اختصاصی همای خبر/سخن گفتن از کشورهای توسعه یافته سخت است برای واکاوی یکی از این کشورها که اتفاقا مسلمان هم هست ، لازم است دقت شود که چگونه ممکن است کشوری عقب مانده ، در کمتر از چند دهه جزو بیست کشور اقتصادی جهان شود! در این نوشتار با امارهای کسب شده ببینیم این کشور چه دارد ! و به کجا رسیده ؟
🔺اندونزی با جمعیت ۲۷۶ میلیون و مساحت ۱/۹۰۵/۰۰۰ کیلومتر مربع
🔺 ۱۳۰ میلیون نفر در این کشور کار می کنند
🔺 چهارمین کشور پر جمعیت در جهان که ۱۱۲۰۰۰ هزار خارجی در آن کار می کنند
🔺کشوری که از ۱۳۰۰۰ جزیره تشکیل شده
۵۰ میلیون بنگاه کوچک دارد که ۴۸ درصد اقتصاد کشورش را داراست
🔺درآمد سرانه اقتصادی آن ۳۸۴۶ و رشد ۵ درصدی
🔺نرخ بیکاری ۴ درصد با تورم ۳/۴ درصدی ،
۶ میلیون مهاجر در خارج از کشور دارد ، که ۷ میلیارد دلار در سال وارد کشورشان می کنتد
🔺بنیان گذار عدم تعهد ، با مردمانی آرام ، ملایم ، پرکار و علاقمند به یادگیری و شاد که حتی یک دشمن ندارند
🔺۳۷۵۷ شرکت این کشور با شرکت های ژاپنی ، چینی ، اروپایی و امریکایی همکاری سازمانی و فن اوری دارد ( دکتر سریع القلم )
🔸استقلال اندونزی از هلند به رهبری سوکارنو در سال ۱۹۴۵
🔸 جزو ۲۰ اقتصاد دنیا ، با رشد سالیانه حدود ۵ درصد
🔸تولید ناخالص داخلی بیش از یک تریلیون دلار
🔸تولید ناخالص ملی ( ۱.۱۲ تریلیون دلار ) در جایگاه شانزدهم جهان
🔸یکی از بزرگترین کشورهای اقتصاد جنوب شرق آسیا ( صابر گل عنبری )
🔹آمارهای داده شده بالا ، این سئوال را به ذهن هر خواننده ای متبادر می کند که اندونزی چگونه این همه رشد داشته ، بی انکه نامی از ان کشور در جهان و منطقه و یا در ، درگیرهای سیاسی و اقتصادی دیده شود ؟!
و چطور حاکمان آن کشور توانستند به افقی از پیشرفت و توسعه برسند که غرب و شرق عالم آنان را تحسین و روابط داشته کنند ؟!
🔹اندونزی سالها از کش و قوس های فراوان در جنگ قدرت رنج می برد ، این کشور با حداقل اصلاحات اقتصادی توسط روسایی مانند سوهارتو ، حبیبی دست به دست می شد ، و با تلاش نخبگان و اعتماد ملت توانست در سال ۲۰۱۴ با اصلاحات سیاسی و انتخابات دموکراتیک و رای مستقیم مردم در انتخابات ریاست جمهوری برای دو دوره پنج ساله ، جهش بزرگی در انتخاب ازاد و دموکراتیک گام بردارد .
🔹نخبگان اندونزی در برنامه های در پیش گرفته روسای قبلی این کشور که گاه با تنش های سیاسی و اقتدار دولتمردان در تب و تاب بود ! توانستند گذار به کشور دموکراتیک را پیش گیرند و ا‌کنون به عنوان کشوری توسعه یافته و در بین بیست کشور بزرگ اقتصادی جهان جا پهن کنند که در گذشته به عنوان کشوری فقیر و اقتدارگرا خوانده می شدند !
🔹بر اساس پیش بینی ها ، قراره اندونزی در سال ۲۰۴۵ با رسیدن به در آمد ۸.۸۹ تریلیون دلاری به عنوان چهارمین اقتصاد دنیا لقب گیرد .
🔹اقتصادی با نام دیجیتالی و سبز که هدف اصلی دولتمردان این کشور در فرایند زمان می باشد .
🔹در نگاه دیگر و البته کوتاه مدت ، پیش بینی ها از افزایش حجم اقتصاد دیجیتالی این کشور در سال ۲۰۲۵ ، یعنی دقیقا یک سال دیگر به ۱۳۰ میلیارد دلار و جهش آن در سال ۲۰۳۰ به ۳۰۰ میلیارد دلار دارد ، که در نوع خود در یک کشور آسیایی آن هم با جمعیت فراوان ، متکثر و متنوع قومیتی ، یک رکورد تاریخی و جهشی بزرگ محسوب می شود .
🔹کشوری واقع گرا که با هیچ یک از کشورها و دولت ها ، چه شرق و چه غرب ، چه منطقه ای و چه پیرامونی در تضاد ، تقابل و درگیری نیست . منافع اش را می بیند ، به دنبال رفاه ملتش با ابزارهای مختلف در تبادلات اقتصادی و مهمتر از همه روابط سیاسی اش است .
کشوری مسلمان و بزرگ که گام به گام به قله های پیشرفت و توسعه رسیده و همچنان قطار پیشرفتش در حال سرعت گرفتن است، آن هم ، نه با منابع زیر زمینی بلکه با برنامه ریزی ، خرد جمعی ، روابط عالی ، استفاده درست از نخبگان اقتصادش را شکوفا ، رفاه عمومی را فراگیر و با اعتماد دولت و ملت ، جهش های بزرگتر اقتصادی را در سر می پروراند .
🔹اندونزی می تواند الگویی بزرگ برای همه دولت ها و کشورهای مسلمان در خاورمیانه باشد .
🔹تا دولت های خاورمیانه بدانند که در پس هر خردی و گفتگویی و روابطی ، در جهان پر از تنش و درگیری ، منافع ملی خود را بنگرند و اینده کشورشان را بر اساس آن به پیش ببرند و ناقوس توسعه را به صدا در آورند .
باشد که درس گیریم و درس گیرند