هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
یادداشت از فرزین رحمتی
در یک سیر منطقی، پس از هر حادثه غیر مترقبه ای ذهن جستجوگر به دنبال یافتن علت ها گشته و خط اندیشه منبسط از ابعاد مختلف به موضوع می پردازد، کما اینکه با وجود گذشت چند ساعت از حادثه تلخ انفجار در محدوده مخازن سوخت بندر رجایی ظهر شنبه، عدم ارائه دلیل شفاف در رسانه های داخلی خود سوق دهنده توجهات به سوی شنیدن روایت های مختلف بوده است. بنابراین باید به جامعه ای که احتمالا بیش از مردمان دیگر زیست واره و روزمرگی شان به مسائل سیاسی گره خورده حق داد که در ایام حساس مذاکرات و اعمال شروط دو جانبه از سوی طرفین و سکوت خبری معنادار نسبت به مفاد مطرحی، خواسته یا ناخواسته این فاجعه را به موضوع مزبور گره زده و در قالب سیاست معروف چماق و هویج تحلیل نمایند! چماقِ مشاهده تبعات عدم پذیرش شروط، و هویجِ مصالحه مشروط!
اگر علت حادثه بر اثر خطای طبیعی در فعالیت های روزمره باشد که هیچ، اما اگر پای خرابکاری در میان بوده آن وقت دیگر باید به جدّ یک بازبینی راهبردی در نحوه جذب افراد در مشاغل حساس به وجود آید. چه بسا افراد مستعد و مخلص که در فرایندهای گزینشی کنار گذاشته شده و صحنه را به هیچ می بازند و جای خود را به اولویت دوم هایی که شرایط غیر تخصصی بهتری دارند خواهند داد! در نتیجه، به جای پیشگیری از وقوع حوادث باید به دنبال علت یابی پس از حادثات برویم! به این معنا که در مواعد دلخواه، دشمن به دقت و سهولت توانایی خود را در انجام عملیات موفق آن هم در عمق استراتژیک مد نظر نشان می دهد و ما نیز حیرت زده به دنبال کشف جرائم ارتکابی خواهیم رفت. و متاسفانه همچنان با لبخندی تلخ اصرار بر تکرار اشتباهات خود در فرایندهای گزینشی داشته و از آبروریزی های پی در پی شرمسار و نادم نخواهیم شد؛ و اینجاست که می گویند: هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست…!
فرزین رحمتی
کارشناس مسائل سیاسی و منطقه ای