همای گیلان: کابینه دولت یازدهم یکی از پاشنه آشیل های روحانی بود که حتی مورد انتقاد هم طیفان دولت تدبیر و امید نیز قرار گرفت. یکی از مهم ترین انتقادها به تیم مدیریتی دولت، سن بالای مدیران بود. نماد عدم وجود نیروهای جوانی در دولت نیز در آقای نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت خلاصه می شد، وزیری که به اعتقاد اقتصاددانان همسو با دولت نیز عملکرد ضعیف او از جمله دلایل اصلی رکود حاکم در عرصه صنعت است. نعمت زاده در سفرهای استانی اش هم با مشکل شنوایی مواجه بود و مدیران اغلب مجبور بودند هر حرف را دو یا سه بار تکرار کنند تا آقای وزیر صدایشان را بشنود!
اما نعمت زاده تنها مدیر دولت یازدهم نبود که با مشکل جسمی رو به رو بود؛ بسیاری از استانداران دولت روحانی نیز از این شکل رنج می بردند. نجفی، استاندار گیلان چهار سال سخت را در مقام استانداری گیلان طی کرد. سختی این چهار سال نه به خاطر تلاش بیش از حد، بلکه به دلیل مشکلات جسمی ناشی از پیری بود که آقای نجفی با آن دست و پنجه نرم می کرد. استاندار گیلان مدت ها به دلیل مشکلات جسمی ناشی از درد کمر و پا در افتتاحیه ها با عصا حضور پیدا می کرد و شدت درد به او اجازه نمی داد تا آخر جلسات دوام بیاورد.
علاوه بر این، عملکرد نجفی در مقام استانداری گیلان نیز چندان قابل دفاع نبوده است. آقای نجفی عملکرد تمام استان را در منطقه آزاد انزلی که خواهرزاده اش ریاست آن را برعهده دارد خلاصه کرده است. شاید به همین دلیل بود که روحانی در سفر به گیلان برخلاف عرف معمول اصلا رشت نیامد و یکسره راهی منطقه آزاد انزلی شد!
در باره عملکرد استاندار گیلان گفتنی ها بسیار است. اما در شرایطی که رییس جمهور در شعارهای انتخاباتی اش از اصلاح کابینه سخن گفته است، تغییر استاندار گیلان محتمل به نظر می رسید. حال باید این سوال را پرسید، جانشین دکتر نجفی در استانداری گیلان چه کسی می تواند باشد؟
۱ـ کیوان محمدی
یکی از بزرگترین خسارت هایی که در چهار سال دولت یازدهم به گیلان وارد شد، رقابت در تیم اقتصادی دولت در گیلان بود. تیم اکبر ترکان، مشاور رییس جمهور و تیم محمد باقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه. هر کدام از این دو شیفت کلیدی دولت تلاش می کردند که تیم خود را در گیلان مستقر کنند. در مورد استانداری گیلان زور ترکان به نوبخت چربید و نجفی که زمانی در منطقه آزاد کیش سمت داشت به استانداری گیلان رسید و خواهرزاده اش را هم، به عنوان رییس سازمان منطقه آزاد انزلی منصوب کرد. در مقابل نوبخت نیز توانست کیوان محمدی را که از نیروهای امین او محسوب می شود به عنوان رییس برنامه و بودجه گیلان منصوب کند.
در سه سال اول رقابت، این دو گروه، گیلان درگیر یک جنگ پنهان بر سر قدرت کرد که نتیجه اش کاهش سهم گیلان از بودجه کشور بود. عرض اندام طرفین بیش از همه در پروژه آزاد راه قزوین رشت گیلان عیان شد. جایی که نوبخت هر بار با تیم همراه از پروژه بازدید و گزارش خبری و تصویری مفصلی را از بازدیدش منتشر می کرد. در یک سال آخر که روحانی در معرض خطر از دست دادن پست ریاست جمهوری بود، اصطکاک نوبخت و نجفی به حداقل رسید. اما از بین نرفت. با توجه به انتقادات مطرح شده در باره ی عملکرد نجفی و علاقه او به پست های اقتصادی بعید نیست که در آغاز به کار دولت دوازدهم زور نوبخت بچربد و رویای استاندار شدن کیوان محمدی به حقیقت بپیوندد.
