همای گیلان، شهرداری یک سازمان عمومی غیر دولتی است. غیر دولتی بودن در جامعه ای که دولت مظهر و مصدر سیاست است، به معنای غیر سیاسی بودن هم باید باشد. پس انتظار می رود شهرداری ها غیر سیاسی باشند یا دست کم مرز مشخص میان این سازمان ها و ارکان دولت به معنای نهادها و وزارتخانه و سازمانهای اجرایی باشد. اما چتر سیاست در این سرزمین وسیع تر از آن است که بتوان برای آن حدی قائل شد.
علی ایحال، اعضای محترم شورای اسلامی شهر رشت برای انتخاب شهردار رشت، نباید به دنبال گزینه ای باشند که از همه سیاسی تر است و اساسا نباید ملاک انتخاب وابستگی سیاسی چه این جناح یا آن جناح باشد، یعنی نباید انتخاب شهردار سیاسی شود چون شهر در دایره تنگ سیاست محصور خواهد شد. در ضمن از لسان برخی شنیده می شود که فلان گزینه گمنام است، به نظر می رسد«گمنام دانستن»،«کم تجربه بودن»،«سابقه آنچنانی نداشتن» و… ، برخی از نامزدها بهانه و کلید واژه ای است که برخی برای از میدان به در کردن دیگران از آن استفاده می کنند تا شهر را بیش از پیش به میدان سیاست و سیاست زدگی و چیرگی آن بر «جهان زیست» تبدیل کنند.
نباید شهرداری شهر بزرگ و مهم رشت به «شهر سیاست» تبدیل شود و وقت آن رسیده که از شهر سیاست عبور کنیم و در پی مدیریتی باشیم که به «سیاست شهر» همت گمارد. شهر سیاست، شهری است که هویت آن را سیاست تعیین می کند، اما «تدبیر و سیاست برای امور شهر» یعنی تلاش برای مدیریت مسائل، مشکلات و آسیب های کلان شهری مانند رشت و توجه به ابعاد گوناگون زندگی شهری. البته حرکت به سوی«سیاست شهر» به معنای غیر سیاسی کردن شهر و مدیریت آن نیست. زیرا اساسا کسی نمی تواند بدون بهره مندی از توان و مدیریت سیاسی، شهری مانند رشت را مدیریت کند. بنابر بحث بر سر میزان نمود سیاست در شهر است. اگر در مشخصه ها و ویژگی های مدیریت عالی شهر، تابلوی سیاست از توان مدیریتی بسیار بزرگتر باشد، چه بسا به وضعیتی منجر شود که شهر و جنبه های غیر سیاسی آن زیر سنگینی سیاست قرار بگیرد و از دست رود و کیست که تاثیر شکست در مدیریت شهر رشت را بر سیاست استان انکار کند؟
اکنون که پارلمان شهری در دوره پنجم قرار دارد و به نظر می رسد با توجه به نتیجه انتخابات شاید اصلاح طلبان نتوانند تغییرات چندانی در مدیریت اجرایی شهر رشت شاهد باشند. ولی عقل سلیم می گوید باید وضعیت حاکم در دوره های گذشته به شکل اساسی تغییر کند و برای شهرداری رشت فردی برگزیده شود که توانمندی های مدیریتی او بر کارکرد سیاسی اش بچربد و کارآمدی او برگ برنده ای برای شورای پنجم شهر رشت به حساب آید. چه خوب است با پایه گذاری یک سنت خوب و نیکو و انتخابی غیر سیاسی به همه بباورانیم که مدیریت شهری رشت می تواند محلی برای حل مشکلات مردم و لذت بردن آنان از زندگی شهری باشد و باز هم بگوییم که شورا و مدیریت شهری محل طرح و برنامه ریزی برای حل مشکلات اساسی شهر رشت است، نه بگومگوها و دعوا های آنچنانی سیاسی و غیر سیاسی که فقط به نفع برخی خواص و از ما بهتران است، باشد .
لطفا انتخاب شهردار رشت رابه شورای شهر واگذار کنید
مهلت قانونی برای انتخاب شهردار رشت تمام شد و هم اکنون در وقت اضافه قرار داریم. بعد از یک ماراتن کشنده و بی حاصل، تازه رسیدیم به اول خط، یعنی تشکیل جلسه توسط اعضای شورای شهر رشت و انتخاب شهردار.
در این میان در طی هفته های گذشته آن چیزی که قربانی این انتخاب شد، اخلاق بود. هم برخی رسانه ها و هم برخی فعالین مدنی و سیاسیون مدعی از هر دو جناح سیاسی، اخلاق را قربانی تعلقات سیاسی و جناحی خود کردند. برخی رسانه ها از هیچ اقدامی برای حمایت و مخالفت از برخی کاندیداهای شهرداری رشت فرو گذار نکردند، از فیلم ها و عکس های عمومی و خصوصی گرفته تا بیانیه های چندین ده امضایی و …
دوستان فعال مدنی، سیاسی، اجتماعی و … باید قبول کنند وقتی که در انتخابات گزینش اعضای شورای اسلامی شهر رشت، دست به انتخاب زدند و این انتخابات مراحل قانونی را طی کرد یعنی اختیار دارد تا بر اساس قانون سیاستگذاری، نظارت و انتخاب شهردار نماید و به هیچ عنوان درست نیست با جو سازی و تهدید به انتشار فیلم و عکس و دیگر مباحث غیر اخلاقی فرایند انتخاب شهردار را دچار چالش نمایند. چرا برخی فعالان مدنی و سیاسی از پاپ کاتولیک تر شده اند.
آنان می بایست در ایام انتخابات افکار عمومی را به نفع خود و لیست های مورد حمایتشان سوق می دادند که اگر لیست های مورد حمایت شان موفق به اخذ آرای لازم می شد، امروز در انتخاب بهترین گزینه شهرداری با هم رقابت می کردند. و نه حداقل ها.
علی ایحال، روند دمکراتیک حتی نیم بند آن این است که اجازه دهیم، منتخبین در شورای شهر رشت، بر اساس اختیار قانونی خود شهردار رشت را انتخاب کنند و نسبت به عملکرد آن هم در آینده پاسخگو باشند. فعالین مدنی و سیاسی و رسانه ای هم قطعا حق دارند مشورت و نظر بدهند ولی حق ندارند جو سازی و یا با تهدید به انتشار فیلم و عکس از زندگی خصوصی افراد نمایند که این روش غیر اخلاقی ترین راه برای رسیدن به هدف می باشد. باید تاکید کرد که برای رسیدن به هدف از هر وسیله ای نباید استفاده کرد