اختصاصی همای گیلان: دوباره باران آمد…
این بار، در رنگین کمانی از عشق، که طاق نصرت اوست.
دوباره بهاران، از عطر لاله های خفته و یاران رفته، بیدارتر و سرشارتر شد.
دوباره آمدند مرغ حق هایی که پیام آورده بودند: سپیده دمانی در راه است…
دوباره همه ، به گلبانگ باستانی ی زنده باد ایران! در ترنم پر سرودی، پر طنطنه از حماسه آمدند، به جشنی از لبخند و پیوند و پیمان و ایران ما، دوباره نای به نای و نی به نی، نوای نوید بخش وحدت و همدلی را در اردیبهشتی ترین اردیبهشت تاریخ، طنین انداز کرد.
دوباره همه آمدند، در ساعت باران و شکوفه، پای صندوق های امید و افتخار.
آنجا که عزم ملی ما، بال به بال، پروازی دوباره را آغاز کرد…
آری ، دوباره ، عشق بارید و امید تکرار شد.