داستان انوشیروان وخانه گلی پیرزن

اختصاصی همای خبر/

داستان انوشیروان وخانه گلی پیرزن /تهیه کننده علی غلامرضائی مدرس دانشگاه وپژوهشگرتاریخ کسانی که از خرابه های ایوان مدائن دیدن کرده اند، اگر به دیوار اصلی کاخ دقت کرده باشند متوجه می شوند که این دیوار در مسیر ساخت به شکل عجیبی کج شده و پس از طی کردن متراژی اندک، باز در خطی راست به جلو پیش می رود. این مکان از دیوار همان جای مشهوری است که حکایت می کنند خانه پیرزنی سمج بود که با کارگزاران شاه بر تملیک ملکش مصالحه نکرد و معماران به دستور انوشیروان بنای کاخ را کج کرده بودند تا کاشانه او ویران نشود و باز نقل است که تا روزی که پیرزن زنده بود، همسایه دیوار به دیوار پادشاه ساسانی باقی ماند. اکنون اگرچه از آن زمان بیشتر از هزار سال گذشته است، اما هنوز دیوار کج کاخ کسری سندی است بر نشانه جوانمردی ایرانیان و عدل انوشیروان دادگر، تاریخ نویسان این جمله معروف را به انوشیروان ساسانی نسبت می دهند که هنگامی که یکی از بزرگان با دیدن این کجی در کاخ، سبب را پرسید «این کژی از بهر چیست؟»انوشیروان در پاسخ گفت: «این کژی از راستی ماست». افضل الدین بدیل بن علی حقایقی شروانی، مشهور به خاقانی، قصیده سرای مشهور قرن ششم، در مسیر سفر به بغداد، وقتی ویرانه های به جامانده از ایوان مدائن را می بیند، در قصیده پرشوری که با مطلع: «هان، ای دل عبرت بین، از دیده نظر کن، هان/ ایوان مدائن را آیینه عبرت دان»، این بنای تاریخی را که در نوع خود از نظر معماری بی نظیر است، مایه عبرت و تلنگری برای بیداری روح باقی، در برابر قالب فانی، می داند، خاقانی دجله را شاهد سرگذشت فلاکت بار «طاق کسری» می گیرد و در دو بیت متواتر دیگر از غرور و شوکت و جبروت بربادرفته از گذر زمان ایوان را در سحر سخنش هویدا می کند و در مقام عبرت، به عنوان تذکر به نفس خویش و دیگران می سراید:

«از اسب پیاده شو، بر نطع زمین رخ نه

زیر پی پیلش بین شه مات شده نعمان

نی نی که چو نعمان بین پیل افکن شاهان را

پیلان شب و روزش گشته به پی دوران»

منبع:#مطالب رنگارنگ تاریخ ایران،علی غلامرضائی#،ص۶۳

با کانال همای خبر همراه باشید.

http://homaygilanir