همای گیلان:اگر شهدا نبودند ، تاریخ باید چگونه نوشته می شد ؟
بی شهید ، دنیا شبی سیاه و تاریک است که هیچ ستاره ای در آن سو سو نمی زند، و هیچ سپیده دمی آسمان را به ضیافتِ نور ، دعوت نمی کند .
حالا شقایق به شقایق و لاله به لاله ، میهنِ اسلامیِ ما دشتستانی از عشق وُ ایمان وُ ایثارشده است و همه اینها مدیونِ پاک مردانی ست که در دستهایِ شان بهار وُ باران خانه داشت و در دلِ شان مرغِ عشقی بود که پروازی به بلندایِ ملکوت را آرزو می کرد.
آری شهید امانتِتاریخ است و یادگاری اَزلی وُ اَبَدی تا ، به یاد داشته باشیم که در راهِ اسلامِ نورانیِ ما ، چه حماسه هایِ بی بدیلی خلق شده است .
امروز نسلِ ما ، وَ فردا ، نسل هایِ آینده ، درسِ غیرت وُشرف وُ پایداری وُ ایثارِ در راهِ خدا را از شهدا می آموزند و همین ، یگانه رمزِ پیروزیِ ما و جاودانگیِ راه وُ رسمِ الهیِ ما خواهد بود.
مدافعانِ حریمِ حرم وشهیدان راهِ خَلق هایِ مظلوم !
علیزاده ، عطری ، خوشه بر ، طاهرنیا ، سیرت نیا ، روحی ، عفتی ، کوچک زاده ، رضی و مسافر !
ای ۱۰ ستاره شهید !
به شقایق هایِ سوخته وُ آتشینِ خونِ بی قرارِ تان ، و به آن آخرین نگاهتان که جهان را نور باران کرد ، سوگند می خوریم که تا ظهورِ آن موعودِ خجسته پِی ، امانت دار وَ پاسدارِ ارزش وُ باورهای خداییِ تان باشیم و در این راهِ مقدس ، قدمی به عقب نگذاریم.
سید رضا سید دانش – فعال فرهنگی و رسانه ای