بنام آلله پاسدار حرمت خون شهداء
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت/گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم/یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس/گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا/سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی/جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود/از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود/زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم/یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

این راه را نهایت صورت کجا توان بست/کش صد هزار منزل بیش است در بدایت

هر چند بردی آبم روی از درت نتابم/جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ/قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

در ایام سوگواری سالگرد رحلت نگین آفرینش و خاتم رسولان، کریم اهل بیت و پیشوای دوم شیعیان و در آستانه عزای شهادت خورشید هشتم امامت که امسال با یلدای ایرانی متقارن شد، ضمن عرض سلام و تسلیت، بر خود واجب می دانم به پاس محبت های بی دریغ و صمیمانه همراهان و دوستانم، از تمام آنانکه محبت خود را نثارم کردند، تشکر و قدردانی کنم و نکاتی چند را صرفاً برای تبیین مجدد دیدگاه های مشترکمان و آرزوهای دیرینمان که آبادانی و سرفرازی ایران بزرگ و گیلان عزیز و رشت مظلوم است بیان کنم:

۱- همه می دانیم و همواره باید بخاطر داشته باشیم که فساد بزرگترین دشمن توسعه است. هیچ جامعه ای تاکنون به رشد و تعالی نرسیده است مگر با غلبه بر این پدیده نفرت انگیز و ماقبل مدرن. فساد ابعاد و سطوح مختلفی دارد و نباید آنرا محدود به مفسده های مالی کرد. شناسایی ابعاد گوناگون آن و نیز کانون های ایجاد کننده اش قطعاً برای مبارزه با آن راهگشا خواهد بود. هیچگاه با دستمال آلوده و کثیف نمی توان هیچ شیشه ای را تمیز کرد و به مناظر چشم نواز خیره شد. شرط اول برای تمیز کردن، همراه داشتن دستمال تمیز است. باید بپذیریم برای رسیدن به توسعه نیازمند داشتن افرادی پاکدست، با رفتارهای معقول و فکری پرورش یافته هستیم.

۲- هر ملتی برای رشد و تعالی باید فقط و فقط به خود تکیه کند. هیچ غریبه ای تاکنون به توسعه شهری جز زادگاهش توجه نکرده و هیچ دیاری به سامان نرسیده جز با تکیه بر داشته های خود، از منابع خدادادی گرفته تا منابع انسانی. برهمین اساس است که در صحبت های مشترکمان بارها بر لزوم بومی گرایی و توجه ویژه به جوانان دیار خود سخن گفته ایم و حتماً با همین روش و منش به راه خود ادامه خواهیم داد، تا روزی شهری آباد و زیستنی بدست آوریم.

۳- دیدگاه مشترکمان توجه ویژه به این نکته است که در بسیاری از موارد اختراع مجدد چرخ، ما را از اهدافمان دورخواهد کرد. باید بدانیم استفاده از تجارب و دانش کسانی که راه پیش رویمان را پیشتر طی کرده اند، نه تنها مذموم نیست که عین صواب است. باید راه حل های جهانی را بومی سازی کرد و بکار برد تا راه سخت توسعه را هموار کرد.

۴- همه ما اعتقاد داریم که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. قطعاً عرصه توسعه شهری، عرصه سیاسی کاری و سیاست بازی نیست. آلودن این ساحت به سیاست، قطعاً یکی از مفسده های بزرگ است و مطمئن هستم که پارلمان شهری نباید مانند پارلمان ملی جولانگاه سیاسیون و سیاسی کاران شود، مگر آنکه بتوانند بین مدیریت شهری و سایر دل مشغولی هایشان تفاوت قائل شوند.

حال که نقشه راه معلوم است و همراهان مشتاق، می توان در هر جایگاهی در راستای رسیدن به اهداف بلند و مقدس گام برداشت. دسترسی به مناصب هرچند اندکی از راه را هموار می کند، ولی تنها شرط طی مسیر نیست و در هر موقعیتی می توان برای درمان تن بیمار شهر توان گذاشت و حرکت کرد.

بسیار ممنونم از همراهانی که دارم. همراهانی که دست در دست هم و به پشت گرمی شان می توانیم گام های بزرگتری برای اعتلای شهر و دیارمان برداریم. همکاران دانشگاهی و دانشجویان فرهیخته ای که در تمام ایام با رهنمودها و همدلی هایشان هم مسیرم بودند. سازمان های مردم نهاد که بی اجر و مزد کمر به ساختن شهر بسته اند. سازمان نظام مهندسی ساختمان و سایر نهادهای صنفی که این روزها، محبت شان را نثار من کردند و رسانه ها که به عنوان چشم و وجدان افکار عمومی و رکن چهارم دموکراسی، کنار من و مردم هستند و با نقد رفتارها بسان آینه ای غماض کژی ها را باز می تابانند و یاری مان می کنند که به خود و عملکردمان نگاهی دوباره بیاندازیم و از خطا دور بمانیم. متشکرم از نهادهای نظارتی که در جهت شفاف سازی و پیشگیری از بروز فساد با چشمان باز اوضاع را زیر نظر می گیرند. تشکر ویژه می کنم از نماینده محترم و معزز ولی فقیه در گیلان که با تذکراتی بجا و پدرانه، چون زعیمی دلسوز همواره با رهنمودهایشان راه را از بیراهه ها متمایز نموده و یاریگر مدیران و راهنمایشان بوده و هستند.

از تمام همراهان می خواهم که بدون تزلزل و دلسردی به مسیر پیش رو معتقد بمانند و در آن گام بردارند که تنها حقیقت است که به پیروزی خواهد رسید. ما موجی هستیم که آرامش و سر سازش نخواهیم داشت و برای تعالی رشت و درمان زخم هایش از پای نمی نشینیم که اینجا موطن ما و آبادانی اش هم حق و هم وظیفه ماست و کم از جهاد در راه خدا نیست.

جهاد ادامه خواهد داشت…