خرید و فروش آرا، از فقر تا مد!/ علی حسین پور

همای گیلان: موضوع خرید و فروش آرا انتخاباتی که در گذشته های نه چندان دور، به عنوان یک پدیده شوم خوانده میشد و قبح این عمل بر کسی پوشیده نبود و حتی اگر کسی به دلایلی به آن مبادرت می نمود و حداقل سعی میکرد به خاطر حفظ آبروی اجتماعی و خانوادگی و شخصی خود،  آن را به عنوان یک راز حفظ کند، به چنان مرتبه ای رسیده که امروزه از آن به عنوان یک اعتراض اجتماعی، مد انتخاباتی، فقر فرهنگی و حتی عرف متداول، یاد   می شود.

امروزه آنقدر پارادوکس ها و متناقض گویی ها در باب چرایی و چگونگی خرید و فروش رای،  فراوان  شده که واقعا نمی توان پاسخ های روشنی به آن داد و ظاهرأ این پدیده مرسوم شده تا مدت های مدیدی میهمان صندوق های رای خواهد بود!

مطمئنا در این مقال نخواهد گنجید تا در خصوص جزئیات این موضوع اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی که حتی پا به عرصه های هنری و ورزشی ما گذاشته است بطور کامل و دقیق صحبت نمود اما آنچه مشخص است این است که اگر دست اندرکاران اجرایی و همچنین نخبگان و فرهیختگان جامعه در این خصوص بیشتر از این سکوت و اغماض نمایند و آن را به عنوان یک مسئله حل ناشدنی بپندارند، دیری نخواهد گذشت که     آسیب های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ناشی از آن گریبان همه را خواهد گرفت، هر چند که درهمین زمان حال هم،  تبعات منفی آن را در نقل قول دیالوگ های بین برخی از نمایندگان و برخی مردم ناراضی از عملکرد آنان، می توان شنید که یکی دیگری را به سلب مسئولیت از خود در قبال او به جهت فروش رای خود به او متهم می کند و دیگری او را به عملکرد ضعیف و روا داشتن تبعیض در باب چرایی توسعه نامتوازن در جای جای سطح شهرستان!

بهرحال کاملا مشخص و مبرهن است که موضوع خرید و فروش آراء، مسئله ای نسبی بوده و غیر واقع بینانه خواهد بود که  انتظار داشته باشیم بتوان آن را به کلی ریشه کن نمود. اما باید به این موضوع باور داشت که    می توان در دو بعد اجرایی و فرهنگی، آن را کنترل نمود:

• در بعد اجرایی:

الف)عزم جدی تر دست اندرکاران اجرایی و نظارتی انتخابات با تکیه بر شناخت و اشرافیت کامل آنان از مناطق مختلف شهرستان و زیرنظر داشتن و محدود نمودن واسطه های مشهور به خرید و فروش آرا در سطح مناطق مختلف، حداقل در روز برگزاری انتخابات بطرق مختلف محسوس و نامحسوس.

ب) دقت نظر در انتخاب عوامل اجرایی صندوق های رای از جمله نمایندگان فرماندار، بازرسی، هیئت نظارت و متصدیان ثبت نام و بکارگیری سلایق مختلف در جایگاه های رای گیری و تجمیع ننمودن منتسبان یا هواداران یک یا چند نماینده در یک محل رای گیری بمنظور کنترل دقیق تر بر اسناد سجلی رای دهندگان و ممهور نمودن شناسنامه و …

ج) جلوگیری از تجمع یا ورود برخی عوامل مستقر خرید آرا در حوزه ثبت نامی همراه با فروشندگان آرا، پای صندوق های رای ( البته پیشنهاد می گردد که وزارت کشور تدبیری اتخاذ نماید که در هر صندوق انتخاباتی یک نفر بعنوان امین، در نوشتن آرا افراد کم سواد یا بی سواد، همکاری نماید و نماینده فرماندار یا بازرسی، بر این کار نظارت داشته باشد).

د) تشویق مردم به حضور در محل های رای گیری در مهلت قانونی مقرر در طول روز و حتی الامکان پرهیز نمودن از تمدید مهلت رای گیری.( تجربه ثابت نموده که خریداران و فروشندگان حرفه ای آرا، بهترین زمان را در ساعات پایانی مهلت رای گیری دانسته و بجهت ازدحام زیاد و شلوغی سر دست اندرکاران اجرایی     صندوق ها و نبود کنترل لازم، بیشترین سوء استفاده را در ساعات تمدید مهلت رای گیری انجام می دهند).

 

۲) در بعد فرهنگی:

الف) اصلاح امور از خود و اشاعه فرهنگ انتخاب درست در گروه های خانواده، دوستان و همکاران.

ب)  افزایش سطح آگاهی های مردم در باب تاثیرات سوء خرید و فروش رای؛ از طریق صدا سیما، جراید، سایت ها و شبکه های مجازی.

ج) امر به معروف و نهی از منکر خریداران و فروشندگان رای و رسوا نمودن عوامل غیرقابل هدایت از طریق گزارش به نهادهای ذیربط.

د) رای ندادن به کاندیدایی که نسبت به خرید رای اقدام می نماید. (البته طبق شنیده ها و دیده هایی از دوره های قبل ، ظاهرا برخی از مردم، رویه نقره داغ نمودن برخی کاندیداها را در پیش گرفته بودند یعنی علیرغم پول گرفتن از عوامل خرید رای برخی کاندیداها، به کاندیدای مدنظر خود رای دادند).

 علی حسین پور