همای خبر:در نشست اخیر استاندار گیلان با فرمانداران گیلان، نکتهای کلیدی و قابلتأمل مطرح شد: «گردشگری، تنها راه نجات اقتصادی گیلان است.» این گزاره نه یک شعار احساسی، بلکه نتیجهای واقعبینانه و برگرفته از محدودیتها و ظرفیتهای موجود در استان است.
استان گیلان بهلحاظ جغرافیایی، اقلیمی و تاریخی از موهبتهایی بینظیر برخوردار است؛ از سواحل خزر و جنگلهای هیرکانی گرفته تا فرهنگ غنی، غذاهای محلی، معماری سنتی و بازارهای بومی. اما با همه این سرمایهها، سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی استان هنوز فاصله زیادی با استانداردهای جهانی دارد.
در سالهای اخیر، بحرانهای متوالی در حوزه کشاورزی و صنعت – از شالیکاران متضرر تا کارخانههای نیمهتعطیل – باعث شده وابستگی سنتی به این دو بخش دیگر پاسخگوی نیازهای اقتصادی استان نباشد. از سوی دیگر، منابع طبیعی و زیستمحیطی گیلان بهحدی شکننده شدهاند که دیگر نمیتوان بیمحابا بر بهرهبرداری خام از زمین و آب تکیه کرد. در چنین شرایطی، گردشگری – به شرط مدیریت صحیح – میتواند جایگزین معقولی برای ایجاد اشتغال، افزایش درآمد و جذب سرمایه باشد.
نکته مهم در این میان، تغییر نگرش به گردشگری بهعنوان یک صنعت مدرن و چندبُعدی است. گردشگری فقط بهمعنای ورود مسافر و افزایش شبمانی نیست؛ بلکه زنجیرهای از فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را دربر میگیرد که از روستا تا کلانشهر، از صنایع دستی تا حملونقل، و از بومگردی تا تجارت محلی را درگیر میسازد.
اما توسعه گردشگری در گیلان نیازمند اصلاحات ساختاری و برنامهریزی بلندمدت است. زیرساختهای حملونقل، از جادههای روستایی گرفته تا فرودگاه و خط آهن، باید بهطور جدی ارتقا یابد. ساماندهی مراکز اقامتی، آموزش نیروی انسانی، ایجاد برند گردشگری برای گیلان، تقویت جشنوارههای بومی، و مهمتر از همه، جلب مشارکت بخش خصوصی واقعی، باید در صدر اولویتهای استان قرار گیرد.
همچنین نباید از یاد برد که گردشگری بدون حفظ هویت فرهنگی و زیستمحیطی، بهزودی به ضد خودش تبدیل میشود. تجاریسازی بیضابطه سواحل، تخریب بافتهای تاریخی، آلودگی محیط زیست و حاشیهنشینی در مناطق بومگردی میتوانند ضربهای مهلک به آینده گردشگری بزنند. پس توسعه پایدار، نه یک انتخاب، که ضرورتی اجتنابناپذیر است.
اگر گیلان میخواهد از دور باطل رکود و وابستگی به بودجههای ملی خارج شود، باید از فرصت گردشگری بهعنوان موتور محرک اقتصاد استفاده کند.
گردشگری اگر درست مدیریت شود، نه فقط برای اقتصاد، بلکه برای انسجام اجتماعی، نشاط عمومی و تثبیت سرمایه اجتماعی گیلان یک فرصت تکرارناپذیر است.
و در پایان بار دیگر تاکید می شود که گردشگریِ نجاتبخش گیلان، نه با تکرار الگوهای فرسوده، که با بازتعریف هوشمندانهٔ رابطهٔ انسان، اقتصاد و اکوسیستم ممکن میشود.
اگر امروز برای این مسیر تصمیمگیری نکنیم، فردا حتی همین فرصت هم از دست خواهد رفت. اقتصاد گیلان میتواند با گردشگری نهتنها از بحران عبور کند، بلکه به الگویی ملی برای توسعه پایدار بدل شود.
#گیلان
#گردشگری
#توریسم
#گیرنده_مخاطب_خاص