۲ـ محمدجعفر علیزاده
معاون وزیر مسکن و شهرسازی در دولت احمدی نژاد که مدتی نیز معاون عمرانی استانداری اصفهان بود، با سابقه ی معاونت استانداری گیلان، دیگر گزینه ی محتمل برای استانداری گیلان به نظر می رسد. به خصوص اینکه علیزاده در دوره احمدی نژاد نیز یک چهره اجرایی بود و وارد دسته بندی های سیاسی نشد. شاید برنده نزاع پنهان نوبخت و ترکان و نجفی، فردی مثل علیزاده باشد.
۳- محمد حسن اصغریان
معاون برنامه ریزی و منابع انسانی استانداری گیلان در حیات سیاسی یک دهه اخیر خود نشان داده که قدرت خوبی برای عبور از افراد بالا دستش را دارد. او از جمله چهره هایی است که در دعوای نجفی و نوبخت به وقتش طرف هرکدام از این دو را می گیرد. او که پنج سال در دولت احمدی نژاد رییس سازمان صنعت معدن و تجارت و معاون استاندار بود، با روی کار آمدن دولت یازدهم نیز فاصله کوتاهش را با کرسی استانداری حفظ کرد تا دریک فرصت مناسب بتواند به این جایگاه دست پیدا کند. اصغریان ارتباط خوبی هم با نهادهای حاکمیتی دارد و این می تواند برای او امتیازی محسوب شود.
۴- هادی حق شناس
نماینده ی سابق انزلی و مدیر اسبق اداره بناد رو کشتیرانی استان گیلان نیز می تواند یکی از گزینه های احتمالی پست استانداری گیلان باشد. او در آغاز به کار دولت یازدهم، پست استانداری تهران را نپذیرفت و مدت کوتاهی مسوولیت یکی از معاونت های سازمان بنادر و کشتیرانی را بر عهده داشت، حق شناس که در انتخابات مجلس دهم رد صلاحیت شد، از معدود اصلاح طلبانی است که دولت روحانی برای پست های مدیریتی استان به او روی خوش نشان داده است.
۵- سید احمد حسینی
رییس ستاد روحانی در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری علی القاعده باید از گزینه های صاحب حق برای پست عالی ترین مقام اجرایی استان باشد. اگر چه سابقه ی سیاسی حسینی و مواضع سیاسی تند او، شانس او را برای رسیدن به این پست به حداقل می رساند. چون روحانی نشان داده که حاضر نیست برای چنین پست هایی هزینه ی سیاسی پرداخت کند.
۶- ابوذر ندیمی
نماینده سابق مردم لاهیجان و سیاهکل در مجلس شورای اسلامی که در سال ۱۳۹۴ با اینکه اصلاح طلبان او را در فهرست نامزدهای مورد حمایت خود برای انتخابات مجلس دهم قرار دادند، اما در این دور از انتخابات با شکست در برابر رقیب خود ذبیح الله نیکفر از حضور در مجلس بازماند. در تیر ۱۳۹۴ نیز محمدباقر نوبخت، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور ندیمی را به عنوان مشاور خود در این سازمان منصوب کرد. از آنجایی که وی چه در دوران نمایندگی اش و چه پس از آن، از حامیان و ارادتمندان حسن روحانی و محمد باقر نوبخت محسوب می شود، می توان از وی به عنوان یکی از گزینه های استانداری گیلان نام برد.
در کنار این افراد حتما اکبر ترکان برای جانشینی نجفی گزینه ای دارد و مسعود سلطانی فر هم اگر چه در مقام وزیر ورزش از قدرت تأثیر گذاری بالایی در دولت برخوردار نیست، اما بدش نمی آید که به خاطر چهار حضور در گیلان، در تعیین استاندارگیلان نقش آفرینی کند.
بر اساس شنیده ها احتمال رفتن نجفی از استانداری گیلان بسیار زیاد است اما تجربه ثابت کرده که از دولت روحانی نباید انتظار مدیری تازه نفس را داشت چرا که آقای رییس جمهور نشان داده علاقه ای به ریسک های حداقلی نیز ندارد./گیلانستان