کمک کارکیامیرزاعلی به شاه اسماعیل

اختصاصی همای خبر/تهیه کننده علی غلامرضائی مدرس دانشگاه و پژوهشگرتاریخ ایران:پس از کشته شدن “سلطان علی” برادرانش “ابراهیم” و “اسماعیل” به اردبیل رفتند و مدتی مخفیانه در اردبیل اقامت کردند. تا اینکه برخی از مریدان آنها تصمیم گرفتند، “شاهزادگان” را به گیلان ببرند، لذا آنها به همراه دویست نفر از مریدانش به طرف گیلان روانه شدند و چون به لاهیجان رسیدند «کارکیا میرزا علی» فرمانروای آن دیار از آنان به گرمی استقبال کرد. “رستم بیک” پس از اطلاع از حضور “شاهزادگان” در لاهیجان، پیاپی مأمورانی را برای تحویل گرفتن “شاهزادگان”، به لاهیجان فرستاد، ولی «کارکیا میرزا» با دستاویزهای گوناگون منکر حضور آنان شد. وی هر دو برادر را در زنبیلی گذاشت و بالای درختی آویزان کرد و در برابر مأموران رستم بیک سوگند یاد کرد که پای  آنها در هیچ نقطه‌ای از خاک قلمرو او نیست. “کارکیا میرزا”، مولانا «شمس الدین لاهیجی» را برای آموزش “اسماعیل میرزا” انتخاب کرد. “اسماعیل” نزد او فارسی و عربی و بویژه قرآن و اصول مذهب را فرا گرفت.
“اسماعیل میرزا” پس از پنج سال اقامت در لاهیجان، به همراه هفت تن از مریدان خاص خود؛ “حسن بیک لله”، “دده بیک”، “خادم بیک خلیفه”، “رستم بیک قرامانی”، “بیرام بیک قرامانی”، “الیاس بیک ایغور اوغلی” و “قراپیری بیک قاجار”، عازم اردبیل شد.برای مطالعه بیشتررجوع شودبه کتاب اوضاع نظامی ایران در روزگارصفویان،علی غلامرضائی،انتشارات دافوس

با کانال همای خبر همراه باشید.

http://homaygilanir