همچنان جامعه سیاسی ما، محتاج نوعی اخلاق انتخاباتی است

همای گیلان:با توجه به این که زمان زیادی برای شروع فعالیت رسمی نامزدهای انتخاباتی شهرستان ها برای تصدی کرسی نمایندگی مجلس شورای اسلامی مانده، شنیده ها و دیده ها حاکی از آن است که افراد ی برای حضور در انتخابات آینده مجلس (مجلس دهم) پیش از موعد در شهرهای ما در حالمطرح خود هستند( تبلیغات انتخاباتی):

انتخابات مجلس دهم به سرعت در حال نمود در فضای سیاسی کشور است. هنوز ۱۲ ماهی تا انتخابات دهم باقی مانده اما «جریان انتخاباتی» گفتارها و تصمیم های اهل سیاست، روز به روز در حال افزایش است. انتخاباتی شدن فضا، قبل از هر چیز به معنای آن است که دو عامل خود را بر عرصه سیاست تحمیل خواهد کرد. عامل نخست باز شدن فضای بحث و گفت وگفتمان سیاسی و کنار رفتن ملاحظات و مصلحت هاست. نوعی گشایش در فضای سیاسی کشور اتفاق می افتد که اغلب آن را در مقاطع غیرانتخاباتی نمی توان یافت. سیاستمداران شهرستانی، صریح تر، بیشتر و البته بی ملاحظه تر ورود نموده و حرف می زنند و به همان میزان که حجم فعالیت سیاسی آنها رشد می کند احتمال خطا و قصور نیز افزایش می یابد. بنابراین، با اطمینان می توان گفت ضریب خطا دررفتارهای انتخاباتی، ظرف ماه های آینده به طور چشمگیر رشد خواهد کرد.

عامل دوم، تلاش برای جلب رای و نظر مردم است. کمافی السابق، از این به بعد، سیاستمداران در شهرهای ما (به ویژه آنها که بنا دارند به زودی خود را در معرض رای مجدد مردم قرار بدهند) به عنوان نامزد «نظر و عقیده مردم» را در گفتارها و تصمیم های خود بیشتر لحاظ خواهند کرد. این فعالیت احتمالا از جانب آنها که طی سال های گذشته مردم را فراموش کرده بودند و تصور می کردند   حالا وقت آن است که به نحو شایسته تری ورود کنند، شدیدتر مشتاق انجام خدمت خواهند شد. این البته بازار گرمی انتخابات است؛ عیب هم نیست. چه اشکالی دارد که چند ین ماه مانده به هر انتخابات به خاطر جلب رای مردم هم شده نوعی مسابقه خدمت به مردم راه بیفتد؟ در دوران اصلاحات تنها مقطعی که آقایان دوم خردادی به یاد معیشت و زندگی مردم می افتادند همین چند ماهه باقی مانده تا انتخابات بود. فقط در همین روزها بود که می شد شنید کسی در جبهه اصلاحات نمی گوید ما برای «کار دیگری» آمده ایم. اما آفتی که همواره دیده شده و این بار هم بی شک دیر یا زود ظهور خواهد کرد، افتادن در جاده چاپلوسی و سر دادن شعارها و پراندن وعده هایی است که وعده دهنده خوب می داند هرگز و به هیچ شکلی مجال تحقق آن بوجود نخواهد آمد اما فقط به این دلیل که تصور می کند آویختن بدان ممکن است حتی اندکی بر سبد رای او بیفزاید، از آن نمی گذرد.

موضوع انتخابات مجلس دهم اما، بسیار پیچیده تر از آن است که در این دو عامل خلاصه سازی گردد. هیچ تحلیلی درباره انتخابات مجلس دهم کامل نیست مگر اینکه بتواند مجموعه پروژه های پنهان و آشکار خواستگاه مردم را در کنار هم تحلیل کند. تنها در اختیار داشتن این نوع از تحلیل است که اهمیت فرمایشات بسیار مهم و نکته سنجانه رهبر معظم انقلاب اسلامی در انتخابات های گذشته و آینده را عیان می کند. «اگر صادقانه عمل شود قطعاً خداوند کمک خواهد کرد و این کمک الهی نیزگاهی با دست یافتن به توفیق خدمت و مسئولیت است و گاهی هم با توفیق نیافتن برای خدمت در این مسئولیت است.»

همچنان جامعه سیاسی ایران بیش از هرچیز محتاج نوعی اخلاق انتخاباتی است که در آن بازیگران قبل از هر چیز تقوا پیشه کرده باشند و خداوند را بر رفتار خود ناظر بدانند. قصه ساده می نماید، ولی به واقع دشوارترین بخش داستان همین جاست. درک همین یک موضوع کوچک که ما دشمن داریم و دشمن ما بازی هایی طراحی کرده که کشاندن خودی ها به درون آن مهمترین خطر پیش روست، خود گامی بلند به جلو است که البته باز در هنگامه امتحان پاهای بسیاری را می توان دید که در برداشتن این گام واجب و بلند، لنگ شده اند.

بحث درباره پیچیدگی های سیاست داخلی و آرایش های سیاسی، در مقطع فعلی، به راستی فرع بر بحث هایی است که باید آن را «اخلاق حرفه ای سیاست ورزی» خواند. گام اول برای جلوگیری بازسازی تجربه های غم بار گذشته اهتمام به فراگیر شدن این اخلاق است( اخلاق انتخاباتی) .