آسیب شناسی چالش کاهش کارآمدی مجلس شورای اسلامی/به سعی ،علی کریمی پاشاکی روزنامه‌نگار

اختصاصی همای گیلان:قانونگذاری و نظارت دو وظیفه اصلی مجلس شورای اسلامی است. آیا مجلس شورای اسلامی در انجام به وظایف اصلی خود به خوبی عمل کرده و یا می کند؟ به اعتقاد بسیاری از کارشناسان صاحب نظران، سیستم انتخابات مجلس از عوال تاثیر گذار در چالش کاهش کارآمدی مجلس شده است، چنان که خروجی این سیستم انتخاباتی در غیاب نقش آفرینی احزاب، رقابت های منطقه ای و محلی، نظارت های حداکثری و همراه با وعده های غیر کارشناسی ،اعمال سیاست های حذفی شایستگان و … شده است. در ضمن باید اذعان داشت در چنین سیستمی امکان پاسخ خواهی و پاسخگویی واقعی از منتخبان هم چندان میسر نیست.

طرح سوال ها و استیضاح های پی در پی و همچنین تهیه و تصویب لوایح و قوانین، اگر چه در چارچوب وظایف قانونی مجلس انجام می شود و برخی اعمال، رفتار و گفتار جمعی نمایندگان، نگرانی هایی را بوجود آورده است که از یک سو متوجه « بهارستان» و از سوی دیگر ناظر بر «پاستور» و دیگر ساختار های حاکمیتی می باشد.

بیم آن می رود که استفاده بیش از حد و خارج از عرف استیضاح و سوال ابزار نظارتی مجلس را لوث کرده و آن را از وظایف اساسی و اصلی خارج کند.

همچنین برخی رفتارهای نمایندگان در خارج از مجلس نیز حاشیه هایی برای موجودیت مجلس که بفرمایش بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران در راس امور است، شده است . در ضمن به نظر می رسد که بسیاری موارد که منجر به سوال و یا استیضاح وزراء و…می شود، عمدتا معطوف به مسائل و مطالبات یا گلایه های منطقه ای و محلی است و ربط چندانی با مسائل کلان و ملی ندارد. آن هم در شرایطی که مردم با مشکلات عدیده و فراوان معیشتی و اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند.

از سوی دیگر همین شرایط ویژه کشور اقتضاء می کند که مسئوولان اجرایی بیش از پیش ذهن و وقت خود را روی راهکار و اجرای تصمیمات ناظر بر برون رفت از این وضعیت متمرکز کنند، بخصوص که اعمال فشارهای خارجی هم تشدید شده و در حقیقت مسئوولان اجرایی بالاجبار باید در دو جبهه خارجی و داخلی درگیر باشند. حال در چنین شرایطی محاسبه این که هر طرح سوال و یا استیضاح و رفت و آمدهای متعدد وزراء به کمیسیون ها و صحن مجلس و تصویب لوایح،طرحها و قوانین با شائبه های سیاسی،جناحی و انتخاباتی و مچ گیری و… چقدر وقت آنها و همزمان مجلس را می گیرد کار چندان سختی نیست. در ضمن از جهت دیگر قابل انکار نیست که نمایندگان محترم مجلس هم در مواجهه با تقاضا های مردم در حوزه های انتخابیه ـ که این روزها حتما صد چندان هم شده است ـ تحت فشار افکار عمومی هستند و تلاش دارند با استفاده از ابزارهای در اختیار برای تحقق آن مطالبات به وزرای مرتبط فشار بیاورند. اما قاعدتا مطالبات نمایندگان از دولت موقعی به فایده و مفیدخواهد بودکه نتیجه این اعمال فشارها با توجه به امکانات و مقدورات موجود همخوانی داشته باشد در غیر اینصورت هیچ فایده ای برای ملک و ملت ندارد. بیراه نیست که برخی مقامات عالی و صاحب نظران تاکید دارند در این شرایط تصویب طرح ها ،لوایح و قوانین غیر ضروری و احساسی با شائبه تعلقات جناحی و سیاسی و جا به جایی وزراء و… توفیقی به همراه نخواهد داشت.

علی ایحال، راه حل شایسته تری که به نظر می رسد، تعامل و همکاری و همراهی همه قوای حاکمیتی و کنش گران سیاسی،اجتماعی ،اقتصادی و نهادهای مدنی و… است. همچنین داشتن درک صحیح و واقعی از انتظارات و مطالبات، اختیارات و مقدورات از همه جهت انتظار و توقع بیراهی نیست. بدون تردید تعامل، جایگزین بهتری برای تقابل است و منطق تعامل هم بر پیگیری مطالبات درحد امکانات و مقدورات و عدول از خواسته های حداکثری است. در ضمن این قلم باور دارد که دولت دارای کاستی ها و ضعف های مدیریتی است،ولی از سوی دیگر هم باید انصاف داشت و قبول کرد که از سال ۱۳۹۷ به این طرف مشکلات فراوانی بر دولت آقای روحانی به علت اعمال سیاست‌های غلط و تندروانه از سوی دولت ترامپ و تشدید تحریم های ظالمانه علیه ایران ،کار را برای دولت خیلی سخت کرده است.اما به نظر می‌رسد ،مجلس کنونی شورای اسلامی در دوره ی ریاست آقای قالیباف ،مطرح شدن و تصویب بسیاری از طرح ها،لوایح و قوانین غیر کارشناسانه،احساسی و با انگیزه های سیاسی جناحی و انتخاباتی به تصویب رسیده است که توانایی عملیاتی شدن را ندارند و این موضوع نه تنها گرهی از مشکلات کشور ‌را نه تنها نمی گشاید بلکه خود مشکلی می شود بر هزاران مشکل موجود.

با کانال همای خبر همراه باشید.http://@homaygilanir