“در آستانه ” امید ( درباره سه کاندیدای مطرح در شهرستان آستانه اشرفیه) /علی_دادخواه
عطیه نصرتی
بهمن 7, 1398
مقاله
886 Views
اختصاصی همای گیلان، آرایش سیاسی در ایران امروز شاهد ظهور پدیده هایی است که هر کدام ساعت ها بحث و تبادل نظر را می طلبد.دولتی که نه پایگاه اجتماعی دارد و نه دیگر هیچ محبوبیت و مقبولیتی و البته در مدیریت “شرایط حساس کنونی” کشور !کاملا ضعیف نشان داده چندی قبل بودکه با کمک عده ای از همراهان خود در مجلس شورای اسلامی( در ایندوره و ادوار پیشین )حداکثر توان خود را برای به صحنه آوردن مردم بخرج داده و با اما و اگرهای بسیار توانست یکنمایش بسیار ضعیف از استقبال مردمی را در گیلان و شهرستان لاهیجان برای خود رقم بزند.ولی دستاورد این سفر برای شهرستان آستانه اشرفیه و بندر کیاشهر چه بود؟ وقتی دستاورد این سفر برای شهرستان لاهیجان حدود ۶۲۰ میلیارد ریال اعتبار بهمراه داشت و این در حالی بود که نماینده آستانه اشرفیه و بندرکیاشهر بهمراهی و همدلی با سیاست های دولت شهرت داشت!!!!.
❑ بر کدام جنازه زار میزند..
بر کدام جنازه زار میزند این ساز؟
بر کدام مُردهی پنهان میگرید
این سازِ بیزمان؟
در کدام غار
بر کدام تاریخ میموید این سیم و زِه،
این پنجهی نادان؟
بگذار برخیزد مردمِ بیلبخند
بگذار برخیزد!
زاری در باغچه بس تلخ است
زاری بر چشمهی صافی
زاری بر لقاحِ شکوفه بس تلخ است
زاری بر شراعِ بلندِ نسیم
زاری بر سپیدارِ سبزبالا بس تلخ است.
بر برکهی لاجوردینِ ماهی و باد چه میکند این مدیحهگوی تباهی؟
مطربِ گورخانه به شهر اندر چه میکند
زیرِ دریچههای بیگناهی؟
بگذار برخیزد مردمِ بیلبخند
بگذار برخیزد!
۱۸ شهریورِ ۱۳۷۲
■ از دفتر در آستانه
?شهرستانی که می تواند قطب گردشگری توریست های مذهبی و غیر آن باشد، شهری که می توانست بندرگاهی خاطره انگیز و برکت آور باشد، شهرستانی که می تواند به سبب هر کدام از محصولات خود وآن خاک حاصل انگیزش شهره آفاق گردد ، چنین به یغما رفته و به فراموشی سپرده شده که شهرهای مجاور نان ، آب و آوازه اش را به کام گیرند.و این نشده است به سبب دخالت های خارج از این شهرستان، آن لیست های کذایی ،آن دست های آلوده پشت پرده. کاندیداهای نیابتی و لیست های سیاسی رقابتی.ولی باید که بگذارند که ” برخیزد مردم بی لبخند”!در شهری که شهر شور و شعور است ، شهر سحرگاهان نیایش و تسلیم.
?پس از حداقل چهار دهه سکوت و نگرانی، گویا وقت آن رسیده است که بار دیگر در این شهر رای مردم بر راس امور قرار گیرد. دوقطبی های کاذب انتخاباتی دیگر نخ نما شده است ،همانطور که دیگر حنای کاندیداهای نیابتی رنگی ندارد . بنظر می آید این شهرستان در آستانه امید قرار دارد.البته که در سیاست ورزی جایی برای رمانتیسم وجود ندارد. ولی وقتی به چیدمان کاندیداهای مطرح این شهرستان نگاهی گذرا می اندازیم می توانیم برای تِغییرات آینده امیدوار باشیم.
? محمدعلی رمضانی ، امیرارسلان قاسمنژاد و ریحانه احمدی از کاندیداهای مطرح این شهرستان هستند که می توان رقابت متفاوتی را در بین آنان شاهد بود. آقای رمضانی که به دلایل خانوادگی ووالبته مراودات معمول دانشگاهی دیگر در این شهرستان ساکن نیست( هر چند پیوندهای خود را با این شهرستان حفظ کرده است) و البته مراودات سیاسی اش به خارج استان ارتباط پیدا می کند در ایندوره نیز مانند سنوات پیشین آمده است که بخت خود را بیازماید و البته که رایزنی هایی هم داشته است.و وزن سیاسی ایشان می تواند موجب جلب حمایت محمود احمدی نژاد هم شود ( که برای خودش لیستی را در استان ها و شهرستانها تدارک دیده است) و این شامل سابقه پیشین فعالیت انتخاباتی در ستاد آیت اله رئیسی نیز هست.که البته هر دوی این موارد می تواند نمرات مثبتی در کارنامه ایشان نباشد.زیرا مردم خاطره خوبی از اردوکشی های سیاسی خارج استانی و لیست بازی ها ندارند. ریحانه احمدی هم که بهمراه محمدعلی رمضانی در همان گام اول تایید صلاحیت شده البته کاندیدای مطرح دیگر است.
