اختصاصی همای گیلان:انتخابات اسفند ۹۴ تعیین کننده ترین روند پسا فرجام هسته ای برای آینده کشور است که تاثیرگذار در روند رشد ، هماهنگی و اجرای دقیق توافق هسته ای قلمداد می شود ،ثباتی که بعد از سال ۹۲ در بعد داخلی و خارجی به بار نشسته می تواند فرایند حرکت در جهت رسیدن به وفاق ملی وجلوگیری از شکاف های اجتماعی درکشورباشد ،انتخابات با حضورهمه جناح ها در مجلس آینده بیانگرحرکت به سمت داده های است که دولت اعتدال و امید برای سال ۹۵ پیش بینی کرده (رشد اقتصادی ۶درصدی وبیرون آمدن از رکود اقتصادی) ازطرفی پایه های مردم سالاری تنها با تشکیل مجلس فراگیر ،مقتدر و توانا است که می تواند در راس امور قرار گیرد ،تا در وانفسای رقابت های جهانی و منطقه ای عصای دست دولت در پیشبرد برنامه ها ی اقتصادی و یا برطرف کننده نواقص آن در یک وفاق ملی باشد ، مشکل اصلی جامعه در حال حاضر مسایل اقتصادی و رکود است که برای حل آن نیز با یک فکر و یک جناح قابل ابتیاع نیست .
تشکیل مجلس یکدست دیوار بی اعتمادی را در بنگاه های اقتصادی و سرمایه گذاری با تردید مواجه می کند ،و روند فوق باعث خواهد شد آنها فعالیت خود را در جهت دیگری بکار گیرند که این امربرای فضای کسب و کار درداخل آسیب بزرگی محسوب وسبب بی ثباتی در رشد مورد نظر دولت اعتدال خواهد شد.مردم سالها صبر کردند تا دولتی بر سرکار باشد که ابهام ها و تعلیق ها ی ایجاد شده در کشوررا رفع نماید که سال ۹۲ آغازی برای رفع همه این تعلیق ها بود ، حال دریک انتخابات حساس دیگر منتظرند تا با تشکیل مجلسی فراگیر با حضور جناح های مختلف از گسست نیروها ومنفعل شدن آنها در جامعه جلوگیری شود.
حرکت عقلایی دولت تدبیر که سبب شد ما به سوی همزیستی مسالمت آمیز وتفاهم با جهان گام برداریم می تواند زمینه ساز مسیری باشد که درداخل نیز این تفاهم با وحدت ملی شکل مطلوبی به خود بگیرد و صداهای مختلف در مجلس شنیده شود ،در یک انتخابات آزاد و فراگیر پیامی که ازخروجی آن بیرون می آید اعتماد عمومی جامعه برای حضور حداکثری وانتخاب افراد اصلح در صندوق ها رای است ،دوره حاکمیت یک جناح در کشور تمام شده اکنون افکار عمومی پذیرش فضای یک صدایی را ندارند، هیچ کشوری با تک صدایی به رشد اقتصادی ، سیاسی اجتماعی و فرهنگی مورد نظر خود دست پیدا نکرد ، آنهای که توانستند به رشد اقتصادی دست یابند و جهان را مقهورقدرت خود کنند بازکردن فضای گفتگو و شنیدن همه صداها درعرصه اجتماعی بوده است ، کره،ژاپن،و…. در آسیا نمونه ای از این کشورها هستند که رشد اقتصادی خود را مدیون دانشمندان و کارشناسان درکنار احزاب مستقل سیاسی خارج از چارچوب دولت بدانند، اگرچه آنها در جذب تکنولوژی غرب واستفاده از نظرات کارشناسان نهایت بهره را کردند ،اما عامل اصلی موفقیت کشورشان را نخبگان ،احزاب و گروه ها مستقل در داخل می دانند ، کشورهای دیگر نیز همین روش را انتخاب کردند سنگاپور،هنک کنگ ،چین تایپه ومالزی با نگاه به درون(نخبگان و احزاب سیاسی ) واستفاده از فرصت های بوجود آمده در بیرون حداکثر استفاده را بردند تا به رشد اقتصادی برسند ، راهی که هر کشوری در فرایند زمان مجبور است آن را بپذیرد و به سوی آن حرکت نماید ،ما نیز می توانیم، با کمی تعامل و تسامع می شود دشمنی ها را به دوستی ها و اختلاف ها را به گفتگوها تبدیل کرد .