سرکوبی استعدادهای مدیریت در افسار گسیختگی دنیای مجازی / علی علیپورنیاول،مدیرمسئول همای گیلان

اختصاصی همای گیلان: مسلما مدیریت یکی از مهمترین عناصر پیشرفت و ترقی و در واقع بزرگترین سرمایه هر کشور محسوب می شوند. لذا کشورهای پیشرفته در این زمینه استعدادیابی نموده و جهت شکوفایی آن برنامه ریزی های کوتاه مدت و دراز مدت دارند تا این پتانسیل ها به مرحله بالفعل برسند.

در مسیر مدیریت ، دانش، کنترل اوضاع، تعادل احساسات ، مدیریت بحران ، مدیریت ارتباطات ، مدیریت منابع ، اخلاق حسنه، ریسک پذیری و سایر عوامل ، نکات اسای قلمداد می شوند.
اما یکی از مشکلات اساسی در جامعه ما استفاده لجام گسیخته از تکنولوژی ، پیش از فرهنگ سازی وبررسی پذیرش عمومی می باشد.
چند صباحی که این معضل در شبکه های اجتماعی بیش از هر چیز ، دامنگیر مدیریت شده و بی سرو سامانی شبکه های مجازی موجب گردیده هر مطلبی و هر نظری بدون پشتوانه درست مطرح و مورد قضاوت قرار گیرد، زیرا آن نظارت و حساسیتی که در در روزنامه ها و سایت ها دنبال می شود در این شبکه ها اعمال نمی شود و در نتیجه آسیب مهلکی به پیکره مدیریت دستگاه ها وارد می آید. لذا انتظار می رود در دولت جناب آقای روحانی شبکه های اجتماعی نیز همانند سایتها شناسنامه دار شوند یا حداقل نظارت بر روی آنها وجود داشته باشد تا ترس و وحشت از آبروریزی نابحق، افراد فرصت طلب در شبکه های اجتماعی موجب نگردد که تمایل به قبول مدیریت و مسئولیت کاهش یابد ، هر چند متاسفانه این مسئله در جامعه ما اتفاق افتاده است.
البته منصفانه نیست مزایای غیر قابل انکار شبکه های اجتماعی همچون تلگرام را نادیده بگیریم ، -که افرا دی هستند-استفاده بهینه ازآن می کنندبه عنوان مثال کثرت و نفوذپذیری این شبکه ها در پخش فیش های حقوقی نجومی موجب گردید تا در خصوص این قضیه تاحدودی تدابیری اندیشیده شود.
اما در بسیاری از موارد موجب خشکاندن درخت مدیریت ، آبروریزی افراد و فروپاشی کانون خانواده ها گردیده است. شاید این مساله ریشه در عد م انعکاس گزارش صحیح وبی پرده از عملکرد مدیران در نشریات وسایت ها داشته باشند
زیراازآنجائیکه در کشور ما برخلاف جوامع پیشرفته ، منابع مالی رسانه ها از طریق رپرتاژ های دولتی تامین می گردد به ناچار از وظایف ذاتی خود دور گشته اند ونتوانسته اند آنچنان که باید وشاید به نمایش عریان نقطه ضعف ها بپردازند ومتاسفانه این خلاء به شکل قابل انتقاد در شبکه های مجازی آن هم بی هیچ گونه پشتوانه منطقی وکارشناسی شده ، دنبال می شود.
در صورتیکه اگر رسانه های ما نیز به شکل غیر دولتی حمایت مالی می شدند آنگاه صدالبته شاهد کاهش فساد اقتصادی در بدنه دستگاه های دولتی می بودیم.