?طبق اخبار غیر رسمی اصلاح طلبان استان علی رغم بیانیه ای که داده اند و مدعیاتی که دارند ممکن است از برخی افراد حمایت تشکیلاتی و تبلیغاتی کنند و این در حالی است که خانم احمدی مدعی استقلال رای و عدم گرایش سیاسی است.هر چند این نمی تواند یک امتیاز درخور و یا یک ادعای قابل پذیرش باشد وقتی ریحانه احمدی از دادن برنامه مستقل و بیان ایده های سیاسی و اقتصادی خود طفره می رود . وانگهی دوقطبی کاذبی که چهار سال قبل به یاری او آمد و توانست او را به رتبه دوم آرا برساند در ایندوره فاقد کارآیی است،مگر آنکه طبق معمول بیاید و رقبا را سنجاق کند به پوپولیسم و افراطی گری که البته این هم دیگر نخ نما شده است.هر چند شایعات درباره آقای رمضانی در شهرستان آستانه رواج پیدا کرده و ایشان را به رادیکالیسم متهم می کنند که کاری غیراخلاقی وغیرحرفه ایست.زیرا آقای رمضانی یک رجل سیاسی قابل احترام و یک دانشگاهی صاحب فکر است.
?در این میان امیرارسلان قاسم نژاد ولی گزینه متفاوتی است. او در گام اول تایید صلاحیت ها دچار مشکلاتی شد ولی با رایزنی های معمول و طبق اخبار غیررسمی ظاهرا توانسته است از سد نظارت استصوابی بگذرد.( تایید صحت و سقم این اخبار از عهده نویسنده این سطور خارج است) . بومی بودن، شناخت درست و دقیق از شهرستان آستانه اشرفیه و البته بندر کیاشهر و البته پاکدستی او در دوران تصدی های مدیریتی می تواند گزینه های مثبتی برای وی تلقی گردد.ولی مهم ترین ویژگی قاسمنژاد عمل گرایی و عدم وابستگی او به احزاب و جناح بندی های سیاسی متعارف است.
?او نه اصلاح است ، نه اصولگرا و نه اصلاح طلب اصولگرای اعتدالی ! . البته از ویدیوهای تبلیغاتی اش و حضور میدانی که داشته می توان به علایق او درباره احیای وجه تولیدی و توریستی شهرستان آستانه اشرفیه و بندرکیاشهر پی برد. و دقیقا همین ویژگی اوست که او را از دو کاندیدای دیگر جدا می کند.قاسم نژاد سیاسی نیست ،او یک تکنوکرات عملگرا و نتیجه گرا محسوب می شود.و چیزی که از یک تکنوکرات با این خصایص انتظار می رود توسعه و سازندگی است و نه لفاظی های معمول سیاسی و جناحی و یا ژست های روشنفکرانه و آونگارد.هر چند نباید به این ویژگی ها تکیه کامل داشت زیرا احتمال بروز پدیده های شومی هم هست. ویژگی های عملگرایانه حتما باید در مشورت با نخبه گان سیاسی پخته گردد. و امیرارسلان قاسمنژاد باید این نقیصه را جبران کند و در صدد جلب حمایت طبقات دانشگاهی و روشنفکری بکوشد.
?در حقیقت این نیاز شهرستان آستانه اشرفیه و بندرکیاشهر هست که امیر قاسم نژاد را برای نمایندگی این شهرستان شاخص می کند و نه ویژگی های سیاسی ، فکری و یا حتی فردی او. امیرارسلان قاسم نژاد را می توانیم خواسته توده های مردم در این شهرستان قلمداد کنیم وقتی ویژگی عمده وی توسعه شهری و اشتغال زایی باشد .به عبارت دیگه مردم آستانه کسی را می خواهند که خودش باشد و نه سایه کسی و یا تحت حمایت دیگری.هر چند من امیدارم آقای رمضانی بتواند با توجه به وزن سیاسی که دارد خودش را به این ویژگی ها نزدیک کند تا صلاح ملک و ملت با خواسته به تبع آنان یکی شود.من البته امیدوارم این یادداشت من کمکی باشد برای توسعه و عمران شهرستان آستانه اشرفیه ، که سالها در آن زندگی کرده ام،هر چند معتقدم به سبب نظارتی که هست برخی از افراد صاحب ایده و برنامه نتوانستند در این عرصه حضور پیدا کنند. آقای رضاصالح با سابقه نمایندگی که داشت والبته وزن سیاسی و ارزشمندی علمی که همواره بدان آراسته بوده وهست می توانست بسیاری از دغدغه ها و نیازهای این شهرستان وحتی استان و کشور را برطرف نماید ولی دریغ که عرصه فعالیت بر ایشان تنگ بوده وهست.