مدیر خبر1 خرداد 15, 1402اخبار, اسلایدشودیدگاهها برای قیام ۱۵ خرداد بیانگر ماهیت انقلاب اسلامی است بسته هستند46 Views
امامجمعه قیدار گفت: قیام خونین پانزده خرداد که در سال ۱۳۴۲ به وقوع پیوست ماهیت انقلاب ما را مشخص میکند.
همای خبر/حجتالاسلام سیدعلی موسوی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به سالروز قیام خونین ۱۵ خرداد، اظهار کرد: سالروز ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ خمیرمایه نهضت بزرگ ایران به رهبری امام راحل است.
وی با اشاره به اینکه این روز تاریخی که نشان از پایبندی ملت ایران به اسلام است، دارای اثرات فراوانی در تاریخ کشورمان است، ادامه داد: دستاورد بزرگ قیام ۱۵ خرداد همان پیروزی انقلاب اسلامی پس از ۱۵ سال در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ است.
امامجمعه قیدار با توضیح این مطلب که قیام خونین پانزده خرداد که در سال ۱۳۴۲ به وقوع پیوست ماهیت انقلاب ما را مشخص میکند، متذکر شد: اهمیت این قیام و چرایی وقوع آن نیازمند تبیین برای نسل جوان است .
وی با اشاره به نقش موثر روحانیت در پیروزی انقلاب اسلامی، تاکید کرد: قیام خونین ۱۵ خردادماه حادثهای است که اگر درست فهمیده و برای مردم به درستی تشریح شود، برای هیچکس شکی باقی نخواهد ماند که این انقلاب برخاسته از ایمان اسلامی مردم است که با رهبری علمای دین انجام گرفت.
به گزارش ایسنا، در سحرگاه ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، عوامل رژیم شاه به خانه ساده و بیآلایش حضرت امام در قم یورش بردند و امام خمینی (ره) که روز پیش از آن در روز عاشورای حسینی در مدرسه فیضیه قم، طی سخنان کوبندهای پرده از جنایات شاه و اربابان آمریکایی و اسرائیلی او برداشته بودند، دستگیر و به زندانی در تهران منتقل شدند.
در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲، مردم تهران هم چون سایر شهرها، در اعتراض به دستگیری امام خمینی (ره ) به خیابانها ریختند و قیام خونین خویش را آغاز کردند. سیل خروشان کشاورزان غیور و کفنپوش ورامین، دهقانان کن و نیز مردم جماران به سوی تهران سرازیر شد. انبوه جمعیت بازاری، بار فروش، دانشگاهی و اقشار مختلف مردم، با فریادهای رعد آسای “یا مرگ یا خمینی” و “مرگ برشاه” تهران را به لرزه درآورد. شاه که در برابر قیام قهر آلود ملٌت، تاج و تخت خود را درحال زوال میدید، با رگبار مسلسل به جنگ ملت مظلوم رفت و تهران را در پانزدهم خرداد ۱۳۴۲، به کشتارگاه مخوف و حمام خون تبدیل ساخت.
در روز پانزدهم خرداد ۱۳۴۲، در بیشتر شهرها، درگیری، راهپیمایی، برگزاری جلسات و نیز سخنرانی بر ضد رژیم و اعتراض به دستگیری امام صورت گرفت. در بعضی از شهرها مانند شیراز، تبریز و مشهد، اعتراض از شدت و گستردگی بیشتری برخوردار بود که در اثر این حوادث، تعداد زیادی کشته، مجروح یا زندانی شدند.