عباس صابر: هر واجبی را در هر زمانی نمی توانیم انجام بدهیم / گفتند راه بنداز جا بنداز

همای گیلان: شما با چه اهدافی به انتخابات شورا ورود کردید و تا به امروز چه مقدار از اهداف جنابعالی محقق شده است؟

صابر:در وهله اول لازم می دانم یک بیوگرافی کوتاه از رزومه کاری خود را بیان کنم. بنده فارغ التحصیل در رشته عمران هستم و ۲۰ سال سابقه کار در اداره راه و شهر سازی دارم و رشته تخصصی اینجانب عمران است . در حوزه معاونت فنی بودم و شغل و فعالیت من ,کار اجرایی و شهرسازی بود و به مدت دوازده سال نیز عضو هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گیلان بودم و زمانی که در مسکن و شهرسازی فعالیت می کردم به طور همزمان در نظام مهندسی نیز فعال بودم و می توان گفت که در واقع پیوند این دو مقوله و گام سوم این فعالیت ها شهرداری است و با توجه به مشکلاتی که در شهر وجود داشت اعتقاد داشتیم که باید این معضلات مرتفع شود و آن حلقه مفقوده ارتباط بین این سه سازمان ، اداره کل راه و شهرسازی که نقش تهیه کننده و ارایه دهنده طرح تفصیلی را دارد ، شهرداری که نقش اجرایی را دارد و سازمان نظام مهندسی که نقش ناظر را ایفا می کند، شورای شهر است و بنده در دو جای این پازل قرار داشتم و احساس میکردم که حلقه گمشده بین این سه نهاد ، شورای شهر می باشد.

در حقیقت شهرداری دارای یک زیر ساختی است که اگر ما بتوانیم این زیر ساخت را به درست هدایت کنیم شاید بقیه حوزه ها هم بتوانند کار خود را بهتر انجام دهند و در ارایه وظایف عملکرد مطلوب تری داشته باشند. با توجه به شناختی که در این حوزه داشتم احساس کردم که اگر در شورای شهر ورود کنم شاید بتوانیم اوضاع را بهبود بخشیم و شاید هم برخی بگویند که خیلی با گذشته فرق نکرده است اما به عقیده بنده نسبت به گذشته تفاوت های زیادی داشته است. به عنوان مثال بعد از ۱۷ سال طرح تفضیلی منقضی شد ، یک طرح تفضیلی در شهر رشت وجود داشت که با توجه به نیاز در ۱۷ سال پیش شهر رشت تنظیم شده بود.
آیا نیاز آن موقع شهر رشت با نیاز های فعلی با هم یکی است؟

مسلما اینچنین نیست. دیدگاهها فرق کرده است و این یک موفقیت است . در دو منطقه شهر رشت منطقه ۴ و منطقه۱ در حال فعالیت هستیم و سه منطقه دیگر نیز ظرف چهار ماه آینده مصوب خواهد شد و ابلاغ می شود.در آن حوزه ای که دغدغه ی بنده بود و فکر می کردم باید در آن تاثیر گذار باشم تا مقداری سامان یافته و البته نمی گویم ایده آل ماست چون شهر رشت آنقدر مشکل دارد که باید مدتها کار کنید تا این معضلات به صفر برسد .

در شهر رشت رودخانه ها آلوده هستند ,رودخانه محور توسعه است در تمام دنیا اگر به کشوری سفر کنید که شهر آن دارای رودخانه باشد نیاز به چیز خاص دیگری ندارد. میتوانید در آمد یک شهر را با آن تامین کنید .اما در حال حاضر در شهر رشت ارزان ترین املاک ,املاکی هستند که در حاشیه رودخانه ها قرار دارند و این امر نیز یک روزه اتفاق نیافتاده است بلکه در طول زمان پنجاه سال یا بیشتر در اثر جاری شدن فاضلاب در رودخانه به این روز در آمده است.به تاءمین ساماندهی چنین موردی با وسعت زیاد نیاز به همکاری همه دستگا ههای اجرایی دارد یعنی تمامی نهادهایی که در این حوزه کار میکنند .

