مسافر توریست گردشگر ؛فرصتی که  درحال تبدیل شدن به تهدید است

مسافر توریست گردشگر ؛فرصتی که  درحال تبدیل شدن به تهدید است.

بدون تردید صنعت گردشگری در دنیای اقتصاد ومدیریت امروز،  مسئله ای بسیار بااهمیت واستراتژیک برای بقا ، توسعه و زمینه ایجاد قدرت برای کشورهامحسوب میگردد.

?در مدیریت جهانگردی وگردشگری برای حفظ،وتوسعه  صنعت توریسم، برنامه ریزی های گام به گام وبلند مدت و هرمی درنظر گرفته میشود و درراستای تحقق اهداف ،  تمام زمینه های اجتماعی ازجمله فرهنگ و نیروی انسانی و ابزارهای دیگر را درگیر کار و حضور در این  صنعت سرمایه و اشتغال زا میکنند و در کشورهای همسایه همانطور که برای همه واضح ومشخص است ، از تمام پتانسیل ها برای مطرح کردن اسامی اشخاص مشهور و عنوان ها واماکن و تاریخ خود استفاده میکنند و سرمایه گذاری فوق کلانی نیز نموده و بازگشت سرمایه وسود آنها نیز شگفت انگیز است.

?حال بااین تفاسیر در کشور ما ، بنا به پیشینه و تاریخ واقلیم وطبیعت چهارفصل خدادادی و فرهنگ غنی که در دنیا کم نظیر است ، علاوه براینکه در توسعه گردشگری بین المللی بستر استانداردی تعریف نشده ، متاسفانه در گردشگری داخلی نیز به سبب عدم توجه به زیر ساختها و توجه لازم وتخصصی، برای کسب سود ودرآمد ، صنعت گردشگری به بیراهه رفته و طبق علم  مدیریت جهانگردی زمانی که بومی های یک منطقه  از حضور گردشگر به عایدات مالی نرسند ، این مقوله ابتدا به تضاد وسپس به تقابل تبدیل میگردد، امری که هم اکنون شاهد هستیم و باید برای حفظ آرامش و احترام اقوام مدیریتی صحیح و برنامه ریزی درستی صورت گیرد.

?برای مثال در دهه های قبل تمام اقوام شمال کشور همواره به مهمان نوازی شهرت داشتند و با حضور مهمانان از دیگر استانها شور ونشاط و چرخه  اقتصادی منجر  به سفرهای خوشایند وخاطره ساز  برای مسافران وکسب درآمد برای مردم بومی میگردید ولی با افزایش جمعیت  ولزوم توسعه زیرساختی و آی تی و اقامتگاه و پدیده شوم تحریم ومشکلات اقتصادی کنونی که همگان برآن مطلع هستند این فرصت بی نظیر در جاهای مختلف دچار سکون و بی برنامگی گردید و درآمارهای رسمی میبینیم باوجود حضور میلیونی گردشگر ومسافر در شهرهای مختلف تنها آورده ای که برای مردم میماند ترافیک ،هدررفتن سوخت وسرمایه ملی، ازبین رفتن آرامش اجتماعی و تقابل های فضای مجازی و نابودی محیط زیست است .

?بنابراین باتوجه به وجود این ظرفیت کم نظیر وبهره مندی از فرصتهای باقی مانده یکی از مهمترین امور برای متولی  صنعت توریسم و گردشگری و صنایع دستی ، ایجاد بسترهای لازم و توسعه وبرنامه محوری در حوزه توریست و گردشگریست و با تعریف ومعرفی درست از هر منطقه منجر به نظم ، آرامش اجتماعی ،اشتغالزایی ، رونق اقتصادی ، انسجام و فرهنگ سازی و تبادل فرهنگها را به شکل صحیح انجام داد درغیر این صورت تیغی دولبه است که پیامدها وناهنجاری های اجتماعی ریشه میگیردو رفع آنها بسیار هزینه ساز وزمان بر است.

✍(مهردادمحمدی،کارشناس مدیریت جهانگردی وگردشگری)/انتهای خبر