۱۲ فروردین ۵۸ آری به  نظام مردم سالاری دینی بود/فرهاد پردخته

اختصاصی همای گیلان،«ما همواره پاسدار خون شهداء و نظام مردم سالاری دینی هستیم»

 

 امروز همه تلاش دشمن استکبارخارجی و دشمنان نفوذی داخلی این است که ما از نظام مردم سالاری خود دست بکشیم؛ غافل از این که،«جمهوریت»و «اسلامیت» در ۱۲ فروردین ۵۸ با رای «آری» مردم در پای صندوق های رای متبلور شد و آرمان های آنها با انقلاب اسلامی که در شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» خلاصه می شد، تحقق یافته است، و می رود که به بالندگی برسد.

در واقع مردم مسلمان ایران با انقلاب اسلامی، نظامی می خواستند که متکی به رای مردم بوده و ارزش های الهی و قرآنی در تمامی شئون حاکمیت آن جاری شود و استقلال و آزادی را برای آنها به ارمغان آورد.

جمهوری اسلامی هم که هدف نهایی مردم در شعار«استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی»عنوان شده، عبارت است از اتکا داشتن و تعیین کننده بودن رای مردم در سرنوشت خود و کلیه امور اجرایی کشور به گونه ای که  ارزش های الهی و قرآنی بر آن حاکم باشد؛ که البته جریان نفوذ در این میان صدماتی را بدان وارد کرده است.

امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در این باره می فرمایند:«مردم در این روز همه به ندای آسمانی واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لاتفرقوا لبیک گفتند و به اتفاق آرا به جمهوری اسلامی رای مثبت دادند و رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند».

به نظر می­رسد تبیین مقام معظم رهبری درباره مردم سالاری دینی تمام کننده بحث باشد:

«جمهوری اسلامی [هم بر این] دو پایه استوار است: یکی جمهوری، یعنی آحاد مردم و جمعیت کشور، آنها هستند که امر اداره کشور و تشکیلات دولتی و مدیریت کشور را تعیین می­کنند و دیگری اسلام، یعنی این حرکت مردم بر پایه تفکر اسلام و شریعت اسلامی است… . در چنین کشوری اگر حکومتی مردمی است، پس اسلامی هم است.» (امام خامنه ای مد ظله والعالی)

«[در چنین] نظام اسلامی، یعنی مردم سالاری دینی، مردم انتخاب می­کنند، تصمیم می­گیرند و سرنوشت اداره کشور را به وسیله منتخبان خودشان در اختیار دارند؛ اما این خواست و اراده مردم در سایه هدایت الهی [است و] هرگز به بیرون جاده صلاح و فلاح راه نمی­برد و از صراط مستقیم خارج نمی­شود.» (امام خامنه ای مد ظله والعالی).

به گواه تاریخ ، مردم سالاری از شعار تا واقعیت بسیار متفاوت است و حقیقت آن جز در حکومت صالحان یافت نمی شود و عالی ترین شکل و نماد چنین حکومتی در صدر اسلام پس از مدینه النبی، حکومت علوی  امیر المومنین (ع) بوده است که در مدت کوتاه خلافت و علی رغم درگیری های ناخواسته و تحمیلی نظامی در حوزه اسلامی که امکان کار بیشتر را از حضرت علی (ع) در زمینه حاکمیت یک نظام دینی مردم سالار گرفت و نهایتا نیز با شهادت ایشان این تجربه ناتمام ماند، توانسته است چشم تاریخ و دوست و دشمن را به خود جلب کند؛حرمت نهادن به مردم، حقوق آنان را پاس داشتن، دل به حال آنان سوختن و همراهی با ضعیف ترین مردم و ایجاد فضای باز انتقاد و سؤال و استیضاح و مشورت خواهی و ده ها مقوله دیگر که از علایم یک نظام حکومت مردم سالار دینی است همه در حکومت کوتاه علوی گرده آمده و به نظر می رسد اگر امروز شیعه و سنی به دور از تنش های و تعصبات مذهبی و فرقه ای، بر روی این تجربه حکومتی متمرکز شوند و مطالعات و پژوهش های مؤثری را انجام دهند و در عمل به این سیره نیر وفادار بمانند، این امر خود می تواند یکی از محورهای وحدت میان مذاهب مختلف اسلامی ، امت مسلمان و حتی ادیان دیگر باشد.

