رتبه بندی روش های کاربرد فناوری اطلاعات در فرآیند یاددهی – یادگیری مدارس وسازمانها کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات مهندس حسین جمالی

رتبه بندی روش های کاربرد فناوری اطلاعات در فرآیند یاددهی – یادگیری مدارس وسازمانها
کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات
مهندس حسین جمالی
کلیدواژه
فناوری اطلاعات و ارتباطاتQ2
آموزش و پروشQ3
تعلیم و تربیتQ2
یاددهیQ2
یادگیریQ2
نوآوری آموزشیQ3
تصمیم گیری گروهیQ3
تکنیک تاپسیسQ3
چکیده ی ازمقاله
امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات, نقشی اساسی در حوزه های گوناگون بازی می کند. یکی از حوزه هایی که با ورود فناوری اطلاعات, دچار تحول اساسی شده, حوزه آموزش است. در این پژوهش, کاربردهای فناوری اطلاعات در فرآیند یاددهی- یادگیری, در یکی از حوزه های بزرگ آموزشی یعنی آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گرفته است. با مطالعات تجارب کشورهای گوناگون در زمینه کاربردهای گوناگون فناوری اطلاعات در فرآیند یاددهی- یادگیری, این کاربردها در قالب ۲۳ روش متفاوت استخراج شدند. سپس با بهره گیری از کسب نظر خبرگان فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش و براساس ده شاخص متفاوت برای سه مقطع تحصیلی عمومی, متوسطه نظری و هنرستان این روش ها ارزیابی شدند. در پایان با بهره گیری از تکنیک تصمیم گیری گروهی (تاپسیس), داده های به دست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و بهترین روشهای نوآورانه برای مقاطع مختلف تحصیلی ارایه و تشریح شدند.
استنادها
تاثیر روش تدریس مبتنی بر فن آوری اطلاعات و ارتباطات در ایجاد یادگیری پایدار درس علوم تجربی سال سوم راهنمایی
سنجش سواد الکترونیکی و بررسی ارتباط آن با آینده فعالیت های بازرگانی در شرکت های کوچک و متوسط (SME)
تاثیر به کارگیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات در یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی
شناسایی زمینه های به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات توسط دانشجویان کارشناسی ارشد رشته های کشاورزی دانشگاه زنجان
تاثیر میزان شناخت و کاربست فناوری آموزشی توسط معلمان در بهبود کیفیت فرایند یادگیری دانش آموزان
بررسی مولفه های مورد نیاز معلمان جهت کاربست فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در فرایند برنامه ریزی درسی مدارس
رابطه آموزش های زیست محیطی با آمادگی الکترونیکی مالکان و مدیران شرکت های کشاورزی.
امروزه در دنیای واقعی بسیاری از فاکتورهای کمی و کیفی همچون کیفیت، قیمت، انعطاف پذیری و عملکرد تحویل می بایستی برای تصمیم گیری ها مورد توجه قرار گیرد. بدین منظور می توان برای تعیین نرخ ها و وزن ها از متغیرهای گفتاری استفاده نموده و آنها را به صورت اعداد فازی مثلثی یا ذوزنقه ای بیان نمود. بنابراین هدف از این مقاله توسعه روش TOPSIS در مسایل تصمیم گیری با داده های فازی می باشد تا تیم تصمیم گیری در محیطی از معیارهای مبهم و گنگ، توانایی انتخاب گزینه مناسب را به دست آورد. بر اساس مفهوم تکنیک TOPSIS در مسایل تصمیم گیری چند معیاره گروهی، شاخص ضریب نزدیکی بوسیله محاسبه فاصله از حل ایده آل فازی و حل ضد-ایده آل فازی توسط رویکرد رتبه بندی اعداد فازی به صورت همزمان برای هر گزینه تعریف گردیده تا بدین وسیله تمام گزینه ها رتبه بندی گردند. در نهایت، یک مثال عددی برای بیشتر روشن شدن روش پیشنهادی آورده شده است.
