«فلسفه قیام امام حسین»/دکتر رحیم پور دکتری اقتصاد

اختصاصی همای گیلان:?مقدمه?

در سال ۳۵ هجری،«امام
علی»به قدرت رسید و پنج
سالی هم،بر مسند بود.

«امام حسن»؛شش ماه،
در قدرت بود و با«معاویه»؛
صلح کرد و کناره گرفت.
بدین شرط که«معاویه»؛
جانشین،تعیین نکند.
?«معاویه»بیست سالی،
حکومت داشت اما،پسرش،
«یزید»را،جانشین و به«عهد
نامه»،پایبند نماند.
?«معاویه»در سال شصت
هجری درگذشت و«یزید»
زمامدار امور مسلمین شد و
پافشاری کرد که از «امام
حسین««بیعت»بستاند.
«امام حسین»،مناسک
حج را،زمین گذاشت و با اهل
و عیال و یاران،از«مکه»بیرون
شدند و به سویی روان.
?آورده اندکه به سوی«یمن»
یا«ایران»می رفتندتا در
«قلمروی ستمکاران»،نباشند.
امام حسین«تشکیلات
منسجم و گسترده»،نداشت،
بنابراین برای رویارویی با حکومت«یزید»؛آمادگی،نداشت
و مضافاً«جنگ مسلحانه»را،به عنوان«راهبرد»،درست،نمی دانست.
?آورده اند که«شمربن ذی
الجوشن»و«عبیدالله زیاد»
روزگاری؛از سربازان«امام
علی»بودند و اینک در«لشگر
یزید».
?شگفت انگیز نیست.
درطول تاریخ،مجاهدان
بسیاری،جانفشانی ها کردند
ولی پس از«فتح»؛به آب
و نان رسیدند و«نمک گیر»
شدند.مجاهداتشان،«خاطره»
شد؛نه«راه».

انگیزه های قیام

?درباره«قیام امام حسین»
«سه دیدگاه تاریخی»وجود
دارد:
?۱)«ضمانت شیعیان در
قیامت»?
پس از دهه اول انقلاب،این
خط«ضمانت»،بازسازی شد.
پوشیدن لباس سیاه،نذر و…
?این گروه از مردم،«انفعال»
دارند و«یادبودگرا»اند.
?برای«امام حسین»مراسم
می گیرند و کاسبکارند.این باور
را،پراکنده اند که با عزاداری و
سینه زنی و…برای«امام
حسین»؛«ضامن»شان،در
«روز قیامت»خواهد شد.
?۲)«تحمیلی بودن واقعه
عاشورا»?
این گروه از مردم،درطول
تاریخ،باور داشته اند که
«عاشورا»به«امام حسین»،
تحمیل شد.
امام حسین در«عاشورا»،
پنجاه و هشت(۵۸)ساله وسرد
و گرم روزگار چشیده بود.
به «عهدنامه امام حسن و
معاویه»؛وفادار.
?انتقادهایی به«دستگاه
اموی»داشت،امادر«چارچوب
اصلاحات ساختاری»بود.
«امام حسین»نمی خواست
که با«یزید بن معاویه»بیعت کند.
?اصلا«بیعت جبری»نداریم.
چنانکه«سعد ابی وقاص»[فاتح
ایران و پدر«عمر بن سعد»]با
«علی ابن ابی طالب»؛هیچگاه،
بیعت نکرد.اما جان و مال و
آبرویش،محفوط ماند.
?پافشاری ناجوانمردانه
«یزیدبن معاویه»،برای«بیعت»؛
سبب شد که«امام حسین»؛با
«اهل البیت»و«یاران»،از«مکه»
به سوی ناکجا،«هجرت»و
«روشنگری»پیشه کند.
?۳)«برانداز بودن»?
این گروه از مردم،براین باور
بوده اند که«امام حسین»نسبت
به دستگاه یزید،«برانداز»بود.
?۱۳۸۱ سال،از«واقعه
عاشورا»شصت و‌یک‌(۶۱)؛
هجری،گذشته است.
?«سازمان های برانداز»از
«راه امام حسین»استفاده
کرده اند.
?بسیاری از مقامات کنونی
ایران،پیش از انقلاب می
گفتند:«امام حسین؛دنبال
براندازی حکومت یزید بود.»
اینک می گویند:«شهید شد
تا ضامن شیعیان باشد.»
?جمع بندی?
«امام حسین»مانند
«پیامبراسلام»،دنبال
«اصلاحات ساختاری»بود.
هر رهبر اصلاحاتی،خوب
می داندکه بدون ساز و برگ،
انسانهای آموزش دیده و
تشکیلات،نمی تواند یک
«حکومت ستم پیشه»را،
براندازی کند.
?تجربه تاریخی پیش و پس
از«صدر اسلام»؛نشان داده که
«جنگ مسلحانه»یک«اقلیت»؛
علیه«حکومت مستقر»و
«مرکزی»،همواره؛ناکام بوده
است.
?مگر«کودتا»کنند،«کودتا»
هم،پنج‌سال اول؛«دل انگیز»
است و سپس؛«نفرت انگیز».
پیامبران بزرگ‌ مانند
«ابراهیم»،«موسی»،«عیسی»
و«محمد»؛به میان مردم رفتند
و با آنان زیستند.
نرم و گرم سخن گفتند.
ستم ها دیدند تا پیروز شدند.
«امام حسین»هم،همین
«راه»را،می رفت،اما،«جنگ
مسلحانه»؛به او تحمیل شد.
?«سربداران»،«اسماعیلیه
حسن صباح»و«مجاهدین
خلق»و بسیاری دیگر از
سازمان های«شیعه»؛از
«عاشورا»الهام گرفته اند.
?(«خسرو گلسرخی
مارکسیست‌»هم،از«عاشورا»،
الهام گرفت وآشکارا،دردادگاه؛
«شاه»(پهلوی دوم)را،«یزید
زمان»نامید).
?این«سازمان های بزرگ»،در
طول تاریخ،«شور»آفریدند،ولی
«شعور»را،نتوانسته اند.
امروزه ما مانده ایم و
«قیام امام حسین»و«امر
به معروف و نهی از منکر»
به حکومت های زمان.
?نتیجه?
?«امام حسین»،هیچگاه،
مردم کوچه و خیابان را،
«امر به معروف و نهی از
منکر»،نگفت.
?«امام حسین»،«حکومت
یزید»را،«امر به معروف و
نهی از منکر»گفت.
?«امام حسین»دنبال
«اصلاحات ساختاری»بود.
?«امام حسین»دنبال
«براندازی»نبود.
?«امام حسین»دنبال
«ضمانت شیعیان»برای
روز«قیامت»نبود.
?«امام حسین»مانند
«پیامبر اسلام»،«علی ابن
ابی طالب»و«امام حسن»
دنبال«صلح»،«آزادی»،
«آبادانی»و«عدالت اجتماعی»
بود.
سرشک
۲۹مرداد۱۳۹۹

با کانال همای خبر همراه باشید.http://@homaygilanir