جوان گیلانی که ۹سال نخوابیده است!/ امید درمان از پرفسور سمیعی/ تصاویر

همای گیلان:ابراهیم عطایی، جوانی اهل روستای تمچال از توابع آستانه اشرفیه که ۹ سالی از خوب خوابیدن محروم است.

 

در چند کیلومتری ما جوانی گیلانی به نام ابراهیم عطایی در روستای تمچال از توابع آستانه اشرفیه ساکن است که ۹ سالی از خوب خوابیدن محروم است.

همه ما به عنوان یک انسان، خوب می دانیم برای هر فرد به طور میانگین در شبانه روز تقریبا هشت ساعت خواب و استراحت لازم است. این را هم خوب می دانیم که کمتر یا بیشتر از این عدد مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد اما در چند کیلومتری ما جوانی گیلانی به نام ابراهیم عطایی در روستای تمچال از توابع آستانه اشرفیه ساکن است که ۹ سالی از خوب خوابیدن محروم است. او که روزگاری نخوابیدن آرزویش بوده حالا که به این آرزوی وعجیب رسیده است؛ به این فکر و آرزوی بچگانه اش می خندد.

با او همراه شدیم تا داستان بی خوابی اش را از زبان خودش بشنویم. البته چندی پیش گفتگوی کوتاهی با او داشتیم اما این بار به شکل کامل تری به زندگی این روزهایش می پردازیم.

پنج ساعت در کما بودم

سال ۱۳۸۴ هنگام شنا در دریا، تعادل خودم را از دست دادم و غرق شدم، چند ساعت بعد دو صیاد مرا به جای ماهی!! (می خندد) از آب گرفتند و به بیمارستان منتقل کردند. چیزی حدودپنج ساعت در کما بودم و بعد از اینکه به هوش آمدم تا به الان که با شما صحبت می کنم، نخوابیدم. تصور کنید در دریا غرق شوید و بعد یک معجزه باعث شود شما زنده شوید، خدا را شاکرم.

تا دو سال خانواده ام از مشکلم خبر نداشتند!

دلم نمی خواست پدر و مادرم را ناراحت کنم، به همین دلیل تا دو سال در مورد مشکلم به آنها چیزی نگفتم. یعنی خب آنها نمی دانستند شب که به رختخواب می روم بیدارم! در این مدت خودم به پزشکان عمومی مراجعه کردم اما هیچ کدام از آنها مشکل اصلی را پیدا نکردند و پزشکان مختلفی را به من معرفی می کردند.

در همان مدت مشکلات روحی، کم و بیش در من خودنمایی می کرد اما من، همه تلاشم این بود که با آنها مبارزه کنم تا اینکه پزشکان متخصص مغز و اعصاب به من گفتند که علت بی خوابی من، نرسیدن اکسیژن به مغز و آسیب دیدن سلول های مربوط به خواب است. ورزش و استفاده نکردن از سیگار، قلیان و قرص، توصیه آنها بود.

در حال حاضر دانشجوی ترم ششم دانشگاه آزاد رشته تربیت بدنی هستم و همه هدفم این است که بتوانم ورزشکار خوب و موفقی باشم.

۳۰ سال دویدم

من عاشق دویدن و ورزش هستم و همیشه دلم می خواهد کارهای ماندگار انجام دهم. در سال ۱۳۸۸ در مدت ۱۷ روز آستانه اشرفیه تا کربلا و در سال ۱۳۸۶ در مدت هشت روز آستانه اشرفیه تا مرقد امام خمینی (ره) را دویدم. همچنین ۳۰ بدون وقفه و استراحت تا تهران را یکسره دویده ام.

کسانی که به من لطف دارند لقب «دونده ای تا خدا» را به من داده اند اما تا خدا رسیدن واقعا لیاقت می خواهد که امیدوارم قسمت من هم بشود. اهداف بزرگی دارم که واقعا نمی توانم برخی از آنها را به زبان بیاورم اما امیدوارم به همه آنها برسم.

طلا در دوومیدانی

تا به حال در مسابقه های کشوری دوومیدانی نیز رتبه های اول، دوم و سوم ار کسب کرده ام و در المپیاد کشوری فرهنگی – ورزشی بسیج در رشته دوومیدانی مدال طلا گرفتم. در حال حاضر در دوچرخه سواری، کشتی و بدنسازی فعال هستم و قبل از بروز مشکل بی خوابی، در رشته فوتبال هم فعالیت می کردم.

به بی خوابی عادت کرده ام

بی خوابی، اوایل خیلی برایم سخت بود تا جایی که دچار مشکل افسردگی شدم. پس از این مدت، کم کم خودمرا به این وضعیت عادت دادم و با این مشکل کنار آمدم و به ورزش رو آوردم.

مطالعه، دوچرخه سواری و انجام کارهای منزل از جمله اموری است که در شب انجام می دهم. تاکنون دو هزار و ۶۰۰ جلد کتاب در زمینه های مختلف ورزشی، فیلمسازی، روانشناسی و … خوانده ام.

دوست دارم ایرانی بمانم

تا به حال از کشورهای امارات و قطر برای دوومیدانی پیشنهادهای مالی داشته ام و تنها به خاطر خانواده ام و برای اینکه همچنان ایرانی باشم و ملیتم را تغییر ندهم، قبول نکردم. دلم می خواهد در همین جا پیشرفت کنم و برای کشورم افتخارآفرین باشم.

امیدوارم پرفسور سمیعی را ببینم

امیدوارم پرونده پزشکی ام به دست پروفسور سمیعی از مشهورترین جراحان مغز و اعصاب جهان که گیلانی نیز هست، برسد تا ایشان بتوانند برای درمان بی خوابی من کاری کنند.

منبع ؛ برترینها به نقل از مجله خانواده سبز – سهیلا محمدی نیا

*****

ایرنا؛ ابراهیم عطایی ۲۵ ساله که در روستای تمچال شهرستان آستانه اشرفیه در استان گیلان زندگی می کند، ۹ سال پیش به علت غرق شدن در دریا چندین ساعت به کما رفته و پس از آن تاکنون، نخوابیده است.