آقای مدیر کل لطفا فکر ی به حال جاده بازکیاکوراب سیاهکل بکنید

اختصاصی همای گیلان:آنچه ماشین افکارم را روشن کرد دیدن جاده پرپیچ وخم بازکیا کوراب به سیاهکل است که هر روز نظارگر قربانیهای آن هستیم  که در آن مدیران مرتبط سوار بر ماشین بی چراغ شده اند جاده ای که بارها  غم ها را به مردمان این دیار هدیه می دهد

جنگلها ،مراتع سر سبز وکوهای سر به فلک کشیده قرار بود نوید شادی به مردم باشد اما سهل انگاری مدیران راه از گذشته وراه شهرسازی کنونی نقطه نقطه این مسافت را به غم خانه  مردم تبدیل کرده است آری به راستی سر زمینی که می تواند به دلیل داشتن پتانسیلهای فراوان ،مرکز بساری از گارگاه های اقتصادی باشد  از داشتن یک شاه راه اصلی بی نصیب است نمی خواهیم مردم را نسبت به عملکرد مسئولین بد بین نماییم ونمی خواهیم بگوییم که کسی این مشکل رانمی داند وپیگیری نکرده است که اگر این باشد از وجدان به دور است اما حرفم با مدیر کل محترم است آیا این عدالت است که اکثر شهرستانها وحتی شهرها همچون املش وکیاشهر _صد البته خدا را شکر_ دارای جاده در خور باشند اما سیاهکل از جاده_ که اساس فراهم آوردن زیر ساختها است _ محروم باشد.باز عنوان می کنم رسالتم خبر نگاری و بیان حرف دل مردم است وسلاح من نوشتار .آدمهایی بودند وهستند که از ذکر نامشان خود داری می کنم برای حل این مشکل سماجت ها کرده اند دلسوزی  ها نموده اند اما به نتیجه نرسا نده اند.اینست که به قول شریعتی شهیر”قلم من توتم است توتم قبیله من است . خدای همه قبایل ، خدای همه عالمیان بدان سوگند می خورد ، به هر چه از آن می تراود سوگند می خورد ، به خون سیاهی که از حلقومش می چکد سوگند می خورد  او”امانت ” است که به من عرضه شده است” به ناچار به چیزی که همیشه یار(قلم )منست نگاه می کنم ودردهای مردم را در صفحه مجازی خود می نگارم تادرد های مردم با خواندن ودیدن آن التیام یابدآقای مدیر کل وقت آنست که توجه ویژه به این جاده شود