“پروانه” ی ساخت زمین صادر شد!/محمد سلیمانی

اختصاصی همای گیلان:نازنین مقدم ناز دختر باعث خلقت، مام پدر و باعث خلقت باعث باعث خلقت و بیت المعمور آسمان، زمین سرد را  بهشت آسمانی نمود و چنین زمان، زمین، زمین شد!

مام پدر یعنی همین! او از پدر است اما اگر او، نبود پدر را نمی آفریدند!

ای که تو بذر بهشتی که خدا در زمین کاشت!

آی طوبای خدا !

جوانه ی روی خندانت، ریشه ی متصلی است که شاخه ی آن را حور بهشت ناز می کند و بر گلبرگ آن بوسه می زند.

آسمان پیش مقدم تو زانو زد و فلک هفتمین سرک می کشد تا از روی خندانت تابشی برگیرد همان گونه که موسی (ع) از دور برای اقتباس نور خداوند سرک کشید …

ملک بر ملک شادباش می گوید و جبریل بر پهنه ی آسمان ستاره می پاشد … گرچه در برابر نور تو “زهراء” آفتاب ها هم فروغی ندارند..

منشأ بوی گلهای بهاری نیز کشف شد یا ریحانه ی نبی! یقین دارم زمین به بوی تو هرسال بهار می شود و دست سبز آفرین تو گلها را به شوق فرزند موعودت به سوی آسمان می کشد.

آی درخت حیات!

ای فرزند سی و سومین ذریه ی آسمانی ابراهیم!

سی و سه بار نامت را چون تسبیح مسمی به نامت می برم و محبتت را رشته ی تسبیح قلب پاره پاره ام می نمایم و چرا که برترین ذکر خدای متعال، که تنها چیز است که قلب را آرام می کند را به نام تو ثبت فرمودند و تسبیحات تو مُهر پایان نماز من است …

ای که اسرار خدایی و سِرّ ذکر او و راز آرامش قلب زار زمین…

مادر جان!

 سپاس که در پایان دوران، به همراهت، نوزادی دیدنی را ادر آغوش گرفتی و او را چونان پهلوانان هاشمی بار آوردی تا پیش نمایش از شهسوار موعودت باشد؛

 فرزندی از نسل تو و از جنس موعود،

روح الله الموسوی الخمینی (ره)

او را به ما هدیه فرمودی و به میدان فرستادی!

روح خدا، چنان کمر سپاهیان ابلیس را شکست که ناله هایشان همه جا را پر کرده!

ای مادر چشمه ها!

ای سِرّ آرامش!

قلب زمین خیلی نا آرام است،

شاید آن راز و سِرّی که در نهاد مبارک تو مستودع است همان رازی است که ۱۱۴۲ سال از نهفتن آن گذشته است؛ .

.

.

“م . ح. م . د” ِ آخَر …

مادرا …

مسیحت را بخوان و موی پریشانش را شانه زن و شمشیرش را حمایل کن و او را اذن میدان ده …

و تو را درود و سپاس باد برای آنکه زهرایی …

سال روز میان ریحانه ی حضرت فاظمه الزهراء (س) نبی و فرزند دلبندش، حضرت روح الله الموسوی الخمینی (ره)خجسته ی ظهور باد …