نسبت فساد با نظام اقتصادی (۳ )/ علی رحیم پور ،دکترای اقتصاد

اختصاصی همای گیلان: بازاریان مقتدایشان ” آدام اسمیت انگلیسی” است که گفته بود که دولت فقط سه جا وارد شود :
الف ) آموزش و پرورش
ب ) دادگستری
ج ) دفاع ملی

اصل ۳۰ قانون اساسی:
دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سرحد خودکفایی بطور رایگان گسترش دهد.

 در حال حاضر آموزش و پرورش ایران مانند عجایب ۷ گانه “فرعون” و اصل ۳۰ قانون اساسی در روز روشن نقض شده است!
بخش زیادی از دولتمردان و اقتصاددانان لیبرال ایران هم صدا با بازاریان، پشتیبان ایده آدام اسمیت هستند و یکپارچه می گویند :
دولت کارفرمای خوبی نیست!
آنوقت باید پرسید کارخانه هایی که دولت به بخش خصوصی فروخته !
چرا بعد ازمدتی بخش خصوصی ! دستگاه و قطعات آن کارخانه ها را به دیگران فروخته است؟!
این کارخانه ها الان به عنوان ” انبار بزرگ ” برای کالاهای چینی و غیر چینی با مارک ایرانی درآمده اند و نقطه اسفناک این قضیه اینجاست که کارکنان آن بازخرید یا اخراج شده اند و به لشکر بیکاران پیوسته اند !
طبق اصل ۴۴ قانون اساسی، اقتصاد ایران “مختلط” (سوسیالسم و سر مایه داری ) است.
این اصل بدون آنکه عوض شود در صحنه اجرا تغییراتی یافته است و متاسفانه نقش بخش خصوصی، نسبت به بخش های دولتی و تعاونی فراگیر تر شده است مانند بازرگانی خارجی، بیمه ها، بانک ها و موسسات بانکی خصوصی مجاز و غیر مجاز !
اگر در اسکاندیناوی یا ژاپن و آمریکا یک ورشکستگی طبیعی رخ دهد به کارکنان کارخانه ” بیمه بیکاری ” می دهند تا زندگیشان بدون انحراف بچرخد !
مالیات در آن کشورها شفاف است که مو را از ماست می کشند ! و افراد تحت هیچ شرایطی فرار مالیاتی ندارند و آن را فریضه و وظیفه ولی در ایران کم اظهاری و دروغگویی را فریضه و وظیفه می دانند!
کار به جایی می رسد که دهک ۸ و ۹ و ۱۰ برای دریافت ۴۵ هزار تومان (یک تا چهار درصد در آمدشان ) یارانه، به دروغ متوسل می شوند و آن را حق خود می دانند !
در صورتی که مردم سوئیس از گرفتن یارانه چند میلیون تومانی در ماه چشم پوشی می کنند !
به دیگر سخن” سرمایه اجتماعی ” در سوئیس خیلی بالاست ولی در ایران خیلی پایین !
بنابراین در ایران؛ بخش های خدمات و خصوصی ( در حد صدقه ) مالیات می دهند! درصورتی که سود ۲۰۰ تا ۳۰۰ درصدی می برند !
سرمایه دارانی هم که پولشان را به دلار تبدیل کرده و به خارج می برند، کجا می توانند به این سود های افسانه ای برسند؟!
پس کاخ ها و خودرو های گرانقیمت ! خواهند خرید؟ !
چرا ؟!
چون اکثر کشورهای پیشرفته تورم یک تا سه درصدی داشته و بانک های آنان هم حداکثر سود پنج درصدی می دهند !
ازاینرو :
ایران بهشت سرمایه داران است.
اینجا مردم کم درآمد را غارت می کنند ودر خارج عیاشی !!!
خرید یا ساخت برج یا ویلا در امارات، آمریکا و انگلیس برای یک ایرانی دیندار یا ملی گرا واقعا شرم آور و تا حدودی خائنانه است!
یک نتیجه دیگر هم می گیریم که بخش خصوصی که سود را به خارج می فرستد میهن پرست هم نیست!
تمامی کشورهای غربی معضل کار، درمان، آمد و رفت و تفاوت امکاناتی شهر و روستا را حل کرده اند.
طرفداران بخش خصوصی ایران باید پاسخ دهند اگر دولت از استان های محروم ایران پا پس بکشد !
بخش خصوصی در چه قرنی می خواهد این استان ها را از محرومیت بدر آورد؟!
ایران کشوری است که در یک درصد خاک آن ( استان های تهران و البرز ) ۲۰ میلیون نفر ساکنند که اولا این میزان جمعیت؛ معادل ۱۰ استانی است که ۵۰ درصد خاک کشور را پوشش می دهند ! ثانیا این تمرکز شدید، پیامد بی توجهی به استان های دیگر بوده است که کوچ ناخواسته و فزاینده را پدید آورده است!
امروز کلانشهرها؛ معضلاتی مانند آلودگی هوا، ترافیک، مسکن، سرقت و طلاق فزاینده را درخود دارند!

علی رحیم پور سرشکه،دکترای اقتصاد