نامه هایی برای پسرم و همه ی “سعید”ها و ” سعیده ” های این دیار ….(۳)/جلال میرزاآقایی

اختصاصی همای گیلان:تحلیل و درک حقایق هستی و عالَم پدیده ها و تاثیر بنیان های فکری در شکل گیری آنچه که در ذهن و احساس تو ، بنام حقیقت تجلی یافته بیشتر مرهون و ملغمه ای از حوادث بیرونی و پیرامونی می باشد .

تحول حوزه های نظری و ذهنیت پویا ، شکل و شماتیکی از مباحث و حوادث را در ضمیر ناخود آگاه شکل می دهد که خلاصی و تبیین فحص فلسفی از آن، سالها طول می کشد .ترکیب و تذهیب واژه ها و همراهی گام به گام و مفهومی آن با هر چه رنگ و بوی حقیقت و احساس را معنی می بخشد ، از ابتدایی ترین دغدغه های بشریت از صبح روز حیات بوده است و آنچه همه تاریخ را گاهی تیره و مات و حتی خونین کرده ، نشا و نشاندن واژه هایی بوده که از درون رنگ احساس و در برون جلوه ی از حقیقت داشته و بخشی از تاریخ در تطبیق و تشریح این دو ، سپری شده است تا جاییکه متفکر بزرگی چون “فروید “برای بیان و تبیین فلسفی ی حقیقت از شمایل احساسی ، کمک می جوید .او گفت :
” تمدن از آنجا آغاز شد که انسان به جای سنگ ، کلمه پرتاب کرد ”
زیباتر از این نمی شد که رابطه بین احساس و حقیقت را بیان کرد .

آری پسرم ،

تا به حقیقت ” زیبایی” نایل نشوی به زیبا شناسی روح و روان و همه ی جلوه های هنری ی مترتب به آن نخواهی رسید و باز بودن دریچه و پنجره ی حقیقت است که جلوه های دلنشین طبیعی و طبیعت بیکران در ضمیر تو شکل می گیرد که مسیری تابع و بی انتها می باشد .
همه ی اکتشافات هنری و خلق زیبایی های آن در قالب شعر و هنر و طراحی و معماری و ظرافت قلم و آنچه که مسطّر می کند ، بدون شناخت حقیقت و واقعیت ذات ، غیر ممکن می باشد .
حقیقت نهفته در ذات فلسفه ی هستی و آفرینش ، روح جستجوگر را در مسیر یافتن و دست یافتن سوق می دهد و زیبایی این اشتیاق و خلق جلوه های آن ، خالق دیگری را به میان و میدان این گارگاه آفرینش می کشاند که یکی حقیقت را به ذات می برد و دیگری هنر و احساس را از ذات ، منشا می گیرد .
هنر ، چیزی بجز بیان فلسفی ی احساس نیست که روحی کاووشگر آنرا تذهیب و نظم و نثر و نشر داده است که گستره ی آن در حوزه های متفاوت ، نمایان شده است که در نامه ی بعدی بدان اشاره خواهم داشت . تحولات روحی و تغییرات انضمامی طبیعت انسان و انسان طبیعی را که همه ی بستر تاریخ را پوشانده و وجوه متفاوت حوزه های فکری که هر دم به زایمان هنری و خلق توانایی بشر پرداخته و نظم و خلق را عجین و به کلاس درس تاریخ برده است .آوای بتهوون و آثار شکسپیر و وو ، چون به هنر ” زر اندود”شده اند و زیبایی احساس را به ذات فلسفی کشانده اند ، دوام یافته و می یابند و می پایند …..

ادامه دارد ..

جلال میرزااقایی

با کانال همای خبر همراه باشید.http://@homaygilanir