این مقاله بر اساس نتایج به دست آمده از طرح پژوهشی “بررسی نتایج کاربرد فناوری اطلاعات در دبیرستانهای استان موردنظر”, تهیه شده است. هدف آن, نوآوری در روشهای یاددهی- یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات بوده است. تحقیق یاد شده, طی دو سال تحصیلی (۸۲-۸۰) ۷۸۹ دانش آموز پایه اول ۱۳ کلاس در ۱۳ دبیرستان را زیر پوشش داشته است. دروس ریاضی, فیزیک, شیمی, زیست شناسی و زبان انگلیسی (هر کلاس یکی از دروس) موضوعهای آموزشی رسمی بوده که با کمک فاوا تدریس شده است. برای گردآوری داده ها, از دو چک لیست یکی برای مشاهده روشهای یاددهی- یادگیری مبتنی بر فاوا و یکی دیگر برای وضعیت فیزیکی, تجهیزات و نرم افزارها و از سه نوع پرسشنامه و سه نوع چک لیست مصاحبه (به تفکیک برای دانش آموز, معلم و مدیر) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ابزارهای مقایسه ای طرح سایتز “پودمان یک و پودمان دو”, روشهای آمار توصیفی و روش تفسیری (با توجه به پیشینه پژوهشی و تالیفی) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد: استفاده از فاوا سبب توسعه یادگیری مشارکتی دانش آموزان می شود و آنها را به کاوش در اطلاعات موجود در لوحهای فشرده آموزشی, اینترانت شبکه رشد دانش آموزی و شبکه مدرسه دانشگاه صنعتی شریف, شبکه اینترنت و ترجمه متون انگلیسی مربوط به دروس رسمی آنها ترغیب می کند و از طریق تهیه گزارش مطالعات خود در زمینه هایی مانند: جدول تناوبی عناصر, خورشید و کهکشان, فیزیک اتمی, نیروگاه, الکترونیک, لیزر, نفت و … به دانش افزایی و توسعه و تعمیق محتوای آموزشی می پردازد. در ضمن فعالیتهای نوآورانه ای انجام می دهند (مانند: تبیین و تدوین گزارش تحقیق, طراحی تارنما و قرار دادن گزارش تحقیق خود در آن, ترجمه و تایپ مطالب مرتبط با دروس رسمی) که با فعالیتهای سایر دانش آموزان در کلاسهایی که فرایند یاددهی- یادگیری آنها به روش سنتی انجام می گیرد, کاملا متفاوت است. یافته های این تحقیق نشان دادند که معلمان توانستند با تغییر در روش تدریس خود, برای دانش آموزان فرصت تعامل فراهم کنند.
در این مقاله به دنبال ارایه مدلی هستیم که در آن نظر هر رای دهنده در مورد ارزش جایگاه ها بصورت مقایسه زوجی گرفته شده و سپس مدلی شبیه به تحلیل پوششی داده ها ارایه خواهد شد. در حقیقت ابتدا مدلی مشابه مدل CCrخواهیم داشت که واحدهای تصمیم گیری در آن دارای چند خروجی و یک ورودی مساوی یک هستند [۱۷،۱۸،۱۹]. برای تامین شرایط، و بکارگیری آن برای نظام رای گیری ترجیحی، قیودی به مساله اضافه می گردد. با اضافه نمودن توابع هدف جدید سعی خواهد شد تا قاعده اکثریت در مساله لحاظ گردد. در نتیجه با یک مساله چند هدفه روبرو خواهیم بود، که در ابتدا به مساله برنامه ریزی خطی چند هدفه تبدیل شده و پس از آن با استفاده از یکی از روش های حل چنین مسایلی جواب بهینه بدست خواهد آمد. شایان ذکر است که در فرایند حل این مساله به یک دسته بندی از گزینه ها دست می یابیم که می تواند اطلاعات جالب توجهی را در اختیار تحلیل گر قرار دهد.
