اختصاصی همای گیلان، در باب معلم و مقامش و آنچه می آموزد، هرچه بگوییم و بخوانیم و بنویسیم باز هم ناچیز است! دلیلش شاید به فطرت آدمی بر میگردد که هزاران سال است از بدو خلقت تا امروز و تا همیشه همچنان ترقی خواه، جستجوگر و در پی آموزش و آموختن است.
از نخستین انسان ها تا بشر امروز آنگونه که تازیخ می گوید تغییری گسترده و اساسی در زمینه آموزش صورت گرفته و این تغییر و توسعه حاصل نشده مگر به مدد آموختن و یاد دادن! که وظیفه معلمان و آموزگاران بوده تا امروز.
پس بشر امروز اگر به معلم احترام بگذارد در واقع به هستی احترام گذاشته و به خودش و خدای خودش که نخستین آموزگار بشریت است!
از روزگاران دیر و دورِ کهن که آموزشِ دانشِ زیستن به مدد تصاویر بسیار ابتدایی و اشارات صورت می گرفت تا امروز که از غرب کره خاکی به دانش آموزانی در شرق همین کره خاکی به کمک تکنولوژی روز درس و آموزش داده می شود، با اینکه تغییراتی بسیار بنیادین و اساسی در همه مبانی دانش و آموزش حاصل شده… اما تنها چیزی که هیچ تغییری را نپذیرفته نقش و نفس معلم است!
و بخش جالب تر و هیجان انگیزتر این قصه آنجا هویدا می شود که در همه مکاتب و مذاهب و اقوام بشر و در همه دوره های تاریخی بحث آموزش و آموزگار از مباحث اصلی است که تعطیل بردار نیست! در همین ماجرای کرونا که دنیا را فلج کرده تنها موضوعی که بحث تعطیلی اش را نمی شود حتی مطرح کرد موضوع آموزش است. معلمان فداکار همه کشورها و بویژه آموزگاران عزیز میهن مان ایران با هر ابزاری که بتوانند مشغول آموزشند. حتی آنجا که امکان آموزش از راه دور نبوده معلمان عاشق دانایی به ده کوره های بدون امکانات رفته و در فضای آزاد با رعایت مسائل بهداشتی روز، مشغول تدریس و یاد دادن هستند.
این سال ها که در کشورمان روز معلم مصادف شده با شهادت استاد مطهری آن هم در میانه بهار دل انگیز طبیعت اگرچه دلگیر می شویم از نبود معلمی در قامت استاد اما نکوداشت مربیان دانایی در فصل جوانه و رویش بقدری شیرین و دل انگیز است که اگر مدارس باز بود امروز را کودکان و نوجوانان و جوانان در کوچه ها و خیابانها با گل و کادو به مدرسه می رفتند اما…
عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد! با این حساب و با ملاحظه شرایط امروز باید نتیجه گرفت پاسداشت معلم را نباید به روزی خاص تقلیل داد و در همه روزها باید به دانش آموزان و خانواده ها آموخت که می توانند و بلکه باید دبیران و آموزگاران خود را حرمت کنند و به احترامشان صمیمانه از جا بر خیزند.
جامعه ای که به احترام معلم هرآینه به خودش برپا ندهد و به حرمت آموختن و آموزش در لحظه لحظه سال نایستد و کلاه از سر نگیرد جامعه آینده داری نمی شود حتما!
اندکی دقت و مطالعه در شرایط آموزگاران در کشورهای مختلف نشانگر این است که هر جامعه ای که هوای معلم را بیشتر و بهتر گرفته! زندگی بهتر و توسعه یافته تری را در حال تجربه کردن است و این بهتر بودن را در همه زمینه ها می توان مشاهده کرد.
امید است مسوولان عزیز و زحمتکش در زمینه آموزش در کشور ما هم اگرچه توجهات خوبی به موضوع تعلیم و تربیت دارند اما باز هم بر تلاششان بیفزایند تا شرایط خوب را به عالی بدل کنند که از این طریق می توان به فردا رفت!
نوشته را با نقل قولی منسوب به یکی از رهبران اروپایی به پایان می برم با امید به فردایی که پر از نور و دانایی است…
می گویند پزشکان یکی از کشورهای غربی به درآمدشان معترض شده و معلمان را مثال زده بودند که اوضاعشان بهتر است و… رهبر آن کشور با تعجب و قیافه ای حق به جانب خطاب به پزشکان گفته بود: یعنی باید حقوق شما با کسانی که شما را پزشک کرده اند برابر باشد؟!
حتی فیلسوفان و دانشمندان و رهبران کشورها همگی روزی دانش آموز بوده و در کلاس درس معلمان خود نشسته بوده اند!
معلمان را در یابیم تا کشور را دریافته باشیم.
به امید آن روز…

با کانال همای خبر همراه باشید