اختصاصی همای گیلان»دوره ای روستای ما زمین فوتبالی با نام مسجد پوشان داشت. دورش درخت و باغ ، مزرعه بود .نوجوانان ، جوانان و بزرگان و پیشکسوتان محل دور هم جمع می شدند و فوتبال بازی می کردند، و یا فوتبال تماشا می کردند .
زمانی آن قدر بازیکن در محل و زمین مسجد پوشان بود که مجبور می شدیم برای جلوگیری از اختلاف بین بازیکنان ، چند تیم درست نماییم و گروهی باز کنیم .
زمین کوچک محل از نظر وسعت کوچک بود ، اما به اندازه یک دنیا خاطره در خودش جمع کرده است . فوتبال بازی می کردیم، می خندیدیم، شوخی می کردیم ، ادای استقلال و پرسپولیس را در می آوردیم ، کری ابی و قرمز را به رخ همدیگر می کشیدیم ، جالبتر اینکه گدشته دور کرهای ابی و قرمز روال داشت .
از طرفی هوای همدیگر را داشتیم ، دعوا میکردیم اما کینه نداشتیم . کجا رفت ان شور و شادی ها و دور همی های فوتبالی ؟
به عکس ? زیر اندکی با دقت نگاه کنید ، دوستی و رفاقت در آن موج می زند. دست ها روی شانه همدیگر،و رفاقت گویای یکی از آن روزهای زیبا است .
لطفا به چهره خندان زنده یاد حسن ابراهیمی (روحش شاد ) جوان درسخوان و جویای نام که اینده درخشانی داشت کمی با تعمق نگاه کنید.
چه بودیم ؟ و چرا امروز از هم دوریم؟ و چرا دیگه آن شور و علاقه فوتبالی و ورزش در محل دیده نمی شود ؟
حالا که همه درگیر زندگی و مشکلات اقتصادی هستند ایا بهتر نیست انانی که در محل و یا شهر هستند گاه گاه دورهمی فوتبالی داشته باشند و عکس های آن را در کانال محل ما به اشتراک بگذارند تا یادی کنیم از همه فوتبالیست های محل و فوتبال دوست ها پیشکسوت و بزرگان .
ایا نمی شود حالا که مدرسه محل تعطیل شده . شورای محترم و یا بزرگان محل تدبیری بیاندیشند و با آموزش و پرورش رودبنه صحبت کنند و از حیاط مدرسه برای والیبال و یا بازی گل کوچک راه بیاندازند ؟
تا هم بزرگان محل وقتشان را در حیاط محل دور همی سپری کنند و هم بچه محل های فوتبالیست حاضر در محل و شهر ، در تعطیلات دوباره دور هم جمع شوند و شادی ، سلامتی روحی و روانی را دوباره احیا کنند ؟