در حوزه جمع آوری آب های سطحی فعالیت های خوبی صورت گرفته است .در گذشته زمانی که بارندگی صورت میگرفت بیشتر خیابان ها و حتی منازل شهروندان و مغازه های کسبه دچار آبگرفتگی می شد.در حال حاضر بهتر شده اما هنوز به طور کامل حل نشده و مشکل نیز ادامه دارد. سخن بنده این است که زیر ساخت های کلی را نداشتیم و آبهای سطحی به داخل فاضلاب میرفت و فاضلاب نیز به داخل رودخانه وارد میشد.
اگر در مباحث دیگر نیز نظر بیافکنید در بحث ناوگان حمل و نقل ، شهری بمانند شهر رشت باید صد و پنجاه عدد اتوبوس داشته باشد تا حمل و نقل شهروندان را انجام بدهد .شورای شهر چهارم زمانی که شروع به فعالیت کرد پنجاه اتوبوس فرسوده در ناوگان اتوبوسرانی داشتیم و با جریانی مواجه شدیم که هیچ چیز در سر جای خود نبود.
 آیا با طرح پیاده راه فرهنگی موافق بودید؟در کل عملکرد شهردار را قابل دفاع می دانید؟

صابر:ببنید این احتمال وجود دارد که آقای شهردار ده کار را انجام داده باشد که بنده با پنج تای آن موافق بودم و با بقیه چون با منطق من سازگار نبوده موافق نبودم و شاید هم آقای شهردار فعالیت های زیادی انجام داده که بیشتر آنها خوب بوده باشد و به نظر اینجانب شاید خیلی از آن فعالیت ها واجب و نیاز برای این شهر در حال حاضر نبوده در خصوص موضوع پیاده راه این پروژه یکی از واجبات این شهر بوده

اما آیا هر واجبی را ما در هر زمانی میتوانیم انجام بدهیم ؟

هر واجبی باید به وقت خود صورت گیرد .اگردقت کرده باشید با ایجاد این پیاده راه فرهنگی باعث بسته شدن محور شمال به جنوب و شرق و غرب شهر رشت که یک شهر شعاعی است شد . روی طرح پیاده راه هیچ بحثی نداریم این طرح بسیار خوب و در مسیر توسعه است اما حرف این ما این است که وقتی که یک طرح را میخواهید اجرایی کنید باید زیر ساختهای آن را نیز فراهم کنید تمام حرف ما این است .وقتی که شما یک محور را می بندید باید یک محور جایگزین تعریف کنید.

بحث بر روی تقدم و تاخر موضوع است . طرح اصلی خوب بوده و نیاز است که انجام شود.اما در ابتدا به جای این کار باید خیابان آیت الله احسانبخش که انتهای آن به خیابان تختی می رسد و خیابان معلم که در منتهی الیه آن خیابان سعدی قرار دارد اتصال یابند تا یک رینگ داشته باشید .

در حال حاضرمیدان صیقلان به سمت تختی ,که یک سمتش یک طرفه است خودروها باید داخل کوچه های هشت متری و ده متری تردد کنند که مردم در آن کوچه ها ساکن هستتد و زندگی می کنند و نیاز به آرامش دارند. نوع برخورد با موضوع اصلا این نیست که من با عملکرد شهرداری در بحث پیاده راه مخالفم برخی می گویند صابر مخالف است خیر! پیاده راه یک امر واجب است که باید انجام می شد ولی بنده با اولویت انجام آن حرف دارم.

در ابتدا باید این رینگ را کامل کنیم ,یعنی راه جایگزین داشته باشیم و این طرح پیاده را هم مرحله به مرحله انجام شود علم الهدی انجام شد و از شهرداری باید به داخل بازار برود درون بازار مسگران و خواهر امام و زرجوب و از آن طرف از مسیر سبزه میدان به سمت پیر سرا و نقره دشت ، پل طبیعت ، پارک مفاخر و پارک دانشجو و این پازل اینگونه تکمیل می شود .

بحث بنده این است که هنوز تکلیف پروژه ای را مشخص نکرده ایم آن چیزی که یک تفکر هست اجرایی می کنیم و اینگونه مشکل ایجاد می شود . اگر پولی داریم و قرار است که هزینه کنیم باید از راه درستش هزینه کنیم.در ابتدا بازگشایی خیابان را انجام دهیم و مشکل را اینگونه حل کنیم .به عنوان مثال میزنم اگر میخواهیم پولی هزیه کنیم با همان پول مسیر را بگشاییم و پس از بازگشایی میدان را ببندیم. در حال حاضر همه ی ما تلاش داریم تا به شکلی این مسیرها را تملک و بازگشایی کنیم .
باید با منطق پیش رویم، نباید مشکل ایجاد کنیم اگر منابعی داریم منابع را درست هزینه کنیم در ابتدا مسیر را هموار کنین و سپس برویم سراغ ساخت میدان.

میگویند راه بنداز جا بنداز از این واژه های این گونه شاید با منطق بنده همخوانی نداشته باشد بنده وقتی که عاقل هستیم و میتوانیم با برنامه ریزی بدون این که مشکلی ایجاد شود کار کنیم پس روش منطقی را پیشه کنیم .//گیلان تایمز