایتی متناسب ، ساعات کاری شناور و امکان بهره گیری از سیاست های دورکاری که بخش اعظم آن در قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب آبان ۱۴۰۰ پیش بینی شده ، میتواند نقش مهمی در کاهش فشار روانی زنان شاغل و افزایش آرامش خاطر آنان ایفا کند.
تجلیل از زنان کارمند تنها با برگزاری مراسم نمادین محقق نمیشود ؛ بلکه در گرو ایجاد سیاستهای پایدار و برنامه ریزیهای هدفمند برای ارتقای سلامت روان، امنیت شغلی، پاسداشت کرامت انسانی و فراهم سازی امکانات زیرساختی برای آنان است.
در پایان باید گفت روز کارمند باید فرصتی باشد تا با نگاهی عمیق تر به نقش بی بدیل زنان شاغل، گامی عملی در مسیر تقویت روحیه ، سلامت، امنیت و منزلت آنان در جامعه اسلامی برداشته شود