سامان بدر: هشت سالی  سالی بود که رشت اعدام در ملاء عام را به خود ندیده بود. بعد از اعدام «رضا تال» مواد فروش معروف در سلیمانداراب حالا نوبت مجید بود که در پارک دانشجوی رشت سرش پای چوبه دار برود.

همای گیلان، به نقل از دیارمیرزا، پارک دانشجوی رشت صبح امروز شاهد اشک ها و حسرت ها و درخواست ها بود. روی پل هوایی، بالای داربست، تابلوها و جداول، کیپ تا کیپ جمعیت  ایستاده بودند. زنانی دعا می خواندند و جمعیتی که فریاد می زدند و درخواست بخشش از اولیای دم را داشتند. تعدادی برای شهید پاینده طلب مغفرت می کردند و از اولیای دم می خواستند قاتل را به مادرش ببخشد. حال و هوای بامداد چهارشنبه پارک دانشجو بیشتر یک استادیوم فوتبال بود که در پایان آن هیچکس خوشحال نبود!

سال گذشته بود که شهید حسن پاینده در گشت‌زنی و کنترل حوزه استحفاظی با تعدادی از اراذل و اوباش پارک برخورد می کند که ضربه چاقوی مجید منجر به شهادت او می شود. حال کمتر از یک سال بعد نوبت قصاص رسیده بود. عده ای از عفو صحبت می کردند و عده ای از درس عبرت! جمعیتی یک نفس چند ساعت تمام درخواست بخشش داشتند. عده دیگری نیز با پلاکاردهایی یاد و خاطره شهید را زنده نگه می داشتند و گویی طلب قصاص را می کردند. ناگهان صدای داد و فریاد عده ای بیرون آمد که کار تمام شده است. صدای «الله اکبر» و «لا الله الا الله» از بلندگو بلند می شود. خانواده اولیای دم گریه کنان و صلوات گویان از محل خارج می شوند. یک نفر از آن ها می گوید «بروید خانه هایتان و مجید را درس عبرت قرار دهید» بعضی گریه می کنند و بعضی دیگر در حال تحلیل ماجرا هستند. جنازه اعدامی چند دقیقه ای بالای دار می ماند و بعد او را پایین می کشند و با اسکورت ویژه بیرون می برند. روشنایی روز کم کم در آسمان پیدا بود که همه چیز به پایان رسیده بود.

عکس: علی سمرقندی

با کانال همای خبر همراه باشید