اختصاصی همای گیلان: صدای کوبیدن بر طبل جنگ روز بروز نزدیکتر و محکمتر می شود .سزاست که هشیار باشیم و سر فرازی کنیم تا سیل و خیل اغیار به جفا و ستم ,مام وطن را ,دست درازی ودر حراج وطن ,دست و دل بازی نکنند .درس تاریخ را خوب بخوانیم و نیک بدانیم که هرگاه سستی پیشه کردیم ,پیکر نحیف سرای کهن به بیشه بردند و بهر ترکان شیرازی وطن ,دلربایی نکردیم و هم خال هندو دادیم و هم بخارا سپردیم و کام سمر قندی را ,قندی نکردیم .حجم ویرانیها و هجوم انیرانیها در جنگ قطعی است ,تحلیل کنیم و گله از کس نکنیم که از ما بود آنکه بر ما بود و با حمایت از صلح ,روح ایرانی به پرواز کنیم و فرزندان وطن را سر افراز کنیم که اگر تأمل نکنیم و تعلل کنیم , جنگ طلبان تعرض و قصد میدان کنند و شیر و شیرابه و شیرازه را ویران کنند و آنرا لانه موران و ستوران و کنام ناکسان و کرکسان و شغالان و بد نهالان کنند و نفیر عندلیبان و هَزاران خاموش , و جغد سیاه جنگ را آویزه گوش کنند.
مسئولیت تاریخی را پیشه و بهر اعتلای وطن اندیشه کنیم تا پلنگان و ددان ,کمین در بیشه نکنند.نسبت به آیندگان وفرزندان مام وطن در هر عصری مسئولیم و اگر تیغ به شاهرگ زنند ,کاشان و کاشانه به جنگ طلبان نسپاریم و بهر اعتلای وطن ،صدای صلح بلند کنیم .ستار خان ها را با فراخوان ستاره ها ,بهر صلح ندا دهیم و مشروطه خواهی را صفا و صدا دهیم که ایام نه تفنگ است بلکه کتابت قشنگ است و نه درنگ.در این حرکت تاریخی شتاب و شبابی نکنیم تا حریت باب شود و صلح ارباب شود ودر جشن پیروزی چنگ به رباب شود .هشدار و هشیار تا میدان به جنگ سالاران ندهیم که اگر حاکم بر میدان شوند ,کام ها را تلخ و بلخیان را نا کام کنند و پیام آسمانی معلم عشق را خرافه و ایران عزیز را خرابه کنند ,که آنگاه نه “تو”مانی و نه ارژنگی برای”مانی” و نه عشقی برای ایمانی و وطن حراج رود به “تومانی”.
هموطن!پند نا صحان و عشق سالکانِ وطن گیر تا کتاب تاریخ , ورق زنیم و عشق پیام صلح به طَبَق زنیم و هر گز مباد زین مسیر جز صلح سَبَق زنیم .قهر با سرنوشت خویش نکنیم و سر خورده نشویم و سرمای بی نشاط فصل زمستان را ,شوری بخشیم و چو خورشید بدرخشیم ودر بهار وصل مستان ,لاله ها به آغوش وناله ها فراموش کنیم .مایوس نشویم و اَلَم سوزان را با حِلمِ فروزان سپری کنیم و بهر صلح ,جار زنیم تا فرزندان فردا تبر بر چوبه دارزنند.
با تحلیل منطقی و درست ,وضعیت کشور را رصد کنیم واز تند روی بپر هیزیم و با ناسیونالیم کور افراطی نیامیزیم که خطر است و نه ثمر ی نیست .با سیره و سیاق احرارو حوارین فرهیخته همراه شو ای عزیز که جز بدین نمط نشاید و نهالی نیز نپاید و حیات را در ممات نا امیدی ببینیم وتا به فردا ,در سوگ ننشینیم .گردر درس تاریخی ,وارونگی دادیم هشدار که کشورد به واژگونی دادیم.پیروز باشید.
جلال میرزااقایی