اختصاصی همای خبر:کشور ما هر چقدر به جلو حرکت می کند با معضلاتی بیشتر و روزمره مواجه می گردد بطوریکه بیان اینگونه معضلات برای رسانه ها شرم آور است چرا معضل پنهانی نیست که کسی نداند بلکه عموم مردم آن را می ببینند و با درد های جامعه می سازند و بیان آن از سوی رسانه ها خیلی با استقبال مردم مواجه نمی گردد چرا که می گویند نوشتن های شما چه فایده دارد کدام مشکل حل شده است .رسانه باید به موضوعاتی بپردازد که دیگران آن را نمی بینند بارک اندیشی وظیفه رسانه است که وجه تمیز او با دیگر مردم می شود.
وضعیت شهرداری ها به حدی رسیده است که بسیاری از شهرهای کوچک از پرداخت حق و حقوق کارکنان خود عاجزند چه برسد اینکه به کارهای عمرانی بپردازند.
در چندین سال گذشته ما آسفالت را جزء افتتاحیه ها به حساب نمی آوردیم چرا که آن را کار ذاتی شهرداری می دانستیم اما امروز ترمیم آسفالت کوچه ها برای مردم آرزو شده است چه برسد به روکش آسفالت.
قصه غم انگیز تر از این موضوع خیابان اصلی است که متولی آن راهداری و حمل نقل جاده است که خیابانهایی محل تردد هیچ شباهتی با خیابان آسفالته ندارد .سطح ناهموار ،برامدگی هوایی که بر اثر لگه گیری ها آسفالت حاصل شده است تنها بخشی از کتاب این داستان غم انگیز است.خودروهای نامناسب وبی کیفیت و جاده های ناهموار بر اعصاب راننده اثر می گذارد و شاید به همین دلیل است که مردم ما در هنگام رانندگی بسیار عصبانی هستند وعقده های خود را بر سر همدیگر خالی می کنند.