سلامت فدای سیاست/دکتر مهران قسمتی‌زاده رییس نظام پزشکی لاهیجان- سیاهکل
مدیر خبر1
آبان ۱۲, ۱۳۹۹
مقاله
367 Views
اختصاصی همای گیلان :سرانجام پس از مدت‌ها ابراز نگرانی از سوی پزشکان و کارشناسان سلامت در مورد تداوم وضعیت بحرانی شیوع کرونا واعلام خطر در مورد افزایش میزان مرگ هموطنان‌مان و پس از این‌که کشورمان در بالای فهرست مبتلایان و مرگ‌ومیر در جهان قرار گرفت، سیاستگزاران کشور تصمیم گرفتند در چند روز آتی آمدوشد اتومبیل‌ها را در ۲۵ استان کشور ممنوع اعلام کنند. گرچه این عمل دیرهنگام ، شاید بتواند تا حدی از افزایش مرگ‌ومیر و ابتلا هم میهنان‌مان در روزهای آتی کم کند اما متاسفانه به‌نظر می رسد همچنان سایه سیاست بر تصمیم‌گیری‌های مرتبط با سلامت مردم همنچنان سنگین می‌کند آن‌چنانکه که منطق این سیاست‌ها و اقدامات ناشی از ان را زیر سوال می‌برد:
۱- منطق غلط قرمز و زرد چیست؟ چرا استان‌ها را به قرمز و زرد و سفید دسته‌بندی می‌کنید؟
و چرا نتیجه این تقسیم‌بندیر را اعلام می‌کنید؟
چندی پس از اعلام پاندمی کرونا در ایران در اقدامی عجیب کشور را از نظر ابتلا به مناطق سفید و زرد و قرمز دسته‌بندی کروند و مبنای این دسته‌بندی نیز میزان بستری شدن افراد در بیمارستان‌های محل اعلام شد. پرسشی که از همان زمان در این مورد مطرح بود و همچنان بی‌پاسخ مانده این است که وقتی بسیاری از مبتلایان به یک بیماری بدون علامت هستند و اکثر بیماران مبتلا به آن در بیمارستان بستری نمی‌شوند، چرا باید برای درجه‌بندی شیوع آن، مبنا را آمار بستری‌شدگان بیمارستان قرار داد و اگر این دسته‌بندی برای تخمین میزان فشار مراجعات به بیمارستان‌ها به‌منظور مدیریت بهتر منابع و نیروهای انسانی توسط مدیران و تصمیم‌گیران کشور انجام می شود، چرا این امر را باید اعلام کنند تا برای مردم معیار شیوع بیماری قلمداد شود؟!
متاسفانه از اطلاعیه وزارت کشور بر می‌آید که مبنای تصمیم‌گیری اخیر محدودیت تردد، حاکم بودن وضعیت قرمز از نظر شیوع کرونا در این ۲۵ استان بوده است و به‌نظر می رسد که این تصمیم به‌منظور پیشگیری از افزایش شیوع بیماری به‌دلیل احتمال مسافرت بیشتر مردم در چند روز آینده انجام شده است! آیا در کشوری که تا همین امروز مسافرت‌ها بدون هیچ‌گونه محدودیتی انجام می‌شده است و هر روزه تعداد زیادی از ساکنان مناطق مختلف آن در حال آمدوشد بین استان‌های مختلف بوده‌اند، اصلا می‌توان این دسته‌بندی برای ابراز نظر در مورد میزان شیوع بیماری در استان‌های مختلف پذیرفت؟
۲- علت جداسازی ۵ استان دیگر از سایر استان‌ها چیست؟ از همه مهم‌تر؛ چطور می‌شود برای جلوگیری از مسافرت‌های غیرضروری مردم محدودیت ایجاد کرد اما استان‌های شمالی کشور را که خود از مناطق اصلی توریستی هستند از این محدودیت‌ها مستثنی کرد؟
۳- چرا فقط ماشین‌های شخصی و چرا فقط راه زمینی. اگر برای این محدودیت‌ها منطق پیشگیری از افزایش ابتلا وجود دارد، چرا این محدودیت‌ها منحصر به ورود خروج از طریق راه‌های زمینی و آن هم فقط با خودروهای شخصی شده است؟ چرا مسافرت با هواپیما و اتوبوس‌ها دارای محدودیت نیستند؟
۴- نکته مهم دیگر که شاید از منظر تصمیم‌گیران اصلی در مورد استان گیلان و قزوین دور مانده است، تعداد بالای گیلانی‌های مقیم قزوین است که سال‌های قبل در جستجوی کار راهی قزوین شده‌اند و تعداد زیادی از این افراد به رسم همیشگی در ایام آخر هفته و تعطیلات دوباره به گیلان بازمی‌گردند و همین امر سبب می‌شود که دو هفته آینده ایام پر التهابی از نظر شیوع COVID-19 برای این دو استان گردد.
با توجه به بدیهی بودن بسیاری از استلال‌های بالا به‌نظر می‌رسد همچنان علتی فراتر و قوی‌تر از تامین سلامت مردم بر این تصمیم‌گیری حاکم است؛ علتی که سبب می‌شود که همین تدبیر دیرهنگام نیز از کارایی لازم برخوردار نباشد.
تصمیم‌گیران محترم! هنوز زمان باقی است! جان مردم گیلان و قزوین و مسافران آنها نیز مانند مناطق دیگر در خطر است! حداقل این بار منتظر نمانیم که واقعیت‌ها در آینده این را به ما ثابت کنند.
لطفا ما را مستثنی نکنید!
پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر|پایگاه خبری و تحلیلی همای گیلان|پایگاه خبری و تحلیلی استان گیلان|اخبار گیلان| اخبار روز گیلان | خبرهای گیلان| با اخبار گیلان همراه شوید|
چاپ مطلب