مدیریت سازمان های پویا، حل مسایل پیچیده و ساختار نیافته سازمانی، اداره پویایی و تحول روز افزون محیط های سازمانی به دانش، توانایی و مهارت گروهی از مدیران و خبرگانی نیاز دارد که برای تعالی سازمانی و کسب برتری رقابتی باید تصمیم هایی به هنگام، صحیح و با کیفیت اتخاذ کنند. تصمیم گیری گروهی، ساز و کاری برای تلفیق دانش، تخصص، مهارت و رویکردهای متفاوت مدیران و خبرگانی است که هم افزایی حاصل از آن، سبب اتخاذ تصمیم های بهتر و با کیفیت بالا می شود. اما اغلب، تصمیم گیری گروهی به سبب برخی ویژگی هایش، نتایج منفی تولید به بار می آورد. نظریه پردازان و اندیشمندان حوزه های مختلف علمی برای بهبود تصمیم گیری گروهی و ارتقای کیفیت تصمیم های گروهی، مدل های مفهومی و چند معیاره مختلفی طراحی کرده اند و روش ها و تکنیک های مختلفی به کار برده اند. در این مقاله تحقیقی، محققان با هدف بهبود بهره وری تصمیم گیری گروهی، مدلی مفهومی طراحی کرده اند که نسبت به سایر مدل ها از جامعیت بیش تر برخوردار است. این مدل در مرکز تحقیقات مخابرات ایران به عنوان یک سازمان تحقیق و توسعه متشکل از گروه های ارزیابی و تصویب کننده پروژه های تحقیقاتی آزمون شده و از طریق تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر، مدل نهایی بهبود بهره وری تصمیم گیری گروهی تبیین شده است.
میزان عرضه و تقاضای منابع طبیعی نه تنها وابسته به چرخه های طبیعت اند بلکه متاثر از مولفه های اقتصادی – اجتماعی نیز هستند. بنابراین با توجه به کمبود این منابع و رشد سریع تقاضا در سالهای اخیر، مدیریت بهینه و صحیح این منابع امری اجتناب نا پذیر است. برای موفقیت این مدیریت، مشارکت بیشتر ذینفعان در تهیه مدلهای تصمیم گیری گروهی و پذیرش نتایج مدلها لازم است. در این مقاله با لحاظ این دیدگاه، یکی از روش های انتخاب اجتماعی به نام بوردا توسعه داده می شود. این روش تصمیم گیری گروهی مبتنی بر رای گیری بوده که در آن نظرات اعضای گروه ذینفع به صورت رتبه نسبی آنها، و نه به صورت صریح و مستقیم، در تصمیم گیری اعمال شده و در نهایت اولویت بندی گزینه ها ارایه می گردد. ایراد روش بوردای متداول آن است که به مولفه ذهنی مدیر گروه تصمیم گیری از جهت ریسک پذیری توجهی نمی نماید. لذا به عنوان نوآوری این مقاله، مدل اولیه روش بوردا به کمک عملگر تجمیع میانگین وزنی مرتب توسعه داده شده تا بتواند محاسبات نرم تری (Soft Computation) را در مواجهه با عدم قطعیت ها از جمله لحاظ درجه ریسک پذیری مدیر گروه تصمیم گیری داشته باشد. سپس به کمک کاربست یک مطالعه موردی واقعی، ضرورت این توسعه ریاضی نشان داده شده و سنجه مناسبی برای محاسبه امتیاز یک گزینه به روش بوردای اصلاح شده تحت شرایط عدم قطعیت تصادفی ارایه گردیده است.