به جا است در شرایطی که در سال امیر مؤمنان به سر می بریم و از سوی دیگر جمهوری اسلامی به دلیل پیشرفت در الگوی اسلامی ایرانی ، تمدن نوین را در سطح جهانی و عرصه روابط بین المللی در حال بنیانگذاری است و از جایگاه ویژه ای برخوردار گشته است؛ بیشتر تلاش کنیم تا شایسته‌سالاری در جامعه ما به‌عنوان یک راهبرد محقق گرد ؛ در حقیقت به هدف تقویت نظام مردم‌سالاری دینی یا تقویت جمهوری اسلامی به‌عنوان یک نظام سیاسی نزدیک‌تر شده‌ایم و ۱۲ فروردین ۵۸ رای آری مردم فهیم ما نتیجه داده است.

نکته‌ای که باید در جای خودش آسیب‌شناسی شود آن است که ما در طی این چند دهه، چقدر در حوزه شایسته‌سالاری در جامعه موفق بودایم؟ آسیب‌های ما چه بوده؟ و از کجاها صدمه خوردایم؟ از مهم‌ترین آسیب‌ها که نباید از آن غفلت کرد، بحث نفوذ دشمن است؛ ما دشمنان سرسختی داریم که همواره تلاش می‌کنند از همین مکانیزم‌های موجود در نظام مردم‌سالاری دینی – یعنی انتخابات و هم پرسی از طریق نفوذ دادن  منافقین  داخلی و ایادی خارجی به نظام ما ضربه وارد کنند؛ آن چیزی که ما را تهدید می‌کند منافقینی هستند که پشتوانه‌شان جریانات قدرتمند خارجی یا جریانات سیاسی و گروه هایی است که در داخل به صورت منفصل ومتصل شکل گرفته اند ودر ایامی خاص مثل انتخابات ها  شکل می‌گیرند. در صورت نفوذ نفوذیها در پست‌های سیاسی، شدیدترین ضربات و آسیب‌ها را نظام مردم‌سالاری دینی خواهد خورد؛ این آسیب‌ها، آسیب‌های دیگری را در سایر حوزه‌ها می‌تواند پدید بیاورد؛ لذا یک تلاش همه‌جانبه هم از ناحیه مسئولین و هم از ناحیه مردم با بصیرت در جهت تقویت این حوزه نیاز است تا ما در این حوزه آسیب  انتخاب افراد در پست های حساس نظام  مصون بمانیم با حضور افرادشایسته ؛ ونظام مردم سالاری دینی نیز به سرمنزل مقصود خود برسد با مدیریت جهادی.

 نظام اسلامی و متولیان امر امروز به ویژه دستگاه ها و نهادها و مسئولین مسائل کلان فرهنگی کشور دین خود را به آن امام همام(امام راحل) و منویات ولی فقیه زمان ادا کنند؛ و با ارائه راهبردهای موثر آینده نگر و به روز، این تجربه حکومتی را در عرصه جهانی، یکبار دیگر در عمق راهبردی ،جهانیان را متوجه مردم سالاری دینی ناب اسلامی ایرانی کنند؛امری که قرن ها از اسلام مغفول مانده و به نظر می رسد جز این راهکار برای مشکلات امروز بشری در سطح جهانی راه دیگری وجود ندارد؛ به این معنا که استقرار نظم اجتماعی بر پایه دین اسلام ناب محمدی (ص) و رای مردم آذادیخواه دنیا جدی گرفته شود و به عنوان یک برون رفت بی بدیل از معضلات و ناکارآمدی های نظام های دموکراتیک و غیر دموکراتیک در مناطق مختلف جهان و منطقه جهان اسلام مورد بازنگری عمیق اندیشه ورزان و اصحاب فکر و فرهنگ و برنامه ریزان تمدن نوین اسلامی ایرانی  قرار گیرد و با دان طرح های الگوی نوین اسلامی ایرانی پیشرفت در جهت رسیدن به حکومت اسلامی موثر  هم برای داخل و هم برای خارج از مرزهای جغرافیایی در جهت استکبارستیزی گام ها را استوارتر برداریم تا نظام مردم سالاری دینی ما از آسیب ها محفوظ بماند و تعالی برسد.ان شاء الله.

 «ما همواره پاسدار خون شهداء و نظام مردم سالاری دینی خود هستیم»

با کانال همای خبر همراه باشید