همای گیلان: محسن باقری چناری فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به مطالب حسن کربلایی دبیر حزب موتلفه استان گیلان علیه غلامعلی جعفرزاده نماینده رشت در یادداشنی نسبت به وی انتقاداتی را مطرح کرد که در زیر می خوانید.
هوالحق
در پاسخ به دعوت آقای کربلایی
آقای کربلایی! از«میدان» نرفته بودیم که بازگردیم
ن والقلم وما یسطرون:
تقریبا همه فعالان سیاسی گیلان و احتمالا قم، آقای حسن کربلایی را بشناسند. وی طی سه – چهار دهه گذشته، سابقه نداشته، جایی مصدر امری باشد، اما از دودکش سقف اش دودی تیره وتار به آسمان برنخاسته و جنجالی بپا نشده باشد. از صدا و سیما، بویژه صدای گیلان، تا دفتر نظارت شورای نگهبان در گیلان که به شخصه صابون تیغ دارش را با تن «مجروح» ام رفاقتی مسبوق به سابقه است تا وقتی کربلایی ها مصدر چنین اموری باشند تن زخم خورده بنده و امثال بنده از جمله مهندس جعفرزاده با این صابون، زین پس هم رفاقت شان پایدارتر خواهد شد! به قول شاعر:
قد خمیده ما سهلت نماید اما بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد
اخیرا پس از معرفی سه وزیر توسط ریاست محترم جمهوری به مجلس شورای اسلامی، نماینده «اول» شهرباران، که لزوما هم تمام مواضع ایشان طابق النعل بالنعل موضع بنده نیست، اما در مجموع در یک آزاد راه مرکب مان را می رانیم و با خدا و خلق اش عهدی بسته ایم که بر سر «پیمان» از بذل جان هم دریغ نکرده و نخواهیم کرد، چه آنزمان که در مقابل دشمن غدار بعثی در دفاع از مُلک و ملت به «پیشوای سفر کرده مان» اقتدا کردیم و چه اکنون که در دفاع از حقوق ملت بر عهد خویش همچنان استواریم همانطوریکه نماینده مردم شریف شهرستان رشت در قامت حامی گزینه ی رییس جمهوری برای وزارت آموزش و پرورش ظاهر شد. مهندس جعفرزاده ایمن آبادی نماینده ای سختکوش و دارای «موضع» است نه خنثی و بر عهدی که با خدای خود و مردمش بسته است پایدار، نه همچون برخی از معدود نمایندگان که بعد از جلوس بر صندلی مجلس فراموش کرده اند که باید از حقوق اساسی ملت دفاع نموده و در راستای آرمان های ارزشمند انقلاب اسلامی، که برای تحقق اش، صدها هزار جوان پاک به شهادت رسیده، به درجه ی رفیع جانبازی نایل آمده، یا به اسارت گرفته شدند و البته «آزاده» گردیدند دفاع نمایند. مهندس جعفرزاده از خیل جانبازان عزیز و یاران شهداست لذا معلوم نیست چگونه فردی که هیچ سابقه ای از «ایثار»گری ندارد با کمال وقاحت نه تنها به جانباز عزیزمان، بلکه به همه ی جانبازان و ایثارگران اینگونه اهانت می کند. تیغ از نیام کلام کشیده، «مفلوج» شان می خواند و انتظار دارد ایثارگران بزرگوار و خانواده های محترم شان نیز در این لجن پراکنی با وی همراه و هم سخن شوند!
معلوم نیست ما را چه شده است که غریبه ای هتاک در استان مان، سی سال است که بر همگان می تازد و از نجابت گیلانی های بزرگوار سوء استفاده کرده، عجیب تر آنکه خود را «حق مطلق» می داند و در راه باطل خود از همه کمک هم می طلبد.
آقای مهندس جعفرزاده هم دانشگاهی سابقم درشیراز، برخوردار از مواضع سیاسی مشخص و با آن سابقه درخشان انقلابی طبیعی ست وقتی سختکوش هم باشد در بزنگاه هایی نظیر معرفی کابینه یا همچون مورد اخیر یعنی معرفی سه وزیر به مجلس سکوت نخواهد کرد. بدیهی است مواضع چنین شخصیتی با مواضع فردی که از انقلاب و اسلام، مبارزه و جهاد، خون و آتش، ایثارگری و جانبازی فقط در جایگاه های امن نشسته و تئوری بافی می کند متفاوت است. قطعا درد مهندس جعفرزاده از نوع درد آقای کربلایی نیست. ایثارگری ارزشمند که عملا تا پای جان برای دفاع از حقوق ملت، انقلاب، اسلام و ایران ایستاد با فردی که با تهمت و افتراء و اشاعه کذب همه عزیزان انقلاب از چپ و راست را می رنجاند باید هم متفاوت باشد. وی با رای اکثریت قاطع مردم شهرستان رشت در همان دور اول برگزیده شد و بخش قابل توجه آرای وی ناشی از حمایت ایشان از دولتی ست که اکثریت قاطع ملت پیش تر در خرداد ۹۲ برگزیدند. بنابراین عجیب نیست وقتی نامزدی مانیفست و شعارهایی را مطرح و به همان اعتبار، اعتماد و آرای شهروندان را بخود جلب کرده است به حکم شرافت، بر سر عهد و پیمانش بماند. بالاخص که آن شخص از جنس آدم های «پاک باخته» ایی باشد که «جان» بر سر «پیمان» گذاشته باشند. شاید درک اش برای امثال آقای کربلایی بسیار سخت باشد که جان بر سر پیمان و ایمان گذاشتن یعنی چه، وگرنه چشم و گوش را نبسته و دهان را نمی گشاد و با «مفلوج» خواندن جانبازی به خیال خود، به تحقیرش، شمشیر نمی کشید. واعجبا که از امثال چون منی نیز نمی خواست که بعنوان خانواده معزز شهدا، جانبازان و ایثارگران به میدان آمده، جعفرزاده ایستاده بر سر میثاق با مردم را، لابد به شکل و شیوه ای سخیف، لگد مال کنیم، گاه شرم از رفتار برخی ها خجالت می کشد!
جناب کربلایی تا جایی که بخاطر دارم در ادوار ماضی کاندیدای نمایندگی مجلس از «شهرباران» بوده اید بالاترین آرایی که موفق به اخذ آن شدید هم، حدود پنج هزار رای بوده است بر این اساس از اعتماد به نفس منحصربفردتان متحیرم. آخر چگونه از زبان مردم چک بلامحل می کشید و به نمایندگی نداشته از جانب ایشان، به کسی که حدود بیست برابر شما از همین «مردم» رای گرفته اینگونه می تازید؟! چون وکیل مردم، به وظایف نمایندگی اش عمل کرده و خواسته بر میثاقی که اسفند ۹۴ با شهروندان «دیار میرزا» بسته استوار بماند؟! باز در اعماق حیرت فرو می روم که می بینم در قد و قامت خانواده معززشهدا،آزادگان و جانبازان ظاهر شده و از جانب آنان، در حالی که در سلک شان نیستید، دعوت می کنید، با جانبازی که با انواع زشت گویی های شرم آور«مفلوج» خوانده اید همان کنیم که خودتان بناحق با زیر پا گذاشتن حرمت رای مردم، سفارش امام (ره) به در «راس امور بودن مجلس» و شان جانبازی انجام داده اید.
جناب کربلایی شما را به این بیت از شعر حافظ متذکر می شوم:
ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش برون کشیدبایداز این ورطه رخت خویش
اگر«فتنه»گری مذموم است، که قطعا هست، اما نامش برآنست، فتنه نمی تواند یک رو و یک سر داشته باشد. چرا همواره اشخاصی را به خطایی منتسب کرده و اثبات نشده، طرف را از بدیهی ترین حقوق اجتماعی و شهروندی اش محروم می کنید؟ آیا همان اندازه که «فتنه» نکوهیده ست «کسب و کار» در بازار فتنه زشت و قبیح نیست؟ آیا امام(ره) بارها در بزنگاه های مختلف که انقلاب در دهه ی اول با آن مواجه بود، تاکید نمی کردند تا اتهامی در «دادگاه صالحه» اثبات نشده است احدی حق ندارد با آبرو و حیثیت اشخاص بازی کند و مگر نه اینکه «آبروی مومن آبروی حق تعالی ست»؟
این سه وزیر معرفی شده توسط رییس محترم جمهوری و رای اعتماد گرفته از مجلس شورای اسلامی در کدام دادگاه صالحه به «فتنه»گری متهم و بدان محکوم شده اند که دفاع یک نماینده ی «جانباز» از آنان چنین شما را برآشفته کرده است؟
آشنای دیرین آقای کربلایی! چرا به صراحت نمی گویی از کجا داری می سوزی، از اینکه «پتک فتنه» بی اثر شده و این حربه دیگر در مقابل رقبای سیاسی تان کارایی ندارد، اینقدر شما را عصبانی کرده که بروی صاحبان اصلی انقلاب شمشیر می کشید؟!
اکنون بنا به خواسته شخص شما، این دلنوشته را می نگارم، که مصرانه از خانواده ی معزز شهدا،ایثارگران، آزادگان و «جانبازان» خواسته بودید «وارد میدان شده» و نسبت به حرکت مهندس جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم شریف شهرستان رشت موضع گیری کنیم.
اینهم اجابت درخواست عاجل شما!
واما کلام آخر؛ آقای مهندس جعفرزاده بعنوان نماینده مردم، جانانه و در کمال انصاف و صداقت از دولت برخاسته از آرای ملت حمایت کرده و می کند به او درود می فرستم و محضرشان عرض می کنم«چون دلآرا میزند شمشیر سر ببازیم رخ نگیریم». حتی اگر برخی از مواضع وی یا بخشی از عملکرد دولت را در سطح ملی و محلی نپسندیم اما باید «حد» نگه داشت و کلام خدا را به گوش جان شنیده و بدان بی چون و چرا گردن نهاد که فرمود: وای بر عیب جویان هرزه زبان…!
والسلام علی من التبغ الهدی
محسن باقری چناری
جانباز بالای پنجاه درصد
//گیل خبر