مقدمه تصمیمات دیگران همواره می تواند در تصمیمات ما اثرگذار باشد. مطالعات زیادی وجود دارد که این اثرات را به خوبی نشان داده اند. اثر اجتماعی می تواند بیشترین تاثیر را بر متغیرهای تصمیم گیری ازجمله قطعیت تصمیم بگذارد. اخیرا مطالعه جالبی نشان داده است که در یک تصمیم گیری گروهی افراد تمایل دارند قطعیت تصمیم خود را به یکدیگر نزدیک کنند در حالی که دقت تصمیمشان را حفظ کنند. از آنجایی که دقت تصمیم نمی تواند این تاثیر را توضیح دهد، سوال مهم اینجاست که کدام متغیر تصمیم به گونه ای تغییر می کند که می تواند منجر به تغییر در قطعیت و در نهایت به هم نزدیک شدن قطعیت تصمیم شود. مواد و روش ها به منظور پاسخ به این سوال، ده شرکت کننده در یک آزمایش روان فیزیک در دو مرحله جداگانه انفرادی و گروهی شرکت کردند. در هر دو حالت از شرکت کننده ها خواسته می شد تا جهت حرکت نقاط نمایش داده شده را تعیین کنند و تصمیم و قطعیت خود به صورت همزمان گزارش نمایند. در مرحله گروهی شرکت کننده ها با چهار شریک کامپیوتری که توسط داده های به دست آمده از مرحله انفرادی به وجود آمده بودند جفت می شدند. تصمیمات نهایی توسط هر شرکت کننده ای که قطعیت بالاتری داشت تعیین می شد. در این حالت، تصمیم و قطعیت شریک برای شرکت کننده به نمایش در می آمد. یافته ها نتایج نشان داد که شرکت کنندگان نه تنها سعی می کنند قطعیت خود را به قطعیت شریکشان نزدیک کنند بلکه قطعیت بالاتری را در مقایسه با حالت انفرادی گزارش کردند. ما مشاهده کردیم اگرچه نزدیک شدن قطعیت در دقت تصمیم اثر ندارد اما زمان واکنش در هر دو حالت به طور معنی داری متفاوت بود. نتیجه گیری این مطالعه نقش زمان واکنش در تغییر قطعیت و در نهایت انطباق قطعیت را نشان می دهد. این مطالعه بار دیگر بر رابطه معکوس بین قطعیت و زمان واکنش حتی در یک تصمیم گیری گروهی تاکید دارد.
تصمیم گیری یک امر ضروری در بسیاری از زمینه ها از جمله: مالی، مهندسی، پزشکی و … است. تصمیم گیری چند معیاره و تصمیم گیری گروهی دو روش قوی و پرکاربرد برای حل مسایل تصمیم گیری و انتخاب بهترین گزینه از بین گزینه های موجود است. تصمیم گیری گروهی نظر شرکت کننده های مختلف را اخذ و این نظرات را برای رسیدن به یک اجماع گروهی مناسب با یکدیگر تجمیع می کند.در این مقاله ضمن بررسی تصمیم گیری گروهی فازی، یک الگوریتم جدید جهت تصمیم گیری گروهی فازی بر مبنای توافق گروهی ارایه می گردد. با استفاده از این الگوریتم تصمیم گیران قادرند نظرات و ارزیابی های خود از گزینه ها و همچنین اهمیت شاخص ها را به چهار صورت مختلف: -۱ رتبه بندی گزینه ها -۲ رابطه اولویت فازی -۳ رابطه اولویت چندگانه -۴ تابع مطلوبیت ارایه نمایند. در این الگوریتم، نظرات مختلف شرکت کنندگان پس از همگن سازی، با استفاده از یک عملگر تجمیعی با یکدیگر تجمیع شده و پس از برآورد میزان توافق گروهی، گزینه برتر انتخاب می گردد. علاوه بر این، تصمیم گیران قادرند نظرات و ارزیابی های خود از گزینه ها و اهمیت شاخص ها را در هر مرحله تا رسیدن به توافق گروهی مناسب، مورد بازنگری و اصلاح قرار داده و تصمیم نهایی را بر اساس توافق گروهی بین کلیه اعضا انتخاب نمایند. کارایی این الگوریتم در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب، با استفاده از یک مطالعه کاربردی در انتخاب بهترین گزینه از بین ۱۳ گزینه، برای تامین آب یک منطقه با استفاده از منابع آبهای زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفته است. کاربرد الگوریتم مزبور در اولویت بندی ۱۳ گزینه استحصال منابع آب زیرزمینی نشان داد که با تعامل بین تصمیم گیران و بازنگری تصمیم گیران با کمترین درجه توافق، می توان به یک تصمیم جمعی با درجه توافق معقول و از پیش تعیین شده دست یافت.
روشهای فن آورانه روباتیک واموزشهای فن و بیان فناوری اطلاعات و ارتباطات جایگزین پیشبرد مدیریت درحال حاضر درسازمانهای تابع آموزشی و یاددهی می‌تواند علوم فناوری اطلاعات وارتباطات به روز را شکوفا نماید.
ارادتمندهمیشگی ایرانی آباد