وزارت آموزش و پرورش یا وزارت خیرین !؟
به قلم علیپور نیاول، مدیر مسئول همای خبر(گیلان)
جامعه ای می تواند به رشد وتوسعه برسد که آموزش ،مهمترین مسئله اش باشد.
اموزش وپرورش یک دستگاه مولد است که اگرتولیداتش مثل ایران خودرو وسایپا بی کیفیت باشد، هم موجب افزایش آمار تصادفات ومرگ ومیر می شود و هم تعادل وروح وروان جامعه بهم میریزد. خروجی کارخانه آموزش و پرورش ، باید مدیران باسواد،متخصص و متعخد باشد تا جامعه به قله پیشرفت برسد ودر هیچ جامعه ای رشد و توسعه بدون اموزش وپرورش پیشرفته ، اتفاق نخواهد افتاد.
اگر امروز شاهد بی سوادی در بدنه مدیریت هستیم، به این دلیل است که آموزش وپرورش ما بیمار است .علاج این بیماری در دستان دولت و مجلس است .اما شواهد، حکایت از آن دارد که آموزش وپرورش ، مسئله ی اول جامعه نیست.سیاست یک بام ودو هوای دولتمردان در امور اموزش وپرورش،پایین بودن حقوق فرهنگیان با توجه به تورم های ایجاد شده و در نتیجه چند شغله بودن آنان ،وجود مدارس هفتگانه و حضور دانش اموزان پولدار در مدارس غیرانتفاعی،
اقبال دانش اموزان به کلاس های خصوصی ،استعداد کشی فرزندان ضعیف جامعه به جهت عدم تمکن مالی،
عدم تزریق اعتبارات دولتی
به مدارس ،دوگانگی سیاست اموزش و پرورش در دریافت کمک مالی اولیا به مدارس و تشویق اموزش وپرورش در ایجاد رقابت بین مدیران مدارس در شناسایی خیرین و اخذ اعتبار مالی از این طریق ، مهمترین مشکلات اموزش وپرورش می باشد.
در تشریح تشویق ورقابت مدیران مدارس در جذب کمک های مالی از سوی خیرین باید گفت امروز مدیران مدارس کاسه گدایی به دست گرفته اند و منت کش افراد مختلفی از اولیا پولدار تا خیرین می شوند تا بتواند امور مدرسه را اداره کنند.در حالیکه دنیا به سمت کار عملی و تدریس مهارت های زندگی ،اجتماعی و شغلی پیشتازی می کند ما هنوز دل به درس های تئوری داده ایم که این هم بعداز مدتی از حافظه پاک خواهد شد.ضمن انکه مدارس فقیر نشین و روستایی ما هنوز از داشتن یک کامپیوتر ساده بی بهره اندو یا هر اداره و سازمانی یک روز را از کارکتان خود تجلیل به عمل می آورند و دغدغه ای جهت صرف هزینه ها و هدایا ندارند اما روز تجلیل از معلمان برای مدیران شهرستانها روز بسیار پر دردسری به جهت جذب هزینه خواهد بود و قطعا چندین ساعت از وقت مدیران اموزش وپرورش شهرستانها پشت در شهرداران صرف خواهد شد تا بتوانند شهرداران را جهت تقبل قسمتی از هزینه ها متقاعد کنند. جان کلام آنکه اگر خواهان پیشرفت در جامعه هستیم خیلی سریع باید نگاه وسیاست مان را نسبت به اداره کردن اموزش وپرورش تغییر دهیم.تزریق اعتبارات دولتی مکفی ،اهمیت بیشتر به موضوع اموزش ،
جایگزینی مهارت های زندگی، شغلی و اجتماعی در مدارس ، به جای درس های بی فایده، ایجاد معاونت اقتصاد در وزارت اموزش وپرورش به جهت ایجاد شعبات اقتصادی درامدزا ،توجه و غربالگری در جذب کارکنان امور اداری اموزش وپرورش مناطق ، یکپارچگی اموزش در لوای مدارس دولتی و ارتقای حقوق کارکنان، مهمترین مسایل برای نجات اموزش وپرورش می باشد.
انتهای پیام/ همای خبر