از طرف دیگر ایران کاربرد انرژی هستهای خود را صلحآمیز و در راستای اهداف علمی و انرژی و پزشکی خود میداند و ادعا دارد علم و جامعه امروز نیاز به انرژی هستهای دارد به هر حال ما در چهارراهی قرار گرفتهایم که باید مسیر عاقلانهتر و هموارتر را همراه با دیپلماسی هوشمند و قدرتمند به کار گیریم و چه بسا مذاکره یکی از بهترین راههای دیپلماسی در این شرایط برای نجات ایران است .البته مذاکره چارچوبهایی دارد که یقیناً سیاستمداران ایرانی به آن واقف هستند که یکی از شروط مذاکره قرار گرفتن در شرایط برابر به دور از هرگونه جبری میباشد.
یادمان باشد از دیدگاه نوام چامسکی آمریکا برای آغاز جنگ از روشهای شناخته شدهای پیروی میکند که اول از همه تراشیدن یک دشمن است ،دشمن تراشی به منزله حمله به آن دشمن نیست. اگر دشمن قوی باشد و قدرت مقابل داشته باشد، آمریکا هرگز درصدد حمله به او بر نمیآید بلکه از او تنها استفاده تبلیغاتی میکند( مانند اتحاد جماهیر شوروی سابق).
آمریکا کشورهای مفلوک و بیدفاع را انتخاب میکند، آنها را بزرگنمایی میکند و به صورت دشمن واقعی و خطرناکی به خورد آمریکاییان و کنگره میدهد و پس از کسب اطمینان از اینکه خطری او را تهدید نمیکند به او حمله مینماید.
از طرف دیگر چامسکی معتقد است که آمریکا در جنگ ،به بهانه دفاع ،کلیه امکانات دفاعی و تسلیحاتی کشور مورد حمله را از میان میبرد و همه تاسیسات زیربنایی آن را نابود میکند تا بازار بزرگی به گستردگی یک کشور- برای دوره بازسازی ارتش و تاسیسات زیربنایی آن کشور برای خود یا متحدین خود به وجود آورد.
حاکمیت آمریکا جنگ را چون تزریق دارو به بدنه اقتصاد بیمار میداند و به همین دلیل برای صنعت جنگ بیشترین سرمایهگذاری را انجام میدهد حال باید با شناخت دقیقتر و واضحتر امروزه به مواضع ترامپ در قبال ایران نگاه داشته باشیم تا بتوانیم با توجه به افکار ترامپ و ساختار دفاعی و نظامی آمریکا شرایط هوشمندانهای برای ایران رقم بزنیم.