⭕️ با وجود ویروس کورنا و تعطیلی باشگاه های ورزشی فقط خدا میداند تکلیف مربیان ورزشی چه میشود!؟ ⭕️ چرا مربیان ورزشی از بیمه و بازنشستگی برخوردار نیستند؟ /به قلم سید رضا میر حسینی

اختصاصی همای گیلان:♦️مربیان ورزشی که سالها در باشگاه ها و زمین های ورزشی برای تربیت جوانان کشورمان زحمت کشیدند و باعث افتخار افرینی فرزندان این سرزمین شدند حال با تعطیلی بسیاری از باشگاه های ورزشی، بدون هیچ درامدی در گوشه خانه نشسته اند. مربیان ورزشی کسانی هستند که سالها در عرصه ورزش، عمر عزیزشان را صرف نمودند و در میانسالی و دوران پیری بخاطر اسیب های ورزشی دچار بحران های شدیدی میشوند که متاسفانه بدون بیمه و بازنشستگی حتی از پس هزینه های اولیه درمان و زندگی بر نمی ایند. همانطور که مستحضرید ورزش و تحرکات بدنی، یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت جامعه است که فقط مربیان ورزشی میتوانند در این راستا تاثیر مثبت داشته باشند و انرا هدفمند کنند، که خوشبختانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مربیان در عرصه های مختلف ورزشی خوش درخشیدند و موفق شدند علاوه بر سلامت جامعه ، افتخارات زیادی در سطح بین المللی ، اسیایی و جهانی کسب نمایند ،شایسته نیست کسانی که عمرشان را صرف سلامت جامعه و افتخارافرینی فرزندان سرزمینمان نموده اند حال بدون بیمه و بازنشستگی سالهای اخر عمرشان را در گرفتاری و مشکلات بگذرانند.در دنیای معاصر ، ورزش به عنوان پدیده ای موثر در همه ی جوامع جایگاه ویژه ای پیدا کرده است ولی متاسفانه در کشورمان به مربیان ورزشی اهمیت نمیدهند و مربیگری شغل محسوب نمیشود به همین خاطر تا بدین لحظه هیچ اقدامی برای بیمه کردن مربیان فعال ورزشی صورت نگرفته است.اگر همه ابعاد ورزش را در جامعه مورد بررسی قرار دهیم می بینیم اهمیت ورزش در جامعه بسیار بالا میباشد، به طوریکه، ورزش بخش بسیار مهمی از فرهنگ ملت ها در جهان امروزی میباشد . سر فصل روزنامه ها، خبرگزاریهای مختلف ، برنامه های تلویزیونی در کل دنیا و شبکه های اجتماعی جایگاه آن را کاملا روشن ساخته است . اعلام موفقیت و شکست در مسابقات مختلف ورزشی میلیون ها نفر را شاد یا ناراحت می سازد . جذب میلیون ها نفر تماشاچی در استادیوم ها ، هزاران نفر در باشگاه های ورزشی ،حمایت تماشا گران و استقبال آنان از تیم های مورد علاقه در رشته های مختلف ورزشی ، حمایت بخش خصوصی از تیم ها و افراد در رشته های مختلف ورزشی نشان از اهمیت بالای ورزش در جوامع میباشد حال چرا در ایران مربیگری شغل محسوب نمیشود و مربیان ورزشی بیمه و بازنشستگی ندارند؟ چه نهاد یا سازمانی وظیفه حمایت از مربیان ورزشی خود را دارد؟ چرا سازمان ورزش و جوانان هیچ اقدامی برای این معضل بزرگ انجام نداده است؟

مربیان عزیز کشورمان بسیار مظلوم واقع شده اند، حتی بیشتر انها توان پرداخت بیمه خویش فرما را ندارند،اگر قبول کنیم مربیان نقش بزرگی در سلامت و پایداری یک جامعه دارند باید توجه ویژه ای به انها شود.مربیان ورزشی تنها کسانی بودنند علاوه بر سلامت جسمی ، باعث بالابردن فضایل اخلاقی و معنوی فرزندانمان شدند که هیچ وقت در جامعه دیده نشدند و همیشه گمنام باقی مانند .
برای داشتن جامعه ای سالم و پویا باید به مربیان ورزشی ان جامعه اهمیت داد اگر مردم و جوانان به سمت ورزش و سلامتی هدایت نشوند شور و نشاط در جامعه پایدار نمی ماند. ارتقای فرهنگ ورزش در جامعه یکی از مهمترین از عوامل در ایجاد نشاط اجتماعی است که این مهم باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد. انشاءالله برای مربیان باسابقه ای ورزشی که سالهای زیادی از عمرشان را صرف سلامت جامعه و مردم و افتخارافرینی نموده اند چاره ای اندیشیده شود تا انها نیز در دوران بازنشستگی دچار بحرانهای مالی نشوند و به زندگی خود ادامه دهند.
امیدواریم با نگاه ویژه مسئولین مشکل بیمه و بازنشستگی مربیان ورزشی ما هرچه زودتر حل شود.

سیدرضا میرحسینی
مربی و داور رسمی فدراسیون کاراته
مربی امادگی جسمانی و قایقرانی
(استان گیلان)

باکانال همای خبر همراه باشید.http://@homaygilanir