ساسی مانکن ، نطفه ی افراطی گری در بگیرو ببندهای موسیقی /پیمان قلی زاده

اختصاصی همای گیلان/قوانین دست و پاگیر در عرصه موسیقی و حذف صدای خوانندگان دیگر به غیر از آن خوانندگانی که به مزاج عده اندک جامعه خوشایند بوده و غفلت از این موضوع مهم که بیشتر جامعه فکری خواهان غیر از آن چه که نویسندگان قانون در خصوص موسیقی دنبال کرده اند، می باشد ، موجب به وجود آمدن افرادی چون ساسی مانکن و امثال او گردیده است.

در دوران خاص پس از انقلاب می طلبید صداهایی غیر از خوانندگانی که مداحی می کردند حذف شود و ماکسانی چون آهنگران و کویتی پور و کریمی و رسولی و امثالهم پرورش دادیم و طرفداران این صداها که گاها هم همراه با انواع موسیقی بود ، تنها درصدی از جامعه را تشکیل می داد و این موضوع خود موجب غفلت از سلایق دیگر جامعه گردید که برای اوقات فراغت و تفریح و شادی خود دنبال صداهایی بودند که متفاوت از این نوع مداحی ها باشد .اما نکته ی قابل توجه انکه پس از پایان جنگ باید بابهادادن به انواع دیگر موسیقی و طرفدارانشان ، این خلاء را پر می کردیم که متاسفانه اقدامی در این خصوص انجام ندادیم و این امرجامعه را به سمت موسیقی های زیر زمینی که گاها توسط عده ای بیرون می آمد برده و خوانندگان دیگر آن طرف آبی هم از این فرصت بوجود آمده ، کاست هایی تولید کردند و بیرون دادند که جوانان ما را به سمت فرهنگ دیگری
سوق می داد که مغایر با اهداف انقلاب و نظام جمهوری اسلامی بود .

در دوران پهلوی با همه ی آزادی‌هایی که در خصوص اجرای موسیقی توسط خوانندگان مختلف از زن و مرد وجود داشت ، وقتی که کارهای اجرا شده ی آنان را بررسی کنید، کاملا متوجه می شوید که موسیقی و اجرا کنندگان آن رو به جلف بودن نمی رفتند . تمام خوانندگان یک اصول اخلاقی در برابر افکار جامعه را رعایت می کردند حتی اگر بدترین نوع آن را هم بخواهیم مثال بزنیم خوانندگانی مثل گوگوش و رامش که در اجرای کار خود سبک جدیدی را دنبال می کردند ، در اجراهایشان این نوع جلفی و سبک سری که امروز در موسیقی خوانندگان نسل جوان می بینیم ، دیده نمی شد و بزرگان موسیقی ، چون شجریان نیز در همان فضا تربیت گردیدند.

اگر ما همان سیاست را با کمی تغییرات ادامه می دادیم و صدای خوانندگان را حذف نمی کردیم بلکه مدیریت کرده و کمی از آن چه که به مذاق ما خوشایند نبود تحمل می کردیم و نسل هایی که خواهان خوانندگی بودند در آن فضا قرار می گرفتند و برنامه اجرا می کردند، مطمئناً امروز کسانی چون ساسی مانکن متولد نمی شدند و ما علاوه بر داشتن انواع صداها با گرایش ها و سلایق مختلف ،هم روح و جسم جوان جامعه را حفظ می کردیم و هم نگران این نبودیم که جوانان امروز جامعه راه – به اصطلاح بعضی ها – انحراف را بپیمایند .

باز اگر قوانین دست و پاگیر موجود را درمان نکنیم و برای جوانان کشور، که خواهان خوانندگی هستند مسیر مشخص ننمائیم ، بی تردید در آینده افراد بیشتری مانند ساسی مانکن ها را تجربه خواهیم کرد . بایدبدانیم با بگیر و ببند و فیلترکردن و مجازات گوش دادن به موسیقی ، که با فرهنگ ما جور در نمی آید نمی توانیم به هدف برسیم ، بلکه با این کارها بیشتر جوانان ما به سمتی که نمی خواهیم بروند ، خواهند رفت و این موضوع در طول این سالها اثبات گردیده است .

اگر قانون گذاران ما ، اجرای برنامه های متعدد ، از انواع موسیقی ملی و فولکلور را در قانون ضبط و پخش در شبکه های تلویزیونی آزاد کنند و صدای خوانندگان و اجرا کنندگان موسیقی آزادانه پخش گردد ، جوانان در یک چهارچوب صحیح و آزاد انرژی و توانمندی خود را در این راستا بیرون خواهند داد تا به رشد فکری و معنوی آن برسند و جامعه خود به خود آنان را به سمت درست و صحیح هنری که دنبال می کنند، سوق خواهد داد و اگر این اتفاق بیفتد ، خود آنان هرگز به دنبال اجرای برنامه های جلف و مغایر با فرهنگ عزیز کشور ما نخواهند رفت .
مطمئنا کشوری که در گوشه ، گوشه آن انواع موسیقی به زیبایی هرچه تمامتر وجود دارد نیازی به موسیقی دیگر کشورها ندارد.
اما اگر این روند به مانند سابق ادامه پیدا کند ، باید بپذیریم که آن قشری از جوانان ما که دوست دارند خوانندگی کنند و اجرای موسیقی داشته باشند به ناچار برای رسیدن به آرزوهای خود راهی کشورهای دیگر می شوند و در آن کشورها ، خود به خود به سمت راه هایی خواهند رفت که با فرهنگ ما جور در نمی‌آید و آن چه که اجرا می کنند چه بخواهیم و چه نخواهیم پیامدش گریبان جامعه ی ما را هم خواهد گرفت .

دولت مردان امروز ایران باید بپذیرند که عده ای جوان چه زن و چه مرد در جامعه هستند که علاقه ی آنان خوانندگانی است . ما نمی توانیم از همه آنها مداح استخراج کنیم . بنابراین باید بپذیریم که باید راه رسیدن آنها به آرزوهایشان را که نیاز بخش وسیعی از جامعه ما می باشد ، فراهم کنیم ، تا بتوانیم جامعه را از خواسته هایشان سیراب نمائیم . این تنها راه رسیدن به چشم انداز روشن آینده موسیقی و سلایق مختلف جامعه در این زمینه و جلوگیری از ایجاد فرهنگ غلط می باشد.
کشور ما دارای انواع موسیقی در تک تک استانها و شهرستانها می باشد که شاید به جرآت بتوان گفت در کل دنیا ، هیچ کشوری دارای این همه فرهنگ متفاوت و انواع بی شمار سبک های موسیقی نمی باشد و اگر مسئولین و خصوصا قانون گذاران کشور ما در مجلس بتوانند قانونی وضع کنند که اجرا و پخش آزادانه موسیقی ملی و فولکلور کشور در همه جا و خصوصا صدا و سیما وجود داشته باشد ، دیگر حتی نگران اجرای آنان در کشورهای دیگر هم نخواهیم بود . همان طور که سالها شجریان و خانم سیما بینا در کشورهای متعدد برنامه اجرا کردند ، علاوه بر این که برای آبروی کشور ما و مردمشان ضرری نداشت ، افتخاری شد برای شناساندن فرهنگ موسیقی ایران به جهان و در هیچ یک از اجراها چیز جلفی وجود نداشت . واگر این اتفاق نیفتد الگوی جامعه ی ما و مردم و نگاه مردم دیگر کشورها به جامعه ما می شود ساسی مانکن….

با کانال همای خبر همراه باشید.http://@homaygilanir