ناکارآمدی آنتیبیوتیکها در درمان عفونت ادراری / روش نوین انستیتوپاستور در درمان این بیماری
مدیر خبر1 خرداد 24, 1402اخبار, اسلایدشودیدگاهها برای ناکارآمدی آنتیبیوتیکها در درمان عفونت ادراری / روش نوین انستیتوپاستور در درمان این بیماری بسته هستند54 Views
عضو هیات علمی بخش پزشکی مولکولی انستیتو پاستور ایران با تاکید بر لزوم به کارگیری شیوههای نوین برای جلوگیری از بروز عفونت ادراری به دلیل ناکارآمدی درمانهای آنتی بیوتیکی، از موفقیت این مجموعه در دستیابی به روش درمانی نوین عفونتهای ادراری خبر داد.
همای خبر به نقل از ایسنادکتر محمدرضا اسدی کرم در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به اینکه عفونت مجاری ادراری به عنوان یکی از شایعترین بیماریهای عفونی در سراسر دنیا شناخته میشود، گفت: درطول زندگی، نزدیک به ۵۰ درصد خانمها حداقل یک مرتبه به عفونت مجاری ادراری مبتلا میشوند و حدود ۲۵ درصد آنها دچار عود عفونت میشوند. در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، این عفونت میتواند منجر به عوارض شدیدی مانند از کار افتادگی کلیهها و یا ورود عامل بیماریزا به خون شده که با ایجاد عفونت در خون موجب مرگ و میر فرد میشود.
ایجاد مقاومت آنتیبیوتیکی در درمان عفونت مجاری ادراری
وی افزود: درمان عفونتهای مجاری ادراری بر پایه تجویز آنتی بیوتیکهای مختلف است و متاسفانه استفاده بیرویه از این آنتی بیوتیکها موجب ایجاد مقاومت به آنها شده است. یک باکتری به نام “اشرشیاکلی” به عنوان اصلیترین عامل ایجاد عفونت ادراری شناخته میشود که بیش از ۸۵ درصد موارد این عفونتها را موجب میشود. همچنین این باکتری میتواند موجب عود عفونت شود. متاسفانه امروزه “اشرشیاکلیها” به اکثر آنتی بیوتیکهای تجویز شده مقاوم شدهاند و به همین دلیل اغلب راهکارهای درمان عفونت مجاری ادراری بر روی این باکتری متمرکز شده است.
داروها میشود. “کیتوزان” دارای اثر ضد باکتریایی و ضد تولید بیوفیلم علیه طیف وسیعی از باکتریها است. استفاده از این نانوذرات به همراه عوامل ضد میکروبی دیگر میتواند سبب افزایش اثربخشی آنها شود.
وی افزود: از این رو محققان انستیتو پاستور ایران به سرپرستی بنده بر آن شدند تا در قالب دو طرح تحقیقاتی جداگانه برای اولین مرتبه پوشش دهی کاتترهای ادراری را با استفاده از نانوذرات کیتوزان حاوی پپتید ضد میکروبی IDR-۱۰۱۸ انجام دهند و سپس کارایی آن را در محیط خارج از بدن و نیز داخل بدن حیوان آزمایشگاهی بررسی کنند.
موفقیت در نشان دادن کارایی نانوذرات
بنابر اعلام روابط عمومی و امور بینالملل انستیتو پاستور ایران، در قسمت اول این طرح که نتایج آن در مجله Journal of Basic Microbiology به چاپ رسیده است ترکیب نانوذرات کیتوزان با پپتید ضد میکروبی IDR-۱۰۱۸ آماده شد و خصوصیات این ترکیب با روشهای مختلف از جمله میکروسکوپ الکترونی بررسی شد. سپس ارزیابی میزان رهایش پپتید از نانوذره و فعالیت ضد میکروبی این ترکیب علیه باکتری اشرشیاکلی انجام شد. در مراحل بعدی پوشش دهی کاتتر با نانوذرات کیتوزان حاوی پپتید انجام شد. سپس دوام ترکیب پوشش دهنده بر سطح کاتتر بررسی شد ودر مرحله بعد فعالیت آن در ممانعت از اتصال باکتری در سطح کاتتر و قدرت آن در مهار تشکیل بیوفیلم در سطح کاتتر بررسی شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که کاتترهای پوشش دهی شده نه تنها خاصیت ضد باکتریایی و ضد بیوفیلم علیه اشرشیاکلی دارند بلکه از دوام مناسبی بر سطح کاتتر برای مدت ۱۴ روز برخوردار هستند.
همچنین در قسمت دوم این پروژه به بررسی فعالیت ضد باکتریایی نانوذرات کیتوزان _ پپتید ضد میکروبی علیه باکتری اشرشیاکلی در مدل موشی پرداخته شد. در این مرحله در مدل موشی، عفونت مجاری ادراری وابسته به کاتتر شبیه سازی شد. در این مدل، کاتتر پوشش داده شده با ترکیب کیتوزان- پپتید به داخل مثانه موشهای آزمایشگاهی وارد شد. سپس موشها با باکتری اشرشیاکلی آلوده شدند و کاتترها در روزهای مختلف از موش جمع آوری شدند تا تعداد باکتری در بیوفیلم های تشکیل شده در کاتترها شمارش شود. در نهایت نیز ایجاد التهاب در مثانه موش بعد از وارد کردن کاتترها با بررسی شاخصههای التهاب مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج این مطالعه نشان داد که کاتترهای موشی پوشش داده شده با نانوذرات کیتوزان-پپتید ضدمیکروبی از اتصال و استقرار باکتری در سطح کاتتر و همچنین مثانه موش جلوگیری میکنند. ممانعت از اتصال و تشکیل بیوفیلم در مثانه موشها تا ۱۴ روز بررسی شد و نتایج نشان داد که از تجمع باکتری در سطح کاتتر و مثانه جلوگیری میشود. از آنجایی که عفونتهای ادراری وابسته به کاتتر ممکن است در طول ۲ تا ۱۴ روز بعد از کاتترگذاری رخ دهند ممانعت از اتصال باکتری در طول این مدت میتواند سبب عدم ایجاد عفونت ادراری وابسته به کاتتر شود. ماندگاری ترکیب کیتوزان-پپتید در سطح کاتتر با انجام آزمایشات ذکر شده بیانگر این موضوع بود.
نتایج این بررسی نشان داد که نانوذرات کیتوزان حاوی پپتید ضدمیکروبی IDR۱۰۱۸ میتوانند به عنوان یک عامل پوشش دهی سطح کاتتر برای پیشگیری از عفونت مجاری ادراری وابسته به کاتتر مطرح باشند. بررسی تاثیر این نوع پوششدهی کاتتر در ممانعت از عفونت ادراری با سایر باکتریهای بیماریزای مجاری ادراری و همچنین ارزیابی تاثیر این نوع کاتترها در مدل حیوانهای بزرگتر آزمایشگاهی مانند خرگوش در مطالعات آینده پیشنهاد شده است.
بنابر اعلام انستیتوپاستور ایران، مقاله حاصل از نتایج قسمت دوم این طرح به مجلهای معتبر ارائه شده و در حال بررسی است