خانه تئاتر یا تئاتر خیابانی؟! /مهدی شمس

اختصاصی همای گیلان:در عالم هنر، اثری پایدار و ماندگار است که ریشه در صلابت و صداقت داشته باشد و عوام فریبی و ظاهرسازی در این عالم تنها کار خام اندیشان و سیاست بازان است.

هنر تئاتر اگر در ریل خود باشد و به‌درستی از آن استفاده شود، یقیناً در عرصه‌های مختلف تأثیرگذار خواهد بود و ساحت فرهنگ، سیاست و حتی اقتصاد می‌تواند از آن بهره‌مند گردد. اما افسوس که عده‌ای با سطحی‌نگری و کوته فکری، این هنر وزین را در چند نمایش ـ آن‌هم اغلب به‌دور از اصول و فنون علمی و مبانی ارزشی آن ـ در خیابان‌های یک شهر خلاصه کرده‌اند و جالب این‌که نقادان این عرصه را نابخردانه معاند می‌نامند و در عین حال خود را نقدپذیر(!) و تمام تلاش‌شان این است که به هر قیمتی که شده، با جنجال و هوچی‌گری، امسال هم برای چندمین بار آن را در خیابان‌های شهرمان به‌راه انداخته و این اقدام خود را یک کار فرهنگی نامیده و تلاشی برای فرهنگ‌سازی عمومی با ادعای کاذب برند کشوری!!! غافل از آن‌که، عمل به وظایف اصلی و اولیه شهرداری‌ها توسط تیم مدیریت شهری، بیش از هر اقدام دیگری، مردم را مجاب می‌کند که همکاری و همراهی لازم را با مسئولان شهری جهت اداره بهتر شهر داشته باشند و دیگر نیازی به همایش و نمایش جهت همفکری، همدلی و همراهی نیست؛ چرا که از قدیم گفته‌اند: “دوصد گفته چون نیم کردار نیست” و “کونوا دعاه الناس بغیر ألسنتکم.”
راستی آیا می‌توان مردم یک شهر بافرهنگ را که با انواع و اقسام مشکلات و معضلات از قبیل نابسامانی خیابان‌ها و معابر شهری، نامطلوب بودن آب آشامیدنی، عدم برخورد جدی با تخلفات متعدد ساختمانی، بد اخلاقی‌های اداری، عدم پاسخگویی بعضی از مسئولان شهری، بر زمین ماندن پروژه‌های فرهنگی، ورزشی، عمرانی و … مواجه‌اند را با چند تئاتر خیابانی مجاب نمود و قانع ساخت؟
بهتر است تیم مدیریت شهری(!) این را بدانند که مردم شهرمان، بی‌فرهنگ نیستند که در امور شهری و پایبندی به اصول اولیه شهروندی نیاز به تذکرات شما در قالب تئاتر خیابانی داشته باشند؛ بلکه آن‌چه آنان از شما می‌خواهند، عمل به وظایف ذاتی و صداقت کاری شماست که متأسفانه کمتر مشاهده می‌کنند و در این زمینه همین قدر بس که تا کنون حاضر نشدید که یک بیلان مالی درست از هزینه کردهای پنج سال گذشته برای بازی‌های خیابانی به مردم ارائه دهید و همواره با کلی‌گویی از این امر شانه خالی کرده‌اید!
مطمئناً شهروندان عزیزی که عوارض سالانه خود را صادقانه پرداخت می‌کنند و کارگران زحمتکش شهرداری که بسیاری از مواقع، حقوق خود را با تأخیر دریافت کرده و مطالبات چند ماهه دارند، هرگز شما را نخواهند بخشید که برای یک امر غیرضروری و صرفاً برای خودنمایی بعضی‌ها، این‌گونه بیت‌المال را بریز و بپاش می‌کنید و باید این را بدانید که اهالی هنر و طرفداران تئاتر واقعی نیز بر این عقیده‌اند که به‌جای هزینه‌های کلان این‌چنینی، بهتر است که سنگ بنای یک خانه تئاتر در لاهیجان گذاشته شود تا در آینده مرکزی گردد برای فعالیت دوستداران این عرصه و تربیت جوانانی که مشتاق هنرند.
به هر حال هنوز هم دیر نشده، اعضای محترم شورا که بیش از همه می‌بایست مدافع حقوق شهروندان باشند(!) اگر بخواهند، می‌توانند به‌دور از القائات فردی یا گروهی، در یک تصمیم جدی و منطقی، عزم خود را جزم نموده و وقت گرانبهای خود و سرمایه‌های مردمی را مصروف کارهای بزرگ و ماندگار برای شهر نمایند؛ چرا که این فرصت، همیشگی نیست و از دست دادن آن جز افسوس فردا نتیجه‌ای نخواهد داشت. اما اگر بخواهند، می‌توانند قدر فرصت‌ها را بدانند و خاطره‌ای مثبت از خود در دفتر خاطرات شهر به یادگار